Περί εμβολιασμού κατά της Covid-19 και άλλων δαιμονίων

O ισχυρισμός ότι ο εμβολιασμός ενάντια στην Covid-19 δεν είναι χρήσιμος και δεν αποτελεί μέτρο πρόληψης της δημόσιας υγείας, με ένα σκεπτικό του τύπου «εφόσον όλοι μεταδίδουν και κολλάνε δεν είχε κανένα νόημα», υιοθετώντας και τη λογική ότι γι’ αυτόν τον λόγο πρέπει να ανακληθεί άμεσα και η αναστολή εργασίας των αντικοινωνικών αντιεμβολιαστών υγειονομικών, είναι απόλυτα αναληθής.

Ο εμβολιασμός είναι μια από τις μεγαλύτερες ιατρικές ανακαλύψεις, αν όχι η μεγαλύτερη, που έχει σώσει διαχρονικά εδώ και διακόσια χρόνια, εκατομμύρια ανθρώπινες ζωές από πληθώρα μεταδοτικών θανατηφόρων νόσων. Tα εμβόλια κατά του covid-19 απέχουν ακόμη από το να αποτελούν την τέλεια πρόληψη και προστασία από αυτόν, αλλά επικαιροποιούνται συνεχώς και εξελίσσονται και αυτό θα συμβεί στο προσεχές μέλλον.

Διαβάστε επίσης: Κορωνοϊός: Νέο κύμα κρουσμάτων το φθινόπωρο – Η προειδοποίηση του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Φαρμάκων

Το ιϊκό φορτίο που μπορεί να μεταδώσει ένας πλήρως εμβολιασμένος είναι πολύμικρότερο από αυτό ενός ανεμβολίαστου, ενώ αν νοσήσει ο ίδιος θα υποστεί μιάαελαφρά νόσηση, όταν ένας ανεμβολίαστος θα νοσήσει πιθανά βαριά και υπάρχει και το ενδεχόμενο να αποβιώσει. Χαρακτηριστικά παραδείγματα ελαφράς νόσησης, μετά από τουλάχιστον τριπλόεμβολιασμό, υπάρχουν πλέον εκατοντάδες χιλιάδες.

Mετά τον εμβολιασμό πρέπει να γίνεται έλεγχος ύπαρξης αντισωμάτων, ώστε στην περίπτωση που δεν έχει αναπτυχθεί επαρκής αριθμός τους να επαναλαμβάνεται ο εμβολιασμός με άλλο σκεύασμα. Όλοι οι ιοί των μεταδοτικών θανατηφόρων νόσων μεταλλάσσονται διαρκώς και όλα τα εμβόλια, για όλες τις νόσους, επικαιροποιούνται διαρκώς κι αυτό ισχύει και για νόσους που εμφανίστηκαν εδώ και διακόσια σχεδόν χρόνια.

Κανένα από τα υπάρχοντα εμβόλια γενικά δεν ήταν τέλειο εξαρχής, αλλά στην πορεία τελειοποιήθηκαν και  επικαιροποιούνται διαρκώς και αέναα. Υπάρχουν μικρές ή μεγαλύτερες παρενέργειες σε όλα τα φαρμακευτικά σκευάσματα, καθώς και στα εμβόλια, ενώ συνήθως ένα ποσοστό 2-3%,σε όσους έχουν κάνει χρήση τους, θεωρείται αποδεκτό, αλλά υπάρχει και η περίπτωση να μην ανοσοποιείται ένας ανθρώπινος οργανισμός με θεωρούμενο αποδεκτό ποσοστό μικρότερο του 1%. Ακόμη, υπάρχουν εμβολιασμοί που πραγματοποιούνται άπαξ ή δις, αλλά και αυτοίπου πραγματοποιούνται ανά τακτά χρονικά διαστήματα, πχ. ετήσια ή εξαμηνιαία, με γνωστότερο αυτόν κατά της εποχικής γρίπης που πραγματοποιείται ετήσια.

Η εξέλιξη της φαρμακευτικής τεχνολογίας κατέστησε εφικτή τη δημιουργία εμβολίων τύπου m-rna (pfizer, moderna), αλλά υπάρχουν και τα παραδοσιακά που βασίζονται  στους αδρανοποιημένους αδενοϊούς και είναι περισσότερα (κινεζικό, ρωσικό sputnik, ινδικό, κουβανικό, johnson, astra-zeneka κλπ.). Ο ισχυρισμός των αντιεμβολιαστών  ότι τα εμβόλια τύπου m-rna παρεμβαίνουν στον ανθρώπινο γενετικό κώδικα τροποποιώντας τον, είναι φαιδρός και δεν τεκμηριώνεται πουθενά αποτελώντας αποκύημα της νοσηρής φαντασίας τους. Δεν είναι ακόμη ιατρικά εφικτή η εκ των προτέρων πρόβλεψη για την αντίδραση κάθε ανθρώπινου οργανισμού στην περίπτωση νόσησης από Covid-19.

Ο εμβολιασμός πρέπει να είναι υποχρεωτικός, εκτός περιπτώσεων όπου υπάρχουν ιατρικές αντενδείξεις που κρίνονται από αρμόδια υγειονομική επιτροπή, γιατί κανείς δεν έχει δικαίωμα εξαιτίας του να «κολλήσουν» κι ενδεχομένως αποβιώσουν συνάνθρωποί του. Δεν πρόκειται για μια απόφαση που αφορά στην υγεία ενός μόνο ατόμου, που θα ήταν δικαίωμα του να αρνηθεί μια ιατρική πράξη, αλλά για το κοινωνικό σύνολο και τη δημόσια υγεία.

Οι αντιεμβολιαστές ισχυρίζονται ακόμη ότι το ποσοστό των πλήρως εμβολιασμένων που μεταφέρονται για νοσηλεία σε ΜΕΘ έχει αυξηθεί κατακόρυφα και πλέον αποτελεί την πλειοψηφία των νοσηλευομένων σε αυτές λόγω covid-19. Το ποσοστό των νοσηλευομένων πλήρως εμβολιασμένων στις ΜΕΘ πρέπει να υπολογίζεται ως ποσοστό στο σύνολο του πλήρως εμβολιασμένου πληθυσμού και αντίστοιχα το ποσοστό των ανεμβολίαστων στις ΜΕΘ ως ποσοστό στο σύνολο του ανεμβολίαστου πληθυσμού, γιατί αλλιώς πρόκειται περί στατιστικής αλχημείας που παρουσιάζει επιτηδευμένα μια ψευδή εικόνα δημιουργώντας κίβδηλες εντυπώσεις.

Να διευκρινίσουμε ότι είναι άλλο πράγμα ο διστακτικός ανεμβολίαστος, που είναι θύμα άγνοιας και παραπληροφόρησης, και άλλο ο συνειδητός πορωμένος αντιεμβολιαστής που απορρίπτει τον εμβολιασμό γενικά και συνολικά ως την κύρια μέθοδο πρόληψης και προστασίας της δημόσιας υγείας. Ακόμη να τονίσουμε εμφατικά ότι δικαίωμα πρόσβασης στις δομές του ΕΣΥ πρέπει να έχουν όλοι ανεξαιρέτως, είτε είναι εμβολιασμένοι είτε ανεμβολίαστοι.

Κάποιοι  αυτοαποκαλούμενοι αριστεροί θεωρούν ότι η αναστολή εργασίας των επίορκων αντιεμβολιαστών υγειονομικών πρέπει να ανακληθεί και προτείνουν την άμεση επιστροφή τους στην εργασία, με το σκεπτικό ότι η αριστερά δεν πρέπει να είναι υπέρ των διώξεων σε εργαζόμενους.

Σαφέστατα δεν πρόκειται για κοινωνικούς αγωνιστές, που διώκονται για τα φρονήματά τους, αλλά για ανθρώπους επικίνδυνους για το κοινωνικό σύνολο, που αρνούνται βασικές αρχές της δημόσιας υγείας, μη αποδεχόμενοι ότι ο εμβολιασμός είναι το βασικότερο μέτρο πρόληψης και προαγωγής της. Ως επιχείρημα χρησιμοποιείται η προσφορά τους το πρώτο χρονικό διάστημα της πανδημίας, πριν από τη δημιουργία των πρώτων κλινικά δοκιμασμένων εμβολίων κατά της Covid-19, αγνοώντας το γεγονός ότι τότε δεν υπήρχε ακόμη διαθέσιμος ο συγκεκριμένος εμβολιασμός.

Καλό θα είναι να θυμηθούμε ότι εξαιτίας κάποιων υγειονομικών που μετέδωσαν την Covid-19, ακούσια θεωρούμε, κάποιοι ευπαθείς ασθενείς νόσησαν βαριά ή και απεβίωσαν. Οι συγκεκριμένοι δεν μπορούν να υπηρετούν πλέον μια επιστήμη που δεν εμπιστεύονται, αρνούμενοι τον εμβολιασμό ως μέθοδο πρόληψης και προαγωγής της δημόσιας υγείας που αποτελεί το βασικότερο μέλημα ενός δημόσιου συστήματος υγείας.

Ο Καλλίνικος Νικολακόπουλος είναι Οικονομολόγος Υγείας – Αναλυτής Πληροφοριακών Συστημάτων