Η Χάνα Τανγκ, διευθύντρια εταιρείας στο Πεκίνο, μπήκε για πρώτη φορά στο χειρουργείο, όταν ήταν 18 ετών. Ο χειρουργός έκανε μια τομή σε κάθε ένα από τα βλέφαρά της και έπειτα έβαλε πίσω τις πτυχές του δέρματος για να μετατρέψει τα μονά βλέφαρα της σε «διπλά βλέφαρα». Το αποτέλεσμα ήταν μάτια που φαίνονται μεγαλύτερα, πιο στρογγυλά και κατά τη γνώμη της κ. Τανγκ, πιο όμορφα. Τώρα 35, η κα Τανγκ (όχι το πραγματικό της όνομα) έκτοτε είχε δύο ακόμη χειρουργικές επεμβάσεις βλεφάρων, καθώς και ενέσεις botox στο λαιμό της και μηνιαίες μη επεμβατικές θεραπείες “skin booster”. «Σχεδόν όλοι όσοι γνωρίζω γύρω μου έχουν κάνει συμπληρώματα ή χειρουργική επέμβαση», λέει.

Η αγορά καλλυντικών-χειρουργικών επεμβάσεων της Κίνας ακμάζει. Ορισμένοι αναλυτές πιστεύουν ότι τώρα είναι η μεγαλύτερη στον κόσμο. Το 2019 η κινεζική βιομηχανία «ιατρικής-αισθητικής» (η οποία περιλαμβάνει χειρουργικές επεμβάσεις, ενέσεις και θεραπείες δέρματος) είχε έσοδα 27 δισεκατομμυρίων δολαρίων, περίπου το ένα πέμπτο του παγκόσμιου συνόλου, εκτιμά η  Deloitte. Υπολογίζει ότι ο μέσος ετήσιος ρυθμός ανάπτυξης στην αγορά της Κίνας, μεταξύ 2015 και 2019, ήταν 29%, σε σύγκριση με τον παγκόσμιο μέσο όρο που είναι περίπου 9%. Μέχρι το 2023, η Deloitte εκτιμά ότι τα έσοδα θα φτάσουν τα 48 δισ. δολάρια.

Οι αριθμοί μπορεί να είναι ασαφείς εν μέρει επειδή «υπάρχει μια τεράστια κρυφή αγορά» που δεν αναφέρεται, λέει ο Γι -Γου του Πανεπιστημίου του Μάαστριχτ στην Ολλανδία. Για παράδειγμα, η Ντονγκουάν, μια πόλη στη νότια Κίνα, έχει πάνω από 6.000 κλινικές χωρίς άδεια, αλλά μόνο 43 αδειοδοτημένες κλινικές. Η Διεθνής Εταιρεία Αισθητικής Πλαστικής Χειρουργικής δεν έχει συμπεριλάβει λεπτομερή στοιχεία για την Κίνα στις παγκόσμιες αναφορές της από το 2011.

Το να αρχίζει κανείς νέος είναι σύνηθες. Το 2020 το 61% των ασθενών ήταν ηλικίας 16-25 ετών, από 48% που ήταν δύο χρόνια νωρίτερα. Περισσότερο από το 90% είναι κάτω των 35 ετών και το 85% είναι γυναίκες. Στην Αμερική, το 81% των ασθενών με αισθητική χειρουργική είναι άνω των 30 ετών και σχεδόν το ένα τέταρτο είναι άνω των 55 ετών. Η κα Γου πιστεύει ότι μέρος των λόγων για τους οποίους οι νέοι υποβάλονται χειρουργική επέμβαση είναι η επιρροή της ανατροφής με γνώμονα την φιλοσοφία του Κομφούκιου, πράγμα που σημαίνει ότι τα παιδιά μεγαλώνουν χωρίς να υπάρχουν εγκρίσεις άνευ όρων. Αυτό συνήθως οδηγεί σε ακαδημαϊκή πίεση, λέει, αλλά μπορεί επίσης να ενσωματωθεί έτσι ώστε τα παιδιά να αισθάνονται την ανάγκη να βελτιώσουν την εμφάνισή τους από νεαρή ηλικία.

Η χειρουργική επέμβαση διπλού βλεφάρου αντιπροσωπεύει το ήμισυ όλων των θεραπειών. (Στην Αμερική, η αύξηση του μαστού είναι η πιο δημοφιλής διαδικασία, αν και το 2020, το έτος του ZOOM, περισσότεροι Αμερικανοί έκαναν ρινοπλαστικές παρά επεμβάσεις στο στήθος). Αλλά οι γυναίκες ενδιαφέρονται περισσότερο για την επίτευξη της «χρυσής αναλογίας» των αναλογιών του προσώπου, μια πιο κινεζική απαίτηση, εκτιμά η Τζόις Χου, η οποία εργάζεται στο μάρκετινγκ στο Πεκίνο.

Η χρυσή αναλογία είναι ένα ανάποδο τρίγωνο: μεγάλα μάτια, σχετικά επίπεδα ζυγωματικά, στενή σιαγόνα και μικρό στόμα. Η κα Χου (επίσης όχι το πραγματικό της όνομα) ξεκίνησε τις ενέσεις Botox προς το σκοπό αυτό όταν ήταν 27 ετών.

Καθώς τα εισοδήματα της μεσαίας τάξης έχουν αυξηθεί, η χειρουργική επέμβαση έγινε πιο προσιτή. Οι τριμηνιαίες ενέσεις της κ. Xu είναι 3.000-5.000 γιουάν (460-770 $) κάθε φορά, κάτι που θεωρεί ευκαιρία. Ωστόσο, η δημοτικότητα τέτοιων πραγμάτων οδήγησε σε εκτεταμένη απάτη. Εκτιμάται ότι τα δύο τρίτα των ενέσιμων στην Κίνα είναι χωρίς άδεια. Τον Φεβρουάριο, η Γκάο Λιου, ηθοποιός, δημοσίευσε συγκλονιστικές φωτογραφίες στα κοινωνικά μέσα ενημέρωσης για την αποτυχημένη ρινοπλαστική της. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να νεκρωθεί ο ιστός στην άκρη της μύτης της και να μαυρίσει.

Οι ιστορίες τρόμου, όπως της Γκάο, ενδέχεται να μην επιβραδύνουν την ανάπτυξη. Μια συνέπεια της έναρξης των θεραπειών από τόσο μικρές ηλικίες είναι ότι «ξεχνιέται η αρχική σας εμφάνιση», σημειώνει η κ. Γου.

© 2021 The Economist Newspaper Limited. All rights reserved. Άρθρο από τον Economist το οποίο μεταφράστηκε και δημοσιεύθηκε με επίσημη άδεια από τον Οικονομικό Ταχυδρόμο. Το πρωτότυπο άρθρο βρίσκεται στο www.economist.com

Πρόσφατα Άρθρα