
Ένα από τα προβλήματα στην πολιτική είναι να μεγεθύνεις ένα πρόβλημα, ελπίζοντας ότι έτσι θα αντιμετωπιστεί πιο θετικά η λύση που θα προσφέρεις.
Ένα τέτοιο παράδειγμα ήταν η λεγόμενη «ανομία» στα Πανεπιστήμια.
Δεν αμφισβητώ ότι στα Πανεπιστήμια υπήρχαν πολλά προβλήματα και ότι όντως υπήρχαν ομάδες που μπέρδευαν τη διαμαρτυρία με τον τσαμπουκά.
Όμως, υπήρχε μεγάλη υπερβολή στην εικόνα που παρουσιαζόταν.
Αποτέλεσμα αυτής της υπερβολής το σχέδιο για την Πανεπιστημιακή Αστυνομία.
Ένα σχέδιο κακό εξαρχής. Που ισοδυναμούσε με το να ρίξει κάποιος λάδι στη φωτιά. Που ταυτόχρονα θα προκαλούσε διαρκείς συγκρούσεις μέσα στα Πανεπιστήμια και θα εξέθετε διαρκώς σε κίνδυνο τους αστυνομικούς. Και που βέβαια, στο τέλος, δεν θα έκανε πιο ασφαλή τα Πανεπιστήμια.
Αυτό φάνηκε και από τον τρόπο που η Πανεπιστημιακή Αστυνομία προκάλεσε ένα πραγματικό κίνημα στα Πανεπιστήμια, με φοιτητές και διδάσκοντες να μαζεύονται στις πύλες για να μην έρθουν οι αστυνομικοί.
Την ίδια ώρα οι πανεπιστημιακοί διαρκώς επαναλάμβαναν ότι άλλα μέτρα χρειάζονταν για να γίνουν τα Πανεπιστήμια καλύτερα και πιο ασφαλή.
Κάποια στιγμή πρυτάνευσε η κοινή λογική.
Έγινε σαφές ότι δεν θα προχωρούσε το μέτρο της Πανεπιστημιακής Αστυνομίας.
Αυτό επέτρεψε τα πράγματα στα Πανεπιστήμια κάπως να ηρεμήσουν.
Πλησίασε, άλλωστε, η προεκλογική περίοδος και λογικό ήταν να θέλει η κυβέρνηση να μην έχει ανοιχτά μέτωπα.
Σε αυτό το πλαίσιο, αναμενόμενο ήταν ένα μέτρο που ήταν αποτυχημένο και σε τελική ανάλυση επικίνδυνο να μην εφαρμόζεται.
Και επίσης λογικό είναι σε προεκλογική περίοδο ένα μέτρο να μην καταργείται, γιατί αυτό θα φαινόταν ως παλινωδία και άρα επικοινωνιακά θα ήταν κακό.
Το καλύτερο, σε αυτές τις περιπτώσεις, είναι τέτοια μέτρα να καταργούνται μετά τις εκλογές, όταν δεν υπάρχει κάποια έννοια πολιτικού κόστους.
Προς στιγμή φάνηκε ότι αυτή ήταν η κυβερνητική επιλογή.
Μπορεί να συνδυάστηκε με τη φαεινή ιδέα για την έφιππη αστυνομία, αλλά καθαυτή η επιλογή να μην υπάρξει Πανεπιστημιακή Αστυνομία ήταν ορθολογική.
Για να ακολουθήσει μετά νέα κυβερνητική τοποθέτηση ότι «όχι, δεν καταργείται η Πανεπιστημιακή Αστυνομία».
Αφήνω στην άκρη την εικόνα παλινωδίας που αυτό συνεπάγεται.
Και στέκομαι στην ουσία: και αυτή είναι ότι η Πανεπιστημιακή Αστυνομία είναι μια κακή ιδέα και αυτό φάνηκε στην πράξη.
Τα Πανεπιστήμια χρειάζονται πολλά. Σίγουρα το μόνο που δεν χρειάζονται είναι άλλη μια εστία έντασης.


Latest News

Ο στόχος του χρέους
Το επόμενο που έρχεται και είναι ο μεγάλος εθνικός στόχος, γιατί όχι ένα χρέος κοντά στο 100% του ΑΕΠ λίγο μετά το 2030...

Σε μια κανονική χώρα η δικαιοσύνη θα έψαχνε την Αλήθεια για το πολιτικό χρήμα, και η αντιπολίτευση θα πρωτοστατούσε σε αυτό το αίτημα
Κάποια στιγμή πρέπει να εξετάσουμε τι σημαίνει θεσμική αντιμετώπιση σοβαρών προβλημάτων. Και η διαφάνεια στο πολιτικό χρήμα είναι εξόχως κρίσιμο ζήτημα.

Η ελευθερία στην περιέργεια – Μια τεράστια μεταρρύθμιση
Σε εποχές μετασχηματισμού η ανάπτυξη δεν είναι, όπως κάποιοι νομίζουν, μία απλή τεχνική διαδικασία - Απαιτεί όραμα, τόλμη και ελεύθερο χώρο στην περιέργεια

Τα «μαύρα» ενοίκια
Αν κάτι ξένισε είναι η σπουδή για μια ακόμα φορά με την παρούσα κυβέρνηση να δώσει πρώτα νέα επιδόματα, αντί να προηγηθούν φοροελαφρύνσεις

Οταν διώχνεις έναν κεντρικό τραπεζίτη
Ο Τραμπ βλέπει τον εκπρόσωπο ενός ανεξάρτητου θεσμού, όπως είναι η κεντρική του τράπεζα, είτε ως κομματικό αντίπαλο είτε ως ένα απλό στέλεχος της διοίκησης

Η τεχνολογία και τα νέα σύνορα των επιχειρήσεων
Η ψηφιοποίηση δεν αλλάζει μόνον τον τρόπο που οι επιχειρήσεις λειτουργούν, αλλά υπαγορεύουν και πώς ή πού θα έπρεπε να λειτουργήσουν….

Φραγκίσκος: Ο Πάπας που ξανάδωσε ηθικό κύρος στην Καθολική Εκκλησία
Σε μια δύσκολη περίοδο για την Καθολική Εκκλησία ο Πάπας Φραγκίσκος κατάφερε να ξαναδώσει στην Καθολική Εκκλησία ένα μέρος από το χαμένο κύρος της

Τι κάνει η Ελλάδα;
Το πρόβλημά μας είναι ότι συνήθως όλα αυτά τα «θάβουμε κάτω από το χαλί» και όταν σκάει μια κρίση, αρχίζουμε να τα συζητάμε

Αδιέξοδη πολιτική
Η εισαγωγή των δασμών έχει ήδη προκαλέσει σημαντικές αρνητικές οικονομικές συνέπειες για την οικονομία των ΗΠΑ

Η πολιτική Τραμπ απειλεί το οικοδόμημα της Δύσης
Η δασμολογική πολιτική Τραμπ είναι βραχυπρόθεσμα στασιμοπληθωριστική για τις ΗΠΑ, αυξάνοντας τον εγχώριο πληθωρισμό και συρρικνώνοντας την οικονομική δραστηριότητα