Γιατί θα «μάλωναν» την Αχτσιόγλου και τον Χαρίτση, ο Αίσωπος, ο Όμηρος και ο Μαρξ!

Θα έπρεπε οι τομεάρχες Οικονομικών και Ανάπτυξης του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ Αλέξης Χαρίτσης και Έφη Αχτσιόγλου, οι οποίοι μάλιστα έχουν διατελέσει και υπουργοί σε αντίστοιχους περίπου τομείς, να είναι πιο προσεκτικοί σε δηλώσεις για τον πληθωρισμό ή την ακρίβεια, συγκεκριμένα, και την οικονομία γενικότερα, διότι θα τους «μαλώσει» ο Αίσωπος ή Όμηρος ή ακόμα και ο «σύντρφός» τους Μαρξ! ‘Εφη, λοιπόν, η Έφη Αχτσιόγλου και ο Αλέξης Χαρίτσης, μεταξύ άλλων τα εξής:

«Για έναν ακόμη μήνα ο πληθωρισμός στη χώρα μας παραμένει σε πολύ υψηλά, απαγορευτικά για την κοινωνική πλειοψηφία, επίπεδα, σύμφωνα με τα σημερινά προκαταρκτικά στοιχεία της Eurostat. Πρόκειται για αύξηση που έρχεται να προστεθεί στα απανωτά πληθωριστικά ρεκόρ των προηγούμενων μηνών».

Διαβάστε επίσης – Γεωργιάδης για το καλάθι του νοικοκυριού: Εξασφαλίζουμε για τους πιο ευάλωτους τα βασικά προϊόντα

Και καταλήγουν στη γνωστή «ταμπακιέρα»:

«Κάθε μέρα που περνάει στοιχίζει πολλαπλά στους πολίτες. Όσο η κυβέρνηση αντιμετωπίζει την κρίση ως ευκαιρία για περαιτέρω διεύρυνση των ανισοτήτων εμείς θα επιμένουμε. Πολιτική αλλαγή τώρα για έξοδο από τον βούρκο στον οποίο μας βουλιάζει ο κ. Μητσοτάκης».
Κι αμέσως, «ακούγοντας» αυτά ο Αίσωπος θα τούς υπενθύμιζε τον διδακτικό του μύθο για «τας δύο πήρας», τα δύο … τσουβάλια που φέρουν όλοι άνθρωποι. Θα έλεγε, λοιπόν, ο Αίσωπος:

«Ἀνθρώπων ἕκαστος δύο πήρας φέρει, τὴν μὲν ἔμπροσθεν, τὴν δὲ ὄπισθεν, γέμει δὲ κακῶν ἑκατέρα΄ ἀλλ’ ἡ μὲν ἔμπροσθεν ἀλλοτρίων, ἡ δὲ ὄπισθεν τῶν αὐτοῦ τοῦ φέροντος. Καὶ διὰ τοῦτο οἱ ἄνθρωποι τὰ μὲν ἑαυτῶν κακὰ οὐχ ὁρῶσι, τὰ δὲ ἀλλότρια πάνυ ἀκριβῶς θεῶνται».

Δηλαδή: «Δύο σάκους όλοι οι άνθρωποι κουβαλούμε, έναν μπροστά έναν πίσω μας, γεμάτα με κακά και οι δύο. Ο πίσω σάκος κακά που ’ναι δικά μας και ο μπροστινός των άλλων. Και γι’ αυτό οι άνθρωποι τα δικά τους κακά δεν βλέπουν, των άλλων με πολύ λεπτομέρεια όμως τα βλέπουν».

Μάλιστα, «ακούγοντας» όλα αυτά και ο σύντροφός του Καρλ Μάρξ θα υπενθύμιζε τη γνωστή του ρήση του ότι «η ιστορία επαναλαμβάνεται την πρώτη φορά ως τραγωδία και τη δεύτερη φορά ως φάρσα», ενώ για την Ελλάδα επαναλαμβάνεται και τρίτη φορά ως … ιλαροτραγωδία με τον σημερινό χαρακτηρισμό του πληθωρισμού ως … «βούρκου» με τον οποίο συνόδευσαν τη δήλωσή τους.

Επίσης, «ακούγοντας» και ο Όμηρος όλα αυτά θα καλούσε αμέσως τον Δία από τον …Όλυμπο, την Ευρύκλεια (τροφό του Οδυσσέα) ή τον Οδυσσέα να τους «μαλώσει» υπενθυμίζοντας τον γνωστό στίχο που επαναλαμβάνει στην Ιλιάδα και την Οδύσσεια»:
– «Τέκνον ἐμόν, ποῖόν σε ἔπος φύγεν ἕρκος ὀδόντων = Ερύκλεια: Καλή μου κόρη, τι λόγος βγήκε από το ξέφραγό σου στόμα!» (Οδύσσεια ψ , 70)
– «Ἀτρεΐδη, ποῖόν σε ἔπος φύγεν ἕρκος ὀδόντων= Οδυσσέας: «Ατρείδη, τι λόγος βγήκε από το ξέφραγό σου στόμα!» (Ιλιάς Ξ 83)

Έχουν προηγηθεί άλλα 16 υπερδιπλάσια ρεκόρ «βουρκώδους» πληθωρισμού μετά το 1975

Και θα είχαν απόλυτο δίκιο αυτοί οι …άνθρωποι! Διότι, όπως λέει και η θυμόσοφη λαϊκή ρήση, «όποιος μαγειρεύει ψέματα στο πιάτο του τα βρίσκει»! Δηλαδή, τα ίδια για την ακρίβεια λένε όλες οι αντιπολιτεύσεις ήδη από τον πρώτο δικομματισμό του 1893 και κάνουν ή παθαίνουν τα ίδια ως κυβερνήσεις και μάλιστα μετά τη μεταπολίτευση, όταν ο κόσμος έμαθε ότι όχι μόνο ότι υπάρχει πληθωρισμός, αλλά και ότι καταβροχθίζει με περισσή μανία τα οικογενειακά εισοδήματα. Είναι γνωστές οι παρεμβάσεις ή καταγηελίες κομμάτων με την κυκλοφορία «Μαύρης Βίβλου» ή συνεντεύξειες Τύπου ή με επερωτήσεις στη Βουλή ή με επισκέψεις μαζί με τηλεοπτικές κάμερες στις λαϊκές αγορές. Επίσης, με καταγγελίες, οιμωγές, αρές και αναθέματα από ΟΛΕΣ τις αντιπολιτεύσεις κατέβαιναν και ανέβαιναν κυβερνήσεις. Αδιάψευστος μάρτυς ο παρατιθέμενος πίνακας, ο οποίος καταδεικνύει ότι ο σημερινός πληθωριστικός «βούρκος» ωχριά μπροστά στα ρεκόρ όλων των εποχών που καταρρίφθηκαν 16 φορές σε σχέση με τον σημερινό μετά το 1975 από 16 κυβερνήσεις με 16 αντίστοιχους πρωθυπουργούς.
Ειδικότερα, από τον πίνακα αυτόν προκύπτει ότι του σημερινού «βουρκώδους» 12%, κατά την Έφη Αχτσιόγλου και Αλέξη Χαρίτση ρεκόρ πληθωρισμού, το οποίο σε ετήσια βάση θα μικρότερο (γύρω στο 10%), προηγούνται άλλα 16 με κορυφαίο εκείνο του 1980 (26,2%) και 24,8% του 1979μ και του 1980. Επίσης, «κάτοχοι» των 16 αυτών ρεκόρ είναι (με οκτώ το καθένα) το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ, με τη Νέα Δημοκρατία να έχει ένα «χρυσό» και το ΠΑΣΟΚ ένα «ασημένιο».