Αυτό το ρεκόρ θα μπορούσαμε να το αποφύγουμε.
Αναφέρομαι στην ανακοίνωση ότι στο παρατηρητήριο Mauna Loa της Χαβάης τα μέσα μηνιαία επίπεδα διοξειδίου του άνθρακα τον Απρίλιο μετρήθηκαν πάνω από 420 μέρη ανά εκατομμύριο (ppm).
Αυτή είναι η υψηλότερη συγκέντρωση που έχει μετρηθεί, με το προηγούμενο ρεκόρ να είναι τον Μάιο του 2019 που ήταν 419,11 ppm.
Συγκριτικά όταν άρχισαν να κάνουν αυτή τη μέτρηση σε αυτό το παρατηρητήριο, το 1958, η υψηλότερη μέση μηνιαία τιμή που μέτρησαν ήταν μόλις 317,51 ppm.
Την ίδια στιγμή όλοι οι επιστήμονες επιμένουν ότι το επίπεδο που εξασφαλίζει ότι ο πλανήτης είναι πραγματικά βιώσιμος είναι να πέσουμε κάτω από τα 350 ppm.
Διαφορετικά, απλώς θα επιτείνεται το φαινόμενο της υπερθέρμανσης του πλανήτη που θα σημαίνει ότι κάποια στιγμή, στο όχι και τόσο μακρινό μέλλον, μεγάλο μέρος του θα είναι αβίωτο, ενώ στο μεταξύ παράλιες περιοχές θα έχουν πλημμυρίσει και άλλες περιοχές θα έχουν ουσιαστικά ερημοποιηθεί, αυξάνοντας τα κύματα των «κλιματικών προσφύγων».
Όλα αυτά τα ξέρουμε καλά.
Για λίγα σε εξέλιξη φυσικά φαινόμενα είμαστε τόσο σίγουροι και για τον ανθρωπογενή χαρακτήρα του και για τις τραγικές επιπτώσεις που θα έχει.
Και για λίγα φαινόμενα υπάρχει τόσο μεγάλος κίνδυνος να μην πάρουμε έγκαιρα όλα τα μέτρα που χρειάζονται.
Παρότι, επίσης με βεβαιότητα, γνωρίζουμε πολύ καλά τι ακριβώς πρέπει να κάνουμε: να απεξαρτηθούμε πλήρως από τα ορυκτά καύσιμα, να κάνουμε συνολική μετάβαση στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και βέβαια να αλλάξουμε τις παραγωγικές, πρακτικές και τις καταναλωτικές συνήθειες ώστε να σπαταλάμε πολύ λιγότερους φυσικούς πόρους.
Η τεχνική πρόοδος έχει ήδη γίνει και είναι τεράστια. Και αφορά όχι μόνο την παραγωγή ενέργειας, αλλά και την αναμέτρηση με την πρόκληση του τι θα κάνουμε με το διοξείδιο του άνθρακα που ήδη είναι στην ατμόσφαιρα.
Αυτό που έχει λείψει είναι ο πραγματικός διεθνής συντονισμός για να γίνει η «Πράσινη Μετάβαση» και η κινητοποίηση των κοινωνιών στην κλίμακα που χρειάζεται.
Μάλιστα, ως προς το πρώτο, τη διεθνή συνεννόηση, βλέπω τα πράγματα μάλλον να επιδεινώνονται, εάν δούμε τις νέες διαιρέσεις του κόσμου. Εδώ έχουμε φτάσει στο σημείο να συζητάμε ακόμη και το ενδεχόμενο πυρηνικού πολέμου.
Όμως, πιστεύω ότι δεν πρέπει να το βάλουμε κάτω.
Σε τελική ανάλυση αρκεί να αναλογιστούμε ότι δεν θέλουμε τα παιδιά μας, όταν φτάσουν στη δική μας ηλικία, να ζουν σε έναν αβίωτο πλανήτη.
Latest News
Βουλή: Τα ανοιχτά ερωτήματα και η πραγματική μομφή
Η συζήτηση στη Βουλή δεν θα έπρεπε να είναι μόνο κοινοβουλευτικός καυγάς
Δουλεύουμε αρκετά, αλλά δεν αρκεί…
Προφανώς κάτι λάθος κάνουμε για να δουλεύουμε τις περισσότερες ώρες και να εισπράττουμε τις μικρότερες αμοιβές στην Ευρωπαϊκή Ενωση.
Λυσσώδης αντίσταση του κράτους
O σχετικά πρόσφατα εκλεγείς νέος πρόεδρος της Αργεντινής Χαβιέρ Μιλέι βρέθηκε μπροστά σε μια περίπου αναμενόμενη αντίδραση του κράτους και των πελατών του
Αβάσταχτη μισθολογική ελαφρότητα
Ο κατώτατος μισθός είναι ένα αναδιανεμητικό εργαλείο που έχει τόσο οφέλη όσο και κόστος
Η στρέβλωση του ανταγωνισμού στις τουριστικές μισθώσεις
Αυτά που έμεναν εκτός του κρατικού σχεδιασμού, ήταν μόνιμα η «ραχοκοκαλιά» των ελληνικών ξενοδοχείων
Ερευνάτε, ερευνάτε, ερευνάτε…
Χωρίς έρευνα και γνώση, η δημοκρατία παραμένει κενή περιεχομένου
Με νέους επενδυτές
Είναι ώρα να δούμε πώς θα αξιοποιήσουμε όλα αυτά τα δυνατά κομμάτια που μόλις δημιουργήσαμε
«Εγγυημένη ατιμωρησία» – για ποιους;
Δημιουργείται μια τάση εξιδανίκευσης του τίποτα
60 λεπτά. Φθάνουν;
Επί της ουσίας η «Ώρα της Γης», αποτελεί παγκόσμια υπενθύμιση της σημασίας της εξοικονόμησης ενέργειας και της περιβαλλοντικής διαχείρισης
Έμμεση διαφήμιση
Η ρητορική περί της ανομίας στα πανεπιστήμια