50.000 Φιλιππινέζοι στην Ελλάδα για δουλειές

Σε ζήτημα ύψιστης προτεραιότητας για πολλούς παραγωγικούς κλάδους της χώρας εξελίσσεται η έλλειψη προσωπικού και η αδυναμία κάλυψης των απαραίτητων θέσεων εργασίας που αντιμετωπίζουν πολλές  επιχειρήσεις.

Το πρόβλημα αυτό πήρε ευρύτερες διαστάσεις δημοσιότητας εξαιτίας της έλλειψης προσωπικού στον τουριστικό και επισιτιστικό τομέα κατά την προηγούμενη τουριστική περίοδο, όταν οι ακάλυπτες θέσεις εργασίας ξεπέρασαν τις 55.000.

Οι ανάγκες

Ωστόσο συναντάται – σε μεγάλο βαθμό – και στον πρωτογενή τομέα, όπου αυτή την περίοδο κινδυνεύουν βασικές παραγωγές αγροτικών προϊόντων (ελαιοπαραγωγή), ενώ μεγάλη πίεση υπάρχει και σε πέντε άλλους παραγωγικούς κλάδους της οικονομίας.

Η κυβέρνηση και οι αρμόδιοι φορείς μπροστά στο πρόβλημα – το οποίο θα εξακολουθήσει να υπάρχει και τις επόμενες σεζόν – στρέφονται στην αναζήτηση προσωπικού μέσω διακρατικών συμφωνιών με διάφορες χώρες. Προσφάτως ο πρωθυπουργός κ. Κ. Μητσοτάκης είχε αναφερθεί στην επιδίωξη ανάλογης συμφωνίας με τις Φιλιππίνες.

Το πρόβλημα

Προς την κατεύθυνση αυτή κινούνται ήδη τα υπουργεία Εργασίας και Εξωτερικών, αφού προηγουμένως προχωρούν – από κοινού με τους ενδιαφερόμενους φορείς – σε καταγραφή των αναγκών, όπου υπάρχουν.

Αιχμή του δόρατος αποτελεί και πάλι ο τουριστικός και επισιτιστικός κλάδος, όπου οι αρμόδιοι φορείς εκτιμούν ότι – την επόμενη σεζόν – θα «χρειαστούν» τουλάχιστον επιπλέον 50.000 άτομα. Ομως ανάγκες καταγράφονται και σε άλλους παραγωγικούς τομείς.

Πέντε παραγωγικοί κλάδοι της οικονομίας – πλην του τουρισμού – ταλαιπωρούνται από την έλλειψη προσωπικού, ενώ οκτώ στους δέκα εργοδότες, δηλαδή το 78%, δυσκολεύονται να βρουν το κατάλληλο προσωπικό εξαιτίας της έλλειψης εργαζομένων με τις απαραίτητες δεξιότητες.

Οι εργοδοτικοί φορείς κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου αφού ελλείψεις παρατηρούνται και στους παραγωγικούς κλάδους της μεταποίησης, των κατασκευών, στις επιχειρηματικές υπηρεσίες, στις υπηρεσίες τεχνολογίας-επικοινωνίας και στις δραστηριότητες σχετικές με την ανθρώπινη υγεία και την κοινωνική μέριμνα.

Χάσμα

Σύμφωνα με καταγραφές του ΣΕΒ, «τα ελλειμματικά ποσοστά απασχόλησης στην Ελλάδα φθάνουν το 10%  σε σχέση με τον μέσο όρο της Ευρωπαϊκής Ενωσης».

Ερευνα του Συνδέσμου Βιομηχανικών Επιχειρήσεων δείχνει ότι σε κλαδικό επίπεδο οι ελλείψεις εντοπίζονται κυρίως στη μεταποίηση, όπου καταγράφεται ένα χάσμα της τάξεως του 5-6%. Ειδικά για τη μεταποίηση η σύγκριση με τον ευρωπαϊκό Νότο είναι αποκαλυπτική. Δείχνει μεγάλα κενά απασχόλησης στη μεταποίηση στη χώρα μας που φτάνουν το 7,4% σε σύγκριση με την Πορτογαλία, το 6% σε σύγκριση με την Ιταλία, το 3% σε σύγκριση με την Ισπανία. Ανάλογα κενά υπάρχουν και στις επιχειρηματικές υπηρεσίες και στις υπηρεσίες τεχνολογίας.

Από αναλύσεις του ΣΕΒ προκύπτουν ορισμένα επαγγέλματα-ειδικότητες με υψηλή ζήτηση στα οποία, ωστόσο, οι επιχειρήσεις δυσκολεύονται να βρουν κατάλληλο προσωπικό. κυρίως της επαγγελματικής εκπαίδευσης και κατάρτισης υψηλής ζήτησης.
Επαγγέλματα υψηλής ζήτησης στους κλάδους της μεταποίησης, των τεχνολογιών πληροφοριών και επικοινωνίας (ΤΠΕ), της Ενέργειας, των Logistics είναι:

Τεχνικός εφαρμογών πληροφορικής. Τεχνικός δικτύων και τηλεπικοινωνιών. Τεχνικός ηλεκτρονικών υπολογιστών. Στέλεχος υπηρεσιών εφοδιαστικής αλυσίδας. Ηλεκτρολόγος παραγωγής. Τεχνικός συντήρησης βιομηχανικών εγκαταστάσεων. Τεχνικός αυτοματισμού. Χειριστής βιομηχανικών εγκαταστάσεων, μηχανημάτων και εξοπλισμού. Χειριστές μηχανημάτων έργου. Τεχνίτης μετάλλου. Τεχνίτης επεξεργασίας τροφίμων.

Κατασκευές

«Ελλείψεις και στενότητα στην αγορά εργασίας» διαπιστώνει και ο γενικός διευθυντής του υπουργείου Εργασίας κ. Κ. Αγραπιδάς, ο οποίος σημειώνει ότι «παρά το υψηλό ποσοστό της ανεργίας, η ζήτηση για συγκεκριμένες ειδικότητες υψηλής, μεσαίας ή χαμηλής εξειδίκευσης στον τομέα των κατασκευών και του τουρισμού δεν μπορεί να καλυφθεί». Συγκεκριμένα:
Στον τομέα των κατασκευών σύμφωνα με το ΤΕΕ, υπάρχει έλλειψη εξειδικευμένων στελεχών, όπως μηχανικοί και εξειδικευμένοι τεχνίτες για την εκτέλεση των μεγάλων έργων.

Ταυτόχρονα με τις συνεχείς ανακατατάξεις στην αγορά εργασίας, αλλάζει το παραδοσιακό πρότυπο της εργασίας, καθώς η εργασία μπορεί να παρέχεται από οπουδήποτε, εκτός του συγκεκριμένου τόπου ή χώρου εργασίας, μέσω ψηφιακής πλατφόρμας, ή τους ψηφιακούς νομάδες που παρέχουν την εργασία τους μέσω σύναψης συμβολαίων από οποιοδήποτε μέρος του πλανήτη. Στο νέο ανταγωνιστικό περιβάλλον είναι απαραίτητες οι προηγμένες ψηφιακές δεξιότητες για τη σωστή και κατάλληλη αξιοποίηση των τεχνολογιών.

Πηγή: Εντυπη έκδοση ΤΟ ΒΗΜΑ