«Εκτσογλανισμός»

Ο Βαγγέλης Βενιζέλος, κάθε μέρα που περνάει, επαληθεύεται στα όσα κατά καιρούς έχει δηλώσει. Και δυστυχώς επιβεβαιώνεται με τρόπο που δεν χωράει την παραμικρή αμφισβήτηση. Ο Βαγγέλης Βενιζέλος, που έχει δεχτεί τόνους λάσπης από συριζαίους και πρώην συντρόφους τους, και επιμένει, και παλεύει, και δικαιώνεται. Την Τετάρτη, ο πρόεδρος Κυριάκος κατηγόρησε τον ΣΥΡΙΖΑ, με αφορμή τις «ομορφιές» του Βερναρδάκη, του Πολάκη, του Φίλη, του Ηλιόπουλου και των συν αυτοίς, για «εκτσογλανισμό» της πολιτικής.

Παρέλειψε όμως να αναφέρει ότι ήδη από τον Δεκέμβριο του 2013 το copyright του σχετικού όρου το έχει ο Βαγγέλης Βενιζέλος – αντιπρόεδρος εκείνη την περίοδο στην κυβέρνηση υπό τον Αντώνη Σαμαρά, που έσωσε τη χώρα από την οριστική χρεοκοπία. Τότε που ο ΣΥΡΙΖΑ είχε ενσωματώσει στις πρακτικές του τις αθλιότητες των «αγανακτισμένων» της κάτω πλατείας (Συντάγματος) και είχε διαλύσει τη χώρα, επιχειρώντας να ανατρέψει την κυβέρνηση.

Να τα λέμε κι αυτά τώρα που ο ΣΥΡΙΖΑ δείχνει και πάλι στην ελληνική κοινωνία τον παλιό «καλό» του εαυτό και αποδεικνύει με τρόπο που δεν επιδέχεται την παραμικρή αμφισβήτηση ότι επιμένει στην ίδια τακτική που τον έφερε στην εξουσία το 2015 – στη γραμμή Καμμένου, «δίδαξε» ο άνθρωπος. Ο δάσκαλος του «στα τέσσερα εσείς, στα τέσσερα…».

Παλικαριές στη Βουλή

Στο μεταξύ, ο λαλίστατος κατά τα άλλα αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, ο «Λεγάμενος», όχι μόνο εξακολουθεί να καλύπτει το τοξικό τάγμα των υβριστών, αλλά χθες έκανε και παλικαριές. Πήγε στη Βουλή, από την οποία είχε απουσιάσει επιδεικτικά προχθές, για να μη βρεθεί στη δυσάρεστη θέση να αποδοκιμάσει τον «επιστήμονα» Βερναρδάκη του και τους υπόλοιπους «φωτισμένους» υποστηρικτές του.

Προχθές λοιπόν την έκανε… φίδι, κατά τη γλώσσα slang που μετέρχεται ο φίλος μου ο Χατζής προκειμένου να περιγράψει κάτι τέτοιες περιπτώσεις, αλλά χθες που ο άλλος απουσίαζε γιατί είχε ανακοινωμένο πρόγραμμα κατέφθασε στη Βουλή και αλώνισε μόνος του. Μέχρι και την ανάλυση του όρου «εκτσογλανισμός» έκανε – χωρίς να ρωτήσει τον Βενιζέλο. Τόσο καλά…

Εγώ πάντως, αν ήμουν Κυριάκος, δεν θα τον άφηνα έτσι. Δεν θα τον άφηνα να παίζει μπάλα μόνος του και να αυτοαποθεώνεται. Θα πήγαινα εκεί, επί τόπου, στη Βουλή, θα τον άκουγα και εν συνεχεία θα του τα έριχνα κανονικά. Αλλά ο άλλος είχε πρόγραμμα, σου λέει.

Καμιά φορά όμως, αν πρόκειται για κάτι τέτοιο, τα προγράμματα μπορούν και να αλλάζουν. Δεν έγινε και τίποτα…

(Θα μου πεις, είσαι υπέρ της σύγκρουσης; Οχι, δεν είμαι. Ομως κάποιες φορές πρέπει τα πράγματα να μπαίνουν στη θέση τους…)

Αυτογκόλ

Στο μεταξύ, εμφανίστηκε στο προσκήνιο – επιτέλους, γιατί είχαμε αρχίσει να πιστεύουμε ότι τον είχε αποσύρει από την κυκλοφορία ο αρχηγός του – ο «επιστήμονας» Βερναρδάκης. Ο οποίος, ενθυμείσθε, σε μια απόλυτα εναρμονισμένη με την ψυχοσύνθεσή του επίδειξη ήθους, ηθικής, ευγένειας, κομψότητας και ήπιου πολιτικού κλίματος, συνέκρινε, ως γνωστόν, τη Νίκη Κεραμέως με την Πισπιρίγκου. Επειτα από ένα τριήμερο λοιπόν, στο οποίο μαίνεται η αντιπαράθεση για την εξόφθαλμη όσο και αποκρουστική ανοησία του, ξεμύτισε για να ζητήσει συγγνώμη για την αηδιαστική «παρομοίωση». Και τι είπε (στο Α’ Πρόγραμμα της ΕΡΤ) μεταξύ πολλών και διαφόρων άλλων του είδους «έκανα ένα λάθος», «συγγνώμη, δεν έπρεπε», «αν την είχα αποκαλέσει Μήδεια, πιθανόν να μην υπήρχαν τόσες αντιδράσεις, θα ήταν πιο αποδεκτό»; Τα ακόλουθα εξακολουθητικώς άθλια: «Με κατηγορούν τα κανάλια που έχουν βγάλει αποφάσεις (για την Πισπιρίγκου) προ τετραμήνου»!!!

Και συμπλήρωσε το εξωφρενικό επιχείρημα, το οποίο επένδυσε δι’ αυτού του τρόπου (τουτέστιν, για τα κανάλια, που την έχουν καταδικάσει την Πισπιρίγκου, γιατί δεν λέτε τίποτε;), με το εξής: «Δεν ήθελα να υπαινιχθώ ότι η υπουργός ταυτίζεται με μια κατηγορούμενη για τέτοια εγκλήματα, εννοείται αυτό. Γι’ αυτό και δεν είπα ότι ταυτίζεται με το όνομα, έβαλα πρώτα ερωτηματικό και είπα Πισπιρίγκου της δημόσιας παιδείας με ερωτηματικό»!!!

Απίθανος τύπος – νομίζει ακόμη ότι…ψιχαλίζει.

Ο Λιγνάδης και ο Ποινικός Κώδικας

Σάλο εξακολουθεί να προκαλεί η αποφυλάκιση του Δημήτρη Λιγνάδη (έστω με περιοριστικούς όρους) παρά την καταδίκη του σε 12ετή φυλάκιση για βιασμό δύο ανηλίκων. Ο ΣΥΡΙΖΑ, που όλο αυτό το διάστημα είχε επενδύσει πολιτικά στην υπόθεση του Λιγνάδη, επιχειρώντας να το χρεώσει στον Κυριάκο και στη Μενδώνη, μετά την ανακοίνωση της απόφασης κορύφωσε την προσπάθειά του, υπονοώντας ουσιαστικά ότι στον Λιγνάδη δεν έδωσε αναστολή η Δικαιοσύνη, αλλά ο ίδιος ο Πρωθυπουργός και η υπουργός Πολιτισμού.

Ο Αλέξης Κούγιας, ο δικηγόρος του, που πρέπει να πούμε ότι έδωσε αληθινή μάχη με το «λαϊκό δικαστήριο» που είχε στήσει εκτός δικαστικής αίθουσας ο ΣΥΡΙΖΑ, τους απάντησε λέγοντας πως ο Λιγνάδης δεν μπορούσε να μείνει στη φυλακή με την καταδίκη αυτή, διότι ο ΣΥΡΙΖΑ είχε περάσει διάταξη σε εκείνη την αλησμόνητη αλλαγή του Ποινικού Κώδικα, παραμονές των εκλογών του 2019, που επέβαλλε την αποφυλάκισή του.

Χθες ο ΣΥΡΙΖΑ επανήλθε με νέα ανακοίνωση στην οποία ισχυρίζεται ότι «το άρθρο 497 παρ. 8 του ΚΠΔ (που επικαλέστηκε ο δικηγόρος του Λιγνάδη) ισχύει σήμερα ακριβώς όπως ίσχυε από το 2010, πριν δηλαδή από τη μεταρρύθμιση του 2019. Μετά την υπερασπιστική γραμμή που ακολούθησε, ότι ο κ. Λιγνάδης είναι δήθεν θύμα πολιτικής σκευωρίας του ΣΥΡΙΖΑ, και την καταδίκη για δύο βιασμούς ανηλίκων, το ερώτημα που γεννάται είναι για ποιον λόγο προσπαθεί να αποπροσανατολίσει την κοινή γνώμη; Τίνος το πολιτικό παιχνίδι παίζει;».

Ο Αλέξης, ο Κούγιας, όχι ο άλλος, που είναι παιδί από την Πετρούπολη και δεν μασάει από κάτι τέτοια, τους έτριψε στα μούτρα ανακοίνωση, σύμφωνα με την οποία η παράγραφος 8 του άρθρου 497 του Ποινικού Κώδικα, με βάση την οποία αποφυλακίστηκε προσωρινά ο Λιγνάδης, ΠΡΟΣΤΕΘΗΚΕ από τον ΣΥΡΙΖΑ σε εκείνη την «ιστορία μου, αμαρτία μου» αλλαγή του ΠΚ που έκανε έξι μέρες πριν από τις εκλογές του 2019. Δεν υπήρχε πριν. Η αποφυλάκιση Λιγνάδη, δηλαδή, είπε με λίγα λόγια ο Αλέξης (ο Κούγιας, λέμε, όχι ο άλλος), είναι ένα – ακόμη – έργο ΣΥΡΙΖΑ!!

Παιδιά, δεν είναι καλή ιδέα να τα βάζετε με τον Κούγια. Καθόλου καλή. Για προσέξτε το.

«Καμία ανησυχία»

Είχα προχθές αναφερθεί στην αποκάλυψη του «Ριζοσπάστη», ότι πέρασε διάταξη από τη Βουλή, σύμφωνα με την οποία επιτρέπεται η οπλοκατοχή, οπλοφορία και οπλοχρησία στα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων για την εκπλήρωση συγκεκριμένων αποστολών, πέραν της φύλαξης στρατοπέδων, ζωτικών χώρων και εγκαταστάσεων από τα όργανα υπηρεσίας, τα τμήματα φυλακής ή ασφάλειας και τα στρατονομικά όργανα. Και είχα διατυπώσει, ανήσυχος, το ερώτημα τι ακριβώς εξυπηρετεί αυτή η διάταξη και γιατί πέρασε τώρα. Οπως επίσης και αν υφίσταται συγκεκριμένος λόγος και ποιος (μπορεί να) είναι αυτός.

Υπάρχει! Και είναι σοβαρός. Τουλάχιστον αυτό μου εξήγησε πηγή μου στο υπουργείο Αμυνας, υποθέτω ύστερα από εντολή του υπουργού Παναγιωτόπουλου. Κατά την πηγή αυτή, λοιπόν, το μέτρο λήφθηκε διότι η φρουρά της ηγεσίας των Ενόπλων Δυνάμεων καθώς και της ηγεσίας του υπουργείου αποτελείται και από άνδρες της Στρατονομίας. Και διαπιστώθηκε το παράταιρο, ενώ εκτελούν χρέη ασφάλειας των προσώπων που συνοδεύουν, να μην υπάρχει νομικό πλαίσιο που να καλύπτει την οπλοφορία και, ο μη γένοιτο, την ενδεχόμενη οπλοχρησία.

«Δεν υφίσταται λόγος ανησυχίας», με διαβεβαίωσε ο άνθρωπός μου, και δεν έχω πλέον λόγους να το κάνω…