Για όσες και όσους έχουν μελετήσει την κοινωνική ιστορία της νεότερης Ελλάδας αποτελεί κοινό τόπο ότι ο κατακερματισμός της ιδιοκτησίας γης επέτρεψε, ιδίως μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, την επέκταση της ιδιοκατοίκησης που λειτούργησε ως στρεβλό υποκατάστατο μιας συστηματικής «στεγαστικής πολιτικής».
Δεν υπήρξαν ποτέ στη χώρα μας τα μεγάλα προγράμματα «κοινωνικής στέγασης» που αποτέλεσαν το πολεοδομικό σήμα κατατεθέν του μεταπολεμικού «κοινωνικού συμβολαίου» στην Ευρώπη, ούτε και ανάλογος χωροταξικός σχεδιασμός. Ομως, σε πολύ υψηλότερο ποσοστό από άλλες χώρες οι άνθρωποι είχαν «ένα κεραμίδι πάνω από το κεφάλι τους». Σε συνδυασμό με τη διαγενεακή αλληλεγγύη η παράμετρος αυτή αποτέλεσε και σημαντικό μηχανισμό απορρόφησης έντονων κρισιακών κοινωνικών φαινομένων.
Ομως, ήδη από την περασμένη δεκαετία, αυτό έχει αρχίσει να διακυβεύεται. Παρότι η χώρα απέφυγε μια μεγάλη «φούσκα ακινήτων» – αυτή είναι πιο πιθανό να μας έρθει στο μέλλον – εντούτοις η βαθιά οικονομική κρίση της δεκαετίας του 2010 οδήγησε στο πρόβλημα των «κόκκινων δανείων».
Και παρά την προσπάθεια «προστασίας της πρώτης κατοικίας», είναι σαφές ότι οι πολιτικές αντιμετώπισής τους θα οδηγήσουν και σε απώλειες κατοικιών. Σε αυτό προστίθεται και ο τρόπος που αναπτύσσονται νέες μορφές επιχειρηματικής επένδυσης, σε διάφορες κλίμακες, σε σχέση με την κατοικία, από την πολύ μεγάλη επέκταση των βραχέων μισθώσεων τύπου Airbnb μέχρι τη διαμόρφωση κατοικιών προς ενοικίαση από στρώματα υψηλότερων εισοδημάτων.
Ολα αυτά διαμορφώνουν έναν ορίζοντα «κρίσης της κατοικίας» και στη χώρα μας. Ηδη βλέπουμε τα φαινόμενα στην εκτίναξη των ενοικίων (και του κόστους αγοράς) σε αρκετές περιοχές, εξελίξεις που ταυτόχρονα διαμορφώνουν αρνητική συνθήκη για συγκεκριμένες κατηγορίες (φοιτητές, χαμηλόμισθους εργαζομένους, νεαρά ζευγάρια) αλλά και αλλοιώνουν τον χαρακτήρα και τη φυσιογνωμία ολόκληρων γειτονιών.
Τα γεγονός ότι ακόμη απέχουμε από αντίστοιχα προβλήματα σε ευρωπαϊκές και βορειοαμερικανικές πόλεις, δεν αναιρεί την ανάγκη να συζητήσουμε το πρόβλημα έγκαιρα και προφανώς να ληφθούν όλα τα μέτρα για την υπεράσπιση ενός κρίσιμου κοινωνικού δικαιώματος.
Πηγή: in.gr
Latest News
Η εποχή της αβεβαιότητας είναι εδώ
Ποιες οι ποικίλες πτυχές και διαστάσεις του άτυπου και σιωπηρού πολέμου μεταξύ αυταρχισμού και δημοκρατίας για μια θέση ισχύος, σε ένα νέο διεθνές περιβάλλον
Σε φάση συσσώρευσης
Οι επενδύσεις αυξάνονται αλλά δεν ανθούν
Κάψτε όσο ρεύμα θέλετε…
Η πλήρως εξαρτώμενη από το πετρέλαιο οικονομία μας εξηλεκτρίζεται και εμείς ακόμα χτίζουμε σπίτια που θα θερμαίνονται με ορυκτά καύσιμα
Είναι τα Happinomics μία νέα επιστήμη;
Τα «οικονομικά της ευτυχίας» είναι νέα μόδα, ή μία ανατρεπτική μέθοδος προσέγγισης της οικονομίας στα προχωρημένα στάδιά της;
Η προτροπή του Ατζέμογλου
Ο βραβευμένος μόλις αυτή την εβδομάδα Ατζέμογλου σύστησε και κάτι πολύ πιο συγκεκριμένο για την ελληνική οικονομία που έχει πολύ πιο μεγάλη σημασία
Χωρίς παράταση
Για να ξεχωρίζει η ήρα από το στάρι. Να επιβραβεύονται οι καλοί και να υπάρχει μια επίπτωση για τους λιγότερο αποδοτικούς
Θα τα γκρεμίσουμε;
Το βραχυκύκλωμα που πάει να δημιουργήσει η πιθανότητα να κριθεί αντισυνταγματικός ο Νέος Οικοδομικός Κανονισμός θα είναι κολοσσιαίων διαστάσεων
Ποιος θα πληρώσει τις επενδύσεις;
Φτάσαμε, ένας σωστός και ευγενής στόχος, όπως η πράσινη μετάβαση ένεκα του προβλήματος της κλιματικής αλλαγής, να αντιμετωπίζεται με καχυποψία και φόβο
Το μικρό «θαύμα» της ελληνικής μεταποίησης
Το μυστικό της αύξησης της παραγωγικότητας κρύβεται σε δύο κινήσεις
Το τέλος της ιστορίας
Το τέλος του δρόμου για τον ΣΥΡΙΖΑ επαναφέρει το ερώτημα πώς μπορεί να εκπροσωπηθούν τα στρώματα που υποτίθεται ότι εκπροσωπεί η Αριστερά