Αυτό που είναι πλέον ξεκάθαρο από την Τετάρτη που παρουσίασε τις προτάσεις για την ενεργειακή απεξάρτηση από τη Ρωσία η Κομισιόν, είναι ότι τους σφιχτούς δημοσιονομικούς κανόνες που κανονικά θα επέστρεφαν από το 2023, τους ξεχνάμε. Ποιους δημοσιονομικούς κανόνες, θα έλεγε κάποιος, με τις αγορές να καταρρέουν, τον πόλεμο να δίνει ακόμα επιπτώσεις στην ενέργεια και τον πληθωρισμό να τρέχει με διψήφιο ρυθμό. Στις Βρυξέλλες ζύγισαν την κατάσταση, κατάλαβαν ότι θα χρειαστούν χρήματα για να συγκρατηθούν οι τιμές της ενέργειας, αλλά και να αντιμετωπισθεί ένας αντικειμενικός κίνδυνος, όπως είναι η ρωσική εισβολή και αποφάσισαν να χαλαρώσουν το… σκοινί.
Με δεδομένο επιπλέον ότι η αντιμετώπιση όλων των παραπάνω θα πρέπει να γίνει με χρήματα από τους εθνικούς προϋπολογισμούς και όχι με κοινό δανεισμό όπως έγινε την περίοδο της πανδημίας. Ακόμα και τα λεφτά που ανακοινώθηκαν, ήταν στην ουσία τα υπόλοιπα εκείνου του κοινού δανεισμού που δημιούργησαν το Ταμείο Ανάκαμψης. Αυτόν τον κοινό δανεισμό, που ορισμένοι πίστεψαν ότι ήταν το πρώτο βήμα για στενότερη οικονομική ένωση εντός της ευρωζώνης, κάποιοι άλλοι σημαντικοί πολιτικοί κύκλοι στην Ευρώπη τον χαρακτηρίζουν ως κάτι που έγινε και δεν θα συμβεί ξανά ποτέ. Κάτι σαν την εξαίρεση στον κανόνα. Αρα ο καθένας το… κουβαδάκι του και σε άλλη παραλία. Τον δικό του δανεισμό, τη δική του οροφή δαπανών, το δικό του επίπεδο φορολόγησης.
Το γεγονός ωστόσο παραμένει και είναι σημαντικό: Η χώρα θα κάνει εκλογές, αν δεν τις έχει κάνει ήδη μέχρι τότε, με δημοσιονομικό… τράτο το 2023. Το αν θα αποδειχτεί ότι είναι καλό ή κακό νέο, είναι δύσκολο να απαντηθεί με σιγουριά. Αν μπορεί για παράδειγμα να μας πει κάποιος από τώρα ότι τα χρήματα που θα υπάρχει η δυνατότητα και η ανοχή των Βρυξελλών να ξοδευτούν, θα φέρουν βιώσιμη ανάπτυξη, θα δημιουργήσουν δουλειές, θα βελτιώσουν το οικονομικό περιβάλλον, χωρίς να φορτώνουν με αχρείαστες δαπάνες, τότε ναι το δημοσιονομικό περιθώριο θα είναι και καλό και χρήσιμο. Θα ενισχύσουν το ελληνικό ΑΕΠ και τις προοπτικές της χώρας. Αν όμως η «λαϊκή» προεκλογική πίεση μεταφραστεί σε άφρονες παροχές, αμνηστεύσεις χρεών, χάρισμα οφειλών και προσλήψεις χωρίς αύριο, τότε με ασφάλεια μπορούμε να πούμε ότι αυτό το καλό νέο, θα το… πληρώσουμε πανάκριβα στο μέλλον. Για την ακρίβεια θα μας φέρουν μερικά χρόνια πίσω.
Η κυβέρνηση θα βρεθεί ενώπιον ενός σημαντικού διλήμματος. Θα ακολουθήσει την ελληνική προεκλογική πεπατημένη ή θα παραμείνει πιστή στη γραμμή στην οποία η ίδια έχει δεσμευτεί; Μην ξεχνάμε ότι ο Πρωθυπουργός παρά τις πάμπολες κρίσεις που κλήθηκε να διαχειριστεί κατά τη διάρκεια της θητείας του, μπορεί να περηφανεύεται ότι τα περισσότερα από όσα είχε υποσχεθεί προεκλογικά ότι θα κάνει στην οικονομία τα έχει κάνει ήδη πράξη. Αρα από το δείγμα γραφής που έχουμε στη διάθεσή μας είναι σαφές σε ποια πλευρά κλείνουμε για το τι θα γίνει τελικά. Το θέμα όμως είναι ότι οι εκλογές που έρχονται θα είναι και λόγω του εκλογικού συστήματος αρκετά δύσκολες πολιτικά, ικανές να κάμψουν τις αντιστάσεις και των πιο ισχυρών χαρακτήρων…
Latest News
Πανεπιστήμια στην αγορά
Ο πραγματικός αθέμιτος ανταγωνισμός απέναντι στο δημόσιο πανεπιστήμιο
Γιατί είναι σημαντικό το ομόλογο;
Αυτές οι εκδόσεις είναι σχεδόν «υποχρεωτικές»
Η τιμή του μπρόκολου
Ποιος ασχολείται με εκδόσεις και αποπληρωμή χρεών, μόνο οι τιμές στο ράφι μετράνε
Ακριβή ασφάλεια
Το μεγαλύτερο όφελος, η «προίκα» που έχει αυτή η χώρα και μας πηγαίνει εδώ και χρόνια και ελπίζουμε και τα πολλά επόμενα, είναι ότι βρισκόμαστε σε μια ρώτα δημοσιονομικής ασφάλειας
Το ζήτημα της ενεργειακής μετάβασης
Κάθε υπερβολή σε στόχους και φιλοδοξίες μπορεί να στοιχίσει ακριβά όχι μόνο σε οικονομικούς πόρους και κοινωνικές αντιδράσεις αλλά και να προκαλέσει σοβαρές πολιτικές αναταράξεις
Γιατί δεν πληρώνει;
Το σύγχρονο «γεφύρι της Αρτας», συνεχώς το «άδειαζαν» και συνεχώς αυτό ξαναγέμιζε
Η Δύση και το Ισραήλ
Η ισραηλινή κυβέρνηση, θα πρέπει να καταλάβει ότι ο δυτικός κόσμος που την στηρίζει, εξυπηρετεί την ιστορία και όχι προσωπικές φιλοδοξίες και διάφορες άλλες επιδιώξεις
Ευρωεκλογές στην κόψη του ξυραφιού
Οσον αφορά τα πρόσωπα που επιλέγονται για υποψήφια, ελάχιστα τηρούν τα απαραίτητα κριτήρια
Η χώρα «πάει καλά», αλλά αυτό δεν είναι αρκετό
Να κάνουν «εικόνα» τη βελτίωση που υπάρχει σε επίπεδο μεγεθών
Ευρωψηφοδέλτια με όρους casting «μαϊντανών»
Ο τρόπος που τα κόμματα φτιάχνουν τα ευρωψηφοδέλτιά τους είναι ενδεικτικός του πώς αντιμετωπίζουν τους πολίτες