Εκλογές – Γαλλία: Ευρωπαϊκός θρίαμβος

Τέλος καλό, όλα καλά: η Γαλλία με το 59% του Εμμανουέλ Μακρόν (85% στο Παρίσι, πρώτος και στα 900 εκλογικά τμήματα της Πόλης των Φώτων!) έδωσε ξανά μαθήματα δημοκρατικότητας και υπευθυνότητας όχι μόνο στην Ενωμένη Ευρώπη αλλά σε όλον τον κόσμο – κυρίως σε Αμερικανούς και Βρετανούς σχολιαστές που δεν κοιτάνε το χάλι τους αλλά συνεχώς δίνουν μαθήματα σε Γάλλους και Γερμανούς για τους κινδύνους που αντιμετωπίζουν οι χώρες τους «από τα άκρα» και την Ανατολή.

Είναι τουλάχιστον περίεργο οι διανοητικές ελίτ των Ηνωμένων Πολιτειών και του Ηνωμένου Βασιλείου να μας προειδοποιούν συνεχώς ότι κινδυνεύουμε από τη λαϊκιστική Δεξιά ή Αριστερά ή τη Ρωσία, όταν στις ΗΠΑ κυβέρνησε ο Ντόναλντ Τραμπ -φίλος και θαυμαστής του Βλαδίμηρου Πούτιν- και στο ΗΒ κυβερνά ο Μπόρις Τζόνσον, ο οποίος κατάφερε να αποσύρει τη χώρα τους από την Ένωση και να συμμετάσχει στην κατά της Κίνας AUKUS, αλλά η οποία για την ώρα τη Γαλλία και την Ευρώπη έχει βλάψει.

Οι σχολιαστές φέρονται σαν να ενστερνίζονται πλήρως τις αυτοκρατορικές επιδιώξεις των πολιτικών ηγεσιών των χωρών τους, αντιμετωπίζουν την Ευρώπη μέσα από τις διόπτρες αυτών των επιδιώξεων και θεωρούν ότι πρέπει να τις ενστερνιστούμε και εμείς.

Στη Γαλλία

Η σοφία του γαλλικού εκλογικού σώματος -για την οποία ανησυχήσαμε σοβαρά με τόσα που έχουν δει τα μάτια μας τα τελευταία χρόνια- αποσόβησε τους κινδύνους για την Ευρώπη και μπορούμε για μεγάλο διάστημα να είμαστε ήσυχοι, δεδομένου ότι οι ήττες της Μαρίν Λεπέν και του Ζαν-Λυκ Μελανσόν θα δημιουργήσουν και στα δύο ακραία στρατόπεδα την αναστάτωση που στην Ελλάδα οι πολιτικοί μας αποκαλούν κομψά «εσωστρέφεια»: θα εμφανιστούν δεκάδες διάδοχοι να διεκδικήσουν τη θέση των δύο αποτυχημένων, που από την πλευρά τους θα κάνουν ό,τι μπορούν για να κρατήσουν τις θέσεις τους.

Δεν πρέπει να ξεχνάμε, βέβαια, ότι περισσότεροι από τους μισούς Γάλλους ψήφισαν ακραία κόμματα στον πρώτο γύρο και ότι η Λεπέν ξεπέρασε το 40%. Αλλά αν η Κεντροαριστερά και η Κεντροδεξιά δεν πείθουν και ωθούν τους ψηφοφόρους στα άκρα, από τα οποία απομακρύνονται μόνο όταν φθάσουν στο χείλος του γκρεμού, η ευθύνη δεν είναι του Εμμανουέλ Μακρόν αλλά δική τους.

Τέλος, η δημοψηφισματικού τύπου νίκη ηγετών χωρίς κόμμα, λόγω της ανάδυσης επικοινωνιακών συνθηκών που ευνοούν την κυριαρχία προσώπων και όχι κομμάτων, απαιτεί να διασφαλιστούν με τρόπο ισχυρότερο οι αρχές της φιλελεύθερης κοινοβουλευτικής δημοκρατίας, διότι ο πειρασμός προς αυταρχικές, κυριαρχιστικές λύσεις θα είναι μεγάλος.