Η Γερμανία, η ακροδεξιά του AfD και η μάχη για την «ψυχή» της Ευρώπης

Στις δημοσκοπήσεις αναδεικνύεται μέχρι και δεύτερο κόμμα στη Γερμανία, με ποσοστά 18-22%, πίσω από τους αντιπολιτευόμενους Χριστιανοδημοκράτες και μπροστά από τους συγκυβερνώντες Σοσιαλδημοκράτες του καγκελάριου Όλαφ Σολτς.

Μέσα στο τελευταίο διάστημα εξέλεξε πρώτη φορά περιφερειάρχη και δήμαρχο.

Υπάρχει Γερμανία χωρίς αυτοκινητοβιομηχανία;

Ελπίζει σε καλές επιδόσεις στις τοπικές εκλογές του Οκτωβρίου στη Βαυαρία και στην Έσση και σε θρίαμβο στις κάλπες του 2024 στα ανατολικά κρατίδια του Βρανδεμβούργου, της Σαξονίας και της Θουριγγίας.

Αν και δεν έχει ελπίδες, καλοβλέπει μέχρι και την καγκελαρία.

Προς το παρόν, το ακροδεξιό κόμμα AfD-«Εναλλακτική για τη Γερμανία» επικεντρώνεται στις ευρωεκλογές του ερχόμενου Ιουνίου.

Με το συνέδριο, που διεξήχθη στο πρώτο σκέλος του στα τέλη Ιουλίου και συνεχίζεται αυτό το Σαββατοκύριακο ως «ευρωεκλογική συνέλευση», στο Μαγδεμβούργο, έγινε ένα από τα πρώτα γερμανικά κόμματα που όρισαν τον επικεφαλής υποψήφιό τους.

Η εκλογή του Μαξιμίλιαν Κρα με 65% στην κορυφή της ευρωλίστας και τα ονόματα που συμπληρώνουν τις πρώτες 15 θέσεις της πιστοποιούν την επικράτηση της υπερεθνικιστικής πτέρυγας στο ακροδεξιό κόμμα.

Αν και η ψηφοφορία έφερε στην επιφάνεια βαθείς εσωτερικούς διχασμούς -αφήνοντας σε εκκρεμότητα μέχρι και τη συμπλήρωση της ευρωλίστας- κατέστη σαφές ότι οι πιο ακραίες φωνές παίρνουν το «πάνω χέρι».

Μένει να φανεί πώς θα μεταφραστεί αυτό στην συνεδρίαση αυτού του Σαββατοκύριακου, όπου και οι σύνεδροι θα κληθούν να αποφασίσουν για το περιεχόμενο του προγράμματος του AfD για τις ευρωεκλογές.

Θα κριθεί εάν το κόμμα θα ταχθεί υπέρ της εξόδου της Γερμανίας από την ΕΕ, το λεγόμενο «Dexit» -που παραμένει στο «τραπέζι» του ως «τελευταία επιλογή».

Μια διατύπωση στο προσχέδιο του ευρω-προγράμματος του AfD για «ομαλή διάλυση της ΕΕ» αποδόθηκε από την ηγεσία του κόμματος σε «συντακτικό λάθος».

Υπάρχουν ωστόσο πολλά στελέχη που είναι αναφανδόν υπέρ αυτής της προοπτικής.

Μεταξύ αυτών είναι ο Μπγιόρν Χόκε, επικεφαλής του AfD στο κρατίδιο της Θουριγγίας, ακροδεξιός εξτρεμιστής και νέος ισχυρός παράγοντας στο κόμμα, που στήριξε την υποψηφιότητα του Κρα.

«Η ΕΕ πρέπει να πεθάνει»

Σε πείσμα της αναλογικής εκπροσώπησης των γερμανικών κρατιδίων, ο Χόκε κατάφερε επίσης να πλασάρει στην τρίτη θέση της ευρωλίστας του ακροδεξιού κόμματος τον «εκλεκτό» του, Ρενέ Άουστ.

«Αυτή η ΕΕ πρέπει να πεθάνει, για να ζήσει η αληθινή Ευρώπη», είπε ο υπερεθνικιστής πολιτικός σε δημόσιο ραδιοτηλεοπτικό σταθμό -παραφράζοντας επί της ουσίας ρήση των Ναζί- ενόσω το κομματικό συνέδριο βρισκόταν ακόμη σε εξέλιξη, προαναγγέλλοντας μια σκληρή εσωκομματική μάχη.

Σε κάθε περίπτωση, το AfD θέλει μια «Ευρώπη φρούριο», χωρίς μετανάστες, παρά το γεγονός ότι η δοκιμαζόμενη γερμανική οικονομία τους έχει πραγματικά ανάγκη.

Από το βήμα ωστόσο του συνεδρίου της εγχώριας ακροδεξιάς «έσταζε» ρατσισμός και μισαλλοδοξία.

Επαναλαμβάνοντας ακραίες θεωρίες συνωμοσίας, ομιλητές έκαναν λόγο για «ανθρωπογενή πληθυσμιακή αλλαγή».

Επέκριναν την πρόσφατη συμφωνία για τη διαδικασία ασύλου στην ΕΕ, με τη δημιουργία υποχρεωτικού μηχανισμού αλληλεγγύης, ως «επίθεση στον πολιτισμό μας, στη θρησκεία μας, στην πραγματικότητα στην πατρίδα μας».

Όχι τυχαία, οι αντιπρόσωποι στο συνέδριο του AfD αποφάσισαν ότι το κόμμα θα πρέπει να συμμετέχει επίσημα στην ακροδεξιά ευρωομάδα «Ταυτότητα και δημοκρατία» (ID).

Αν και οι εννέα νυν ευρωβουλευτές του AfD είναι μέλη του, το κόμμα ως σύνολο δεν είναι επίσημα μέλος της εν λόγω ευρωομάδας.

Αυτή συγκροτείται από ευρωσκεπτικιστές και ακροδεξιούς ευρωβουλευτές, όπως της Εθνικής Συσπείρωσης της Μαρίν Λεπέν, της Λέγκας του Ματέο Σαλβίνι -αντιπροέδρου της σημερινής ιταλικής κυβέρνησης υπό τη μεταφασίστρια Τζόρτζια Μελόνι- και το κυβερνητικών βλέψεων Κόμμα Ελευθερίας (FPÖ) της Αυστρίας.

Στο παρόν Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο είναι η πέμπτη μεγαλύτερη ευρωομάδα.

Στόχος της είναι το «ψαλίδισμα» των εξουσιών των Βρυξελλών, η αποκέντρωση της λήψης αποφάσεων και η ενίσχυση των εθνών-κρατών.

Με την επίσημη ένταξη στους κόλπους της, το AfD υπολογίζει σε περαιτέρω αύξηση της επιρροής του σε ευρωπαϊκό επίπεδο, μεγαλύτερη μόχλευση στις Βρυξέλλες, αλλά και σε μεγαλύτερη κοινοτική χρηματοδότηση στο κόμμα.

Στον «αστερισμό» του… Κρα

Η σχέση πάντως του νέου επικεφαλής της ευρωλίστας του AfD με την ευρωομάδα «Ταυτότητα και δημοκρατία» έχει πολλά σκαμπανεβάσματα.

Μέλος των Γερμανών Χριστιανοδημοκρατών (CDU) μέχρι το 2016, ο 46χρονος Μαξιμίλιαν Κρα είναι σήμερα ένας από τους εννέα ευρωβουλευτές της γερμανικής ακροδεξιάς.

Το AfD ευελπιστεί να τους αυξήσει σε 30 στις ευρωεκλογές του επόμενου Ιουνίου.

Ήτοι σε κάτι λιγότερο από το ένα τρίτο των 96 εδρών στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο που αντιστοιχούν στη Γερμανία.

Ο Κρα πάντως έχει ήδη πάρει μια «κόκκινη» και μια «κίτρινη κάρτα» από την «Ταυτότητα και Δημοκρατία».

Το 2022 είχε εκδιωχθεί προσωρινά από την ευρωομάδα, επειδή είχε υποστηρίξει στις γαλλικές προεδρικές εκλογές τον ακροδεξιό Ερίκ Ζεμούρ, αντί τη Μαρίν Λεπέν.

Φέτος η συμμετοχή του στην «Ταυτότητα και δημοκρατία» τέθηκε σε αναστολή, λόγω υπό διερεύνηση σκανδάλου.

Από την άνοιξη έχει ανοίξει έρευνα σε βάρος του από το Γραφείο της Ευρωπαϊκής Εισαγγελίας (EPPO), που θα μπορούσε να καταλήξει στην άσκηση ποινικής δίωξης εναντίον του.

Στο επίκεντρο είναι υπόθεση απάτης και απόπειρας κατάχρησης

ευρωπαϊκών κονδυλίων, μέσω σύμβασης της εταιρείας δημοσίων σχέσεων Polifakt -με την οποία συνδέεται ο Kρα- με την ακροδεξιά ευρωομάδα.

Ο ίδιος αρνείται κάθε ενοχή, υποστηρίζονται ότι «επικριτές μέσα στο κόμμα» του έχουν εξαπολύσει σε βάρος του εκστρατεία «λάσπης» για να βλάψουν το προφίλ του.

Έδειξε ως αιτία αντικρουόμενες απόψεις στο AfD για τις σχέσεις με την Κίνα, τη Ρωσία και στη στάση του κόμματος στον πόλεμο στην Ουκρανία.

Εγείρονται ωστόσο πολλά ερωτήματα για την εγγύτητα του φιλόδοξου δικηγόρου από τη Δρέσδη με Ρώσους ολιγάρχες, τα πληρωμένα από τη Huawei ταξίδια του στην Κίνα και τις φερόμενες καλές σχέσεις του με το Κατάρ.

Κατά το συνέδριο του AfD o Κρα κατηγόρησε την ΕΕ ότι «υπερ-ρυθμίζει» την εγχώρια πολιτική, σπαταλώντας τα λεφτά των φορολογούμενων εργαζομένων «στο κλίμα, στην πολιτική των φύλων, στη μετανάστευση» και στη στήριξη της Ουκρανίας έναντι της ρωσικής εισβολής.

«Θέλουμε 80% λιγότερη Ευρώπη», είπε στο δίκτυο DLF μετά την εκλογή του ως επικεφαλής της ευρωλίστας του κόμματός του, «και περισσότερη εθνική πολιτική»…

Ώρα πολιτικής ευθύνης

Ακούγεται το λιγότερο αντιφατικό να θέλει ένα ευρωφοβικό κόμμα να καταστρέψει την ΕΕ χρησιμοποιώντας κοινοτικά κονδύλια και επιδιώκοντας βελτιωμένες επιδόσεις στις ευρωεκλογές.

Όμως η περίπτωση του AfD δεν είναι τόσο απλή.

Μετρώνοντας πια δέκα χρόνια στην γερμανική πολιτική σκηνή έχει αρχίσει να την «αλώνει» και να τη «δηλητηριάζει», κεφαλαιοποιώντας πολιτικά και δημαγωγικά όλο και περισσότερο τη λαϊκή δυσαρέσκεια από τις πολιτικές των παραδοσιακών κομμάτων εξουσίας.

Επιφορτισμένη με την προστασία της συνταγματικής τάξης στη Γερμανίας, εν τω μεταξύ, η υπηρεσία εσωτερικών πληροφοριών BfV έχει θέσει από τον Μάρτιο του 2022 υπό επιτήρηση το AfD ως «ύποπτη περίπτωση» ακροδεξιού εξτρεμισμού.

Μετά τα όσα ακούστηκαν κατά το πρώτο Σαββατοκύριακο του κομματικού συνεδρίου στο Μαγδεμβούργο, ο επικεφαλής της BfV χτύπησε νέο «καμπανάκι».

Ακούστηκαν «ακροδεξιές εξτρεμιστικές θεωρίες συνωμοσίας», τόνισε ο Τόμας Χάλντενβανγκ στο πρακτορείο DPA.

«Επιβεβαιώθηκε άλλη μια φορά η εκτίμησή μας ότι υπάρχουν ισχυρά αντισυνταγματικά ρεύματα στους κόλπους του, με την επιρροή τους να αυξάνεται».

Στο φόντο ωστόσο των προειδοποιήσεων του επικεφαλής της BfV ήταν οι πρόσφατες σοκαριστικές δηλώσεις του προέδρου των Χριστιανοδημοκρατών, Φρίντριχ Μερτς.

Κόντρα στην κομματική γραμμή, δεν απέκλεισε ουσιαστικά μελλοντική συνεργασία με το AfD σε τοπικό επίπεδο.

Η αξιοπιστία του ως μελλοντικού υποψήφιου καγκελάριου υπέστη μεγάλο πλήγμα, την ώρα που οι εσωκομματικές έριδες στον κυβερνητικό συνασπισμό μεταξύ Σοσιαλδημοκρατών, Πρασίνων και Φιλελεύθερων αποδομούν το ηγετικό προφίλ του Όλαφ Σολτς.

Αυτά, την ώρα που τα «δημοκρατικά τόξα» ξεθωριάζουν επικίνδυνα το ένα μετά το άλλο στην Ευρώπη, με τη Δεξιά να λειτουργεί σε πολλές χώρες ως «γέφυρα» πολιτικής «κανονικοποίησης» ακροδεξιών και νεοφασιστικών κομμάτων.

Κατεύθυνση προς την οποία κινήθηκε μέχρι και ο Γερμανός επικεφαλής της δεξιάς ευρωομάδας του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, Μάνφρεντ Βέμπερ, επιχειρώντας προσέγγιση με τη μεταφασίστρια Ιταλίδα πρωθυπουργό Τζόρτζια Μελόνι.

Πηγή: In.gr