Ότι ο Ταγίπ Ερντογάν θεωρεί τη Χαμάς «απελευθερωτικό κίνημα» και όχι «τρομοκρατική οργάνωση» δεν αποτελεί είδηση: το ίδιο συμβαίνει και με το 99% των αραβικών και μουσουλμανικών κρατών.
Το ότι διαφωνεί με την πολιτική των ΗΠΑ και της ΕΕ στη Μέση Ανατολή, ούτε αυτό αποτελεί πρωτοτυπία, το ίδιο συμβαίνει με τη μεγάλη πλειοψηφία των ανά τον πλανήτη κρατών.
Αυτό που αποτελεί είδηση είναι η αναφορά ότι [αντιγράφω από τον επίσημο ιστότοπο της Τουρκικής Προεδρίας] «η Γάζα πριν εκατό χρόνια … ήταν αναπόσπαστο κομμάτι της πατρίδας» – όπως επίσης κατά τον κ. Ερντογάν, ήσαν Θεσσαλονίκη, Σκόπια, Μοσούλη, Χαλέπι.
«Αλλά δυστυχώς [κάποιοι] χώρισαν το τουρκικό έθνος από όλα αυτά τα εδάφη που είναι τόσο δικά μας όσο και το αίμα μας, οι ζωές μας και η αγάπη μας».
Κάπου, σε ελληνικό ιστότοπο, διάβασα ότι μίλησε από στήθους, χωρίς καν σημειώσεις. Θα μπορούσαμε να υποθέσουμε ότι στα 70 του ο κ. Ερντογάν παλιμπαιδίζει, αναθυμάται αυτά που άκουγε στα «κρυφά σχολειά» των ισλαμιστών στα παιδικά του χρόνια.
Όμως υπάρχει στην ομιλία η πολύ συγκεκριμένη αναφορά ότι στο ηρώο πεσόντων της Καλλίπολης, των Οθωμανών που σκοτώθηκαν κατά τη προσπάθεια απόβασης των Συμμάχων το 1915, «η Γάζα, με τους 53 πεσόντες γιους της, βρίσκεται πάνω από τις περισσότερες πόλεις εντός των συνόρων μας σήμερα».
Τέτοιες λεπτομέρειες δεν προκύπτουν «εν τη ρύμη του λόγου»: το επιτελείο των λογογράφων του κ. Ερντογάν δούλεψε εντατικά για να ετοιμάσει την ομιλία. Κάποιοι την έλεγξαν και την ενέκριναν, τελικά βεβαίως και ο ίδιος.
Είναι ένα πράγμα να διαπιστώνει κανείς ότι, πράγματι, η Δύση ενδιαφέρεται για το Ισραήλ και αδιαφορεί για τους Παλαιστίνιους και άλλο να υποστηρίζεις ότι η Γάζα είναι τουρκική «χαμένη πατρίδα» όπου, σε αντίθεση με σήμερα, πριν 100 χρόνια οι υπήκοοι του Σουλτάνου ευτυχούσαν.
Ο Ταγίπ Ερντογάν φαίνεται να βρίσκεται σε «irredentist trip», σε αλυτρωτική παραίσθηση: αντίστοιχα λόγια στην Ελλάδα λένε πλέον μόνο οι χρυσαυγίτες.
Στη γειτονιά μας, μόνο στη Σερβία ή στο Κόσοβο (και στην Αλβανία από τον νέο σύμμαχό μας Σαλί Μπερίσα) ίσως τα ακούσει κανείς.
Έχει τρελαθεί ο Ταγίπ Ερντογάν; Τα είκοσι χρόνια εξουσίας, οι συνεχείς νίκες επί όλων των αντιπάλων, η ισχύς, μακρότατη πολιτική επιβίωση, τον έχουν κάνει είδος Μπενίτο Μουσολίνι που, όπως εκείνος, βλέπει την Ανατολική Μεσόγειο (τουλάχιστον) ως mare nostrum; Ή έχει σχέδια;
Είτε έτσι είτε αλλιώς, δεν θα πάνε καλά τα πράγματα.
στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσειςLatest News
Ανθρωπιστική κίνηση ή ληστεία;
Μέχρι τώρα έχουν κατασχεθεί ρωσικά περιουσιακά στοιχεία ύψους περίπου 300 δισ. δολαρίων που ήταν τοποθετημένα σε δυτικά τραπεζικά ιδρύματα κατά την έναρξη του πολέμου στην Ουκρανία
Ο νέος ενεργειακός φαύλος κύκλος
Μπορεί η ενεργειακή κρίση να θεωρούμε ότι έχει ξεπεραστεί λόγω της μείωσης των τιμών, αλλά αυτός ο νέος κόσμος που δημιουργείται με τις τόσο εντυπωσιακές επενδύσεις δεν έχει βρει ακόμα την περπατησιά του
Η λάθος συζήτηση
Είναι πραγματικά υπέροχη… η συζήτηση για το πόσο πρέπει να αυξηθούν οι δαπάνες για την υγεία.
Το θέμα δεν είναι μόνο η ανάπτυξη
Το ρεπορτάζ των Financial Times απλώς είπε την αλήθεια για την κατάσταση στη χώρα
Πανεπιστήμια στην αγορά
Ο πραγματικός αθέμιτος ανταγωνισμός απέναντι στο δημόσιο πανεπιστήμιο
Γιατί είναι σημαντικό το ομόλογο;
Αυτές οι εκδόσεις είναι σχεδόν «υποχρεωτικές»
Η τιμή του μπρόκολου
Ποιος ασχολείται με εκδόσεις και αποπληρωμή χρεών, μόνο οι τιμές στο ράφι μετράνε
Ακριβή ασφάλεια
Το μεγαλύτερο όφελος, η «προίκα» που έχει αυτή η χώρα και μας πηγαίνει εδώ και χρόνια και ελπίζουμε και τα πολλά επόμενα, είναι ότι βρισκόμαστε σε μια ρώτα δημοσιονομικής ασφάλειας
Το ζήτημα της ενεργειακής μετάβασης
Κάθε υπερβολή σε στόχους και φιλοδοξίες μπορεί να στοιχίσει ακριβά όχι μόνο σε οικονομικούς πόρους και κοινωνικές αντιδράσεις αλλά και να προκαλέσει σοβαρές πολιτικές αναταράξεις
Γιατί δεν πληρώνει;
Το σύγχρονο «γεφύρι της Αρτας», συνεχώς το «άδειαζαν» και συνεχώς αυτό ξαναγέμιζε
