Η Τουρκία εισέβαλε (πάλι) στο βόρειο Ιράκ – Αλλά ποιος ασχολείται;

Η προσοχή όλων μπορεί να είναι στραμμένη στην Ουκρανία και τον πόλεμο που διεξάγεται εκεί εδώ και σχεδόν δύο μήνες, αυτό όμως δεν σημαίνει πως στρατιωτικές εισβολές και επιθετικές ενέργειες δεν συμβαίνουν και σε άλλες χώρες. Και μάλιστα, όχι ιδιαιτέρως μακριά από την Ουκρανία…

Για του λόγου το αληθές, το Ιράκ γνωρίζει από χθες μία ακόμη παραβίαση των συνόρων του από τον στρατό μιας ξένης χώρας: Της Τουρκίας, φυσικά, η οποία κοντεύει να κάνει τον κόσμο να πιστέψει πως είναι μια «περιστερά της ειρήνης», διαμεσολαβώντας ανάμεσα σε Μόσχα και Κίεβο, φροντίζει όμως να μας υπενθυμίζει πως παραμένει πάντα ένα «γεράκι του πολέμου».

Χ. Ακάρ: Θα συνεχίσουμε

Πράγματι, όπως ανακοινώθηκε επισήμως σήμερα, τουρκικές δυνάμεις έχουν εξαπολύσει μια νέα επιδρομή στο έδαφος του Ιράκ, από αέρος και ξηράς, με τη συμμετοχή μαχητικών αεροσκαφών, πυροβολικού και ειδικών δυνάμεων, που φέρει την κωδική ονομασία «Επιχείρηση Γράπωμα». Στόχος, σύμφωνα με την Άγκυρα, είναι το Κουρδικό Εργατικό Κόμμα (ΡΚΚ), το οποίο διατηρεί τις βάσεις του στα βουνά του Ιρακινού Κουρδιστάν – ενώ κατηγορείται ότι σχεδίαζε μεγάλη κλίμακας επιθέσεις κατά τουρκικών στόχων.

« Η επιχείρησή μας συνεχίζεται με επιτυχία, όπως είχε σχεδιαστεί (…) Οι στόχοι που ταυτοποιήθηκαν στην πρώτη φάση έχουν καταληφθεί», δήλωσε ο υπουργός Άμυνας, Χουλουσί Ακάρ, αφήνοντας σαφώς να εννοηθεί ότι τα χτυπήματα θα συνεχιστούν και η στρατιωτική παρουσία της Τουρκίας στο βόρειο Ιράκ θα ενταθεί.

Ο ίδιος ο Ακάρ, άλλωστε, ξεκαθάρισε πως η Τουρκία θα συνεχίσει να κάνει ότι θεωρεί απαραίτητο, τόσο εντός όσο και εκτός συνόρων, γράφοντας στα παλαιότερα των υποδημάτων της τα περί «εθνικής κυριαρχίας» και τις διαμαρτυρίες της κυβέρνησης της Βαγδάτης. Υπό αυτό το πρίσμα, μόνο ως κυνισμός μπορεί να εκληφθεί η διαβεβαίωση του εκπροσώπου του υπουργείου, ότι «η επιχείρηση, η οποία εκτελείται σεβόμενη την εδαφική ακεραιότητα του Ιράκ, έχει στόχο αποκλειστικά τρομοκράτες».

Δεν πρόκειται, βεβαίως, για κάποια νέα τακτική της Άγκυρας και του Ταγίπ Ερντογάν, καθώς κάτι ανάλογο συμβαίνει και στη βόρεια Συρία, αλλά και στη Λιβύη. Ειδικά όσον αφορά στο Ιράκ, πάντως, η εφημερίδα Sabah σημειώνει τα εξής: «Τα τελευταία δύο χρόνια, οι επιχειρήσεις στο βόρειο Ιράκ έχουν ενταθεί και έχουν οδηγήσει στην εξάρθρωση των τρομοκρατών από περιοχές όπως Μετίνα, Αβάσιν-Μπασιάν, Ζαπ και Γκάρα. Τώρα, η Τουρκία στοχεύει στην εκκαθάριση του Καντίλ, του Σιντζάρ και του Μαχμούρ – που περιγράφονται ως οι βασικοί στόχοι».

Τι κάνει η Βαγδάτη;

Αξίζει να σημειωθεί ότι η τουρκική κυβέρνηση εκβιάζει συστηματικά την αντίστοιχη του Ιράκ: Εάν δεν κάνετε εσείς αυτό που πρέπει – της διαμηνύει – τότε εμείς θα συνεχίσουμε τις επιδρομές στο έδαφός σας. Η δε Βαγδάτη, μην θέλοντας (ή μην μπορώντας) να ανοίξει συνολικό μέτωπο με τους Κούρδους του Ιράκ, επιλέγει να κάνει τα… στραβά μάτια.

Η αλήθεια, βεβαίως, είναι πως ούτε οι Κούρδοι του Ιράκ έχουν ενιαία στάση. Σε πολιτικό επίπεδο, άλλωστε, στο βόρειο Ιράκ κυριαρχεί το κόμμα των Μπαρζανί, που βλέπει ανταγωνιστικά το ΡΚΚ και όσους το υποστηρίζουν. Έτσι, επιλέγει επίσης να «σφυρίζει αδιάφορα» απέναντι στις αλλεπάλληλες τουρκικές εισβολές – πολύ περισσότερο, καθώς κάνει χρυσοφόρες μπίζνες με την Τουρκία, εξάγοντας μέσω αυτής μεγάλες ποσότητες πετρελαίου.

Ακόμη κι έτσι, ωστόσο, η εισβολή δεν παύει να είναι εισβολή. Η δε σιωπή της διεθνούς κοινότητας, του ΝΑΤΟ και της Δύσης – ειδικά μετά τα όσα έχουν πει και κάνει για την περίπτωση της Ουκρανίας – είναι κυριολεκτικά προκλητική. Όπως, εξάλλου, συμβαίνει και με την περίπτωση της κατοχής της βόρειας Κύπρου.