Η διαφορά στα ελληνοτουρκικά

Οι Ρωμαίοι έλεγαν si vis pacem, para bellum, τουτέστιν αν θέλεις ειρήνη, προετοιμάσου για πόλεμο, και νομίζω ότι αυτό παρακολουθούμε το τελευταίο διάστημα. Ενθεν κακείθεν της ακτογραμμής του Αιγαίου. Μοιάζει αναπόφευκτο ότι «κάτι θα συμβεί», αλλά το αισιόδοξο σενάριο είναι ότι και άλλες φορές κατά το παρελθόν, οι «απέναντι» (όρο που δανείζομαι από τον Προκόπη Παυλόπουλο, ο οποίος τον καιρό της προεδρίας του, όταν ήθελε να αναφερθεί στον ένοικο του Μεγάρου Μαξίμου και τους περί αυτόν, υπό τον φόβο των παρακολουθήσεων έδειχνε με τον δείκτη και έλεγε «οι απέναντι»…) είχαν κορυφώσει την ένταση στο μη περαιτέρω.

Και ξαφνικά η ένταση ξεφούσκωνε, είτε γιατί καταλάβαιναν ότι οι από δω δεν μασούσαν, είτε γιατί διαπίστωναν ότι οι εποχές δεν σήκωναν πολλά πολλά.

Και πραγματικά με εξαίρεση τρεις περιπτώσεις, το 1987, το 1996 και το 2020, δύσκολα μπορεί να αναζητήσει κανείς και να εντοπίσει περιπτώσεις που οι δυο χώρες έφτασαν στη σύγκρουση.

Δεν θέλω να λέω πολλά όμως, γιατί αυτή τη φορά η ειδοποιός διαφορά στην αντιπαράθεση με την Τουρκία είναι ότι ο πρόεδρος Ερντογάν μοιάζει σαν να θέλει να κρύψει κάτω από το χαλί της ελληνοτουρκικής έντασης όλα τα υπόλοιπα που αντιμετωπίζει η Τουρκία και που είναι πολύ πιο σημαντικά, και σοβαρά, για την ίδια τη χώρα του.

Υπ’ αυτή την έννοια, το μόνο που έχω να αναφέρω είναι πως κίνδυνος υπάρχει, αλλά όλο το θέμα θα παιχτεί στο ποιος θα κάνει την πρώτη κίνηση. Και τι κίνηση θα είναι αυτή. Απόπειρα να αποκλειστεί ναυτικά, κάποιο από τα νησιά μας; Ενα εναέριο «ατύχημα» στη διάρκεια της τρέλας που εξελίσσεται σε καθημερινή βάση στον αέρα; Δύσκολο να προβλεφθεί.

Το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν πρόκειται να βρεθούμε απροετοίμαστοι. Και οι Τούρκοι το ξέρουν. Γι’ αυτό κλαψουρίζουν σε όλους τους τόνους για τους Αμερικάνους που δήθεν βρίσκονται πίσω μας και μας σπρώχνουν και ότι στην ουσία παίζουμε το παιχνίδι των ΗΠΑ στην περιοχή.

Μη μας κάνει εντύπωση το γεγονός. Ο αντιαμερικανισμός είναι (πολιτική) αξία ανεκτίμητη και στην Τουρκία, και ο πρόεδρος Ερντογάν το ξέρει καλά…

Διεθνοποίηση ενός σκανδάλου

Προχθές κατέθεσε στην Εξεταστική Επιτροπή για τις υποκλοπές ο Νίκος Ανδρουλάκης και ήταν αυτή η πιο σημαντική κατάθεση πριν η κολοβή Επιτροπή κλείσει άρον άρον τις εργασίες της. Η κυβέρνηση δεν θέλησε ποτέ να διερευνηθεί πραγματικά το τι συνέβη και ο λόγος είναι απλός – δεν είχε κανέναν λόγο να το κάνει. Αμα έχεις λερωμένη τη φωλιά σου, θα το επιβεβαιώσεις κιόλας διά των πράξεών σου; Οχι βέβαια.

Ενημερωτικά αναφέρω πάντως, ότι οι εικασίες που διατυπώθηκαν τις προηγούμενες ημέρες για κοινό πόρισμα ΣΥΡΙΖΑ – ΠΑΣΟΚ για την Εξεταστική είναι εκτός τόπου. Τα πορίσματα θα είναι ξεχωριστά. Μπορεί ενδεχομένως να συμπίπτουν στα πολιτικά συμπεράσματα για το τι πραγματικά συνέβη με την παρακολούθηση του Νίκου Ανδρουλάκη από την ΕΥΠ, και η απόπειρα με το Predator, αλλά η Χαριλάου Τρικούπη έχει λάβει ήδη την απόφαση το ΠΑΣΟΚ να καταθέσει δικό του πόρισμα για την υπόθεση.

Εκείνο που δεν έχει αποφασιστεί ακόμη είναι αν θα προτείνει τη σύσταση Προανακριτικής Επιτροπής προκειμένου να διερευνηθεί το σκάνδαλο. Μεταξύ μας δεν το βλέπω ιδιαίτερα πιθανό. Ο Νίκος Ανδρουλάκης φαίνεται να καταλήγει περισσότερο στη διεθνοποίηση του σκανδάλου μέσω των οργάνων του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, θεωρώντας ότι με τον τρόπο αυτό θα συντηρηθεί. Είναι ενδεικτικό άλλωστε ότι θα βρεθεί την επόμενη εβδομάδα στο Στρασβούργο, προκειμένου να καταθέσει στην επιτροπή PEGA του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.

Για να δούμε…

Το βάρος στην ΑΔΑΕ

Τούτων δοθέντων, στα καθ’ ημάς, το βάρος όλο πέφτει στην Αρχή Διασφάλισης του Απορρήτου των Επικοινωνιών (τη γνωστή ΑΔΑΕ), η οποία εξακολουθεί να διερευνά τις πτυχές του σκανδάλου, με τα νομικά όπλα που είναι επιφορτισμένη. Μάλιστα κυκλοφορεί η πληροφορία ότι ολοκληρώθηκε η συλλογή και καταγραφή σε ένα excelόφυλλο, όλων των αριθμών κινητών τηλεφώνων, για τους οποίους η ΕΥΠ έχει ζητήσει να γίνουν «επισυνδέσεις», κατά τα έτη 2021 και 2022 (Σεπτέμβριο με Σεπτέμβριο). Ο κατάλογος ολοκληρώθηκε με βάση το τι απαντήσεις έδωσαν οι πάροχοι κινητής τηλεφωνίας και βρίσκεται στα χέρια μέλους της διοίκησης της ΑΔΑΕ, και στενής συνεργάτιδος του προέδρου της Επιτροπής κυρίου Χρήστου Ράμμου. Προσοχή, πρόκειται για κατάλογο με αριθμούς, όχι με ονόματα. Για τον λόγο αυτό η ΑΔΑΕ έχει εντείνει τις επισκέψεις της (διάβαζε… εφόδους!) στους τρεις παρόχους κινητής τηλεφωνίας, με στελέχη της να ζητούν από τις εταιρείες είτε να διευκρινίσουν σε ποιον ανήκουν συγκεκριμένοι αριθμοί τηλεφώνων στους οποίους έχουν γίνει κατά το παρελθόν επισυνδέσεις, είτε αν οι επισυνδέσεις αυτές συνεχίζονται.

Αλλες φορές πάλι, τα μέλη της ΑΔΑΕ προσέρχονται με κατάλογο ονομάτων και ζητούν από τις εταιρείες πληροφορίες για το αν έχουν γίνει επισυνδέσεις οι οποίες δεν έχουν κοινοποιηθεί στην Αρχή. Κυρίως, μου ειπώθηκε, πρόκειται για καταγγελίες οι οποίες έχουν γίνει στην Αρχή και αφορούν κινητά τηλέφωνα βουλευτών, δημοσιογράφων ή και παραγόντων οι οποίοι θεωρούν ότι λόγω της… σπουδαιότητος που έχουν, δεν μπορεί, θα… παρακολουθούνται!

Η Αρχή, πάντως, θα εκδώσει το δικό της πόρισμα επί όλων αυτών…

Η στεναχώρια του Προέδρου

Με αφορμή πάντως αυτό το τελευταίο, πληροφορήθηκα από έγκυρη πηγή ότι ο εκ της ευάνδρου Ηπείρου καταγόμενος Πρόεδρος της Βουλής Κώστας Τασούλας είναι το τελευταίο διάστημα σε κακή διάθεση, διότι ο δύστηνος δεν… παρακολουθείται!

Φυσικά του τηλεφώνησα, να του συμπαρασταθώ. Μου επιβεβαίωσε ότι αισθάνεται… μειονεκτικά, έναντι άλλων σπουδαίων, αλλά έσπευσε να το αποδώσει στο γεγονός ότι κατά τις τηλεφωνικές του συνομιλίες ομιλεί συχνά… λατινικά!

– Ηταν δύσκολο γι’ αυτούς, μου είπε. Χρειάζονταν μεταφραστή. Αλλά για να προσληφθεί μεταφραστής, έπρεπε να ακολουθηθεί όλη η διαδικασία, προκήρυξη, ΑΣΕΠ, ενστάσεις κ.λπ., οπότε προφανώς σκέφτηκαν άσ’ τον Τασούλα!

Στο ίδιο ιλαρό κλίμα, μου ανέφερε ότι κατά τη γνώμη του, «όταν συνομιλούν δύο στο τηλέφωνο, είναι σίγουρο ότι ο ένας από τους δύο θα πει τη φράση «ας μην τα λέμε από το τηλέφωνο, γιατί το δικό μου το τηλέφωνο το παρακολουθούν», προκειμένου να δείξει στον άλλον ότι πρόκειται περί σημαντικής προσωπικότητας. Ικανής να προκαλέσει το ενδιαφέρον των υπηρεσιών. Μιλάμε για απίθανες καταστάσεις»!

Τασούλας, ανεπανάληπτος!

Βιβλίο για τη «μεγάλη κρίση»

Ενα ακόμη σημαντικό βιβλίο, στη μακρά σειρά των βιβλίων – ντοκουμέντων για τη μεγάλη οικονομική και πολιτική κρίση που σάρωσε τη χώρα κατά τη δεκαετία έρχεται να προστεθεί στις αποκαλύψεις για το τι παίχτηκε πίσω από τις κλειστές πόρτες την κρίσιμη δεκαετία 2009 – 2019. Αυτή τη φορά, το οφείλουμε στον πρώην υπουργό των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ Μιλτιάδη Παπαϊωάννου, έναν σοβαρό πολιτικό, ο οποίος υπηρέτησε σε σημαντικές θέσεις τόσο πριν από την έκρηξη της κρίσης, όσο και μετά. Το βιβλίο επιγράφεται «Η μεγάλη κρίση 2009 – 2019», και όσοι το διάβασαν έχουν να λένε ότι μερικά κεφάλαια, όπως για παράδειγμα η παράδοση της εξουσίας από την κυβέρνηση Γ. Παπανδρέου στην κυβέρνηση συνεργασίας ΠΑΣΟΚ-ΝΔ υπό τον Λουκά Παπαδήμο, προσφέρει άφθονο υλικό για τον ιστορικό του μέλλοντος, ο οποίος ασφαλώς θα ασχοληθεί με τα γεγονότα εκείνης της περιόδου.

Το βιβλίο του κ. Παπαϊωάννου θα παρουσιαστεί την προσεχή Τετάρτη 5 του μηνός, στο αμφιθέατρο Καρατζά της Εθνικής Τράπεζας και θα το παρουσιάσουν οι Τ. Γιαννίτσης, Β. Ράπανος και Κ. Σκανδαλίδης.

Οσοι πιστοί προσέλθετε, διότι με κάτι τέτοια θυμούνται οι παλαιότεροι και μαθαίνουν οι νεότεροι…