Tο σχολείο του Στρόμπολι, όπως στους Αρκιούς;

Τι θα γίνει με το σχολείο στο ιταλικό ηφαιστειογενές νησί Στρόμπολι; Το καλοκαίρι σφύζει από ζωή. Αλλά τον χειμώνα νεκρώνει. Ο πληθυσμός συρρικνώνεται, κι αν κλείσει και το σχολείο, το νησί, που ανήκει στις Αιολίδες Νήσους και όπου σύμφωνα με τον Στράβωνα θεωρούνταν ότι κατοικούσε ο «ταμίας των ανέμων», θα μοιάζει με καρτ – ποστάλ χωρίς ζωή. Το σχολείο είναι αυτό που εξασφαλίζει τη συνέχεια, αλλά από αυτό δεν μπορεί κανείς να πάρει απολυτήριο, που σημαίνει ότι τα παιδιά με τις οικογένειές τους θα πρέπει να μετακομίσουν αλλού.

Διαδικτυακό το μάθημα με κακό καιρό

Η Μικέλα έχει την οκτάχρονη κόρη της σε αυτό το σχολείο και ξέρει την κατάσταση πολύ καλά. Γιατί κι αυτή αναγκάστηκε να φύγει από το νησί, όπου μεγάλωσε, να πάει στην Νάπολη για να πάρει απολυτήριο και να σπουδάσει. «Μετά το δημοτικό, δεν υπάρχει άλλη δυνατότητα» λέει». «Υπάρχει βέβαια ένα σχολείο δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης στο νησί Λιπάρι, αλλά κάθε μέρα πήγαινε-έλα, είναι αδύνατο. Η πιο κοντινή επιλογή είναι να μετακομίσει κανείς στην ηπειρωτική χώρα». Τον χειμώνα το Στρόμπολι έχει 500 μόνιμους κατοίκους και στο μοναδικό σχολείο κάνουν μάθημα 40 παιδιά διαφόρων ηλικιών. Ο πληθυσμός γηράσκει, οι νεότεροι φεύγουν, κάποια στιγμή το σχολείο θα μείνει άδειο. Τα παιδιά ωστόσο είναι ευτυχισμένα, δεν τους λείπει τίποτα, αν και το σχολείο είναι μικρό, αλλά θαυματουργό χάρη στη νέα τεχνολογία.

Εκτός από διαδραστικό πίνακα διαθέτει και λάπτοπ. Μέσω του διαδικτύου τα παιδιά μπορούν να να συνδέονται με το σχολείο στο νησί Λιπάρι. Και τις χειμωνιάτικες ημέρες με κακοκαιρία και θυελλώδεις ανέμους μπορεί να γίνεται το μάθημα διαδικτυακά, όταν οι δάσκαλοι αποκλείονται στην ηπειρωτική χώρα και δεν μπορούν να πάρουν το πλοίο. «Συνδέονται από το σπίτι τους και κάνουν το μάθημα» λέει η Μιρέλα Φάντι, διευθύντρια του σχολείου. «Βέβαια, πρέπει να είναι κάποιος στο σχολείο για να κάνει τη σύνδεση με την τάξη, δηλαδή η οργάνωση είναι πολύπλοκη, αλλά ευέλικτη».

Θα κλείσει το σχολείο;

Η Μιρέλα Φάντι, ως διευθύντρια όλων των σχολείων στις Αιολίδες Νήσους, που απέχουν ώρες το ένα από το άλλο, έχει συντονιστικό ρόλο. Τα νησιά ανήκουν σεμια κοινή διοικητική ενότητακαι αυτό είναι πρόβλημα. Τα χρήματα λείπουν και το έργο εξοπλισμού τους έχουν αναλάβει οι κοινότητες. Το σχολείο στο πιο μικρό νησί έχει μόνο πέντε μαθητές, τί θα γίνει, όταν θα πάνε γυμνάσιο; Αλλά κανείς δεν θέλει να κλείσουν τα σχολεία. Εκτός του ότι δίνουν ζωή στο νησί, τα παιδιά μεγαλώνουν με όλες τις ελευθερίες που προσφέρει ένας μικρός τόπος. Βέβαια η ζωή το χειμώνα είναι δύσκολη και χρειάζεται καλή οργάνωση, ιδιαίτερα όταν ο καιρός είναι κακός και τα πλοία μένουν δεμένα στο λιμάνι.

Αλλά για παιδιά που θέλουν να πάνε γυμνάσιο, το Στρόμπολι δεν προσφέρεται. Σύντομα θα αντιμετωπίσει το ίδιο πρόβλημα όπως και το μικρό νησί των Αρκιών με 40 κατοίκους. Εκεί το δημοτικό σχολείο επρόκειτο να κλείσει, αλλά την τελευταία στιγμή εμφανίστηκε μια ελληνική οικογένεια από τη Γερμανία. Θα συμβεί το ίδιο και στο Στρόμπολι;

Πηγή: Deutsche Welle