Ότι ο Ταγίπ Ερντογάν θεωρεί τη Χαμάς «απελευθερωτικό κίνημα» και όχι «τρομοκρατική οργάνωση» δεν αποτελεί είδηση: το ίδιο συμβαίνει και με το 99% των αραβικών και μουσουλμανικών κρατών.
Το ότι διαφωνεί με την πολιτική των ΗΠΑ και της ΕΕ στη Μέση Ανατολή, ούτε αυτό αποτελεί πρωτοτυπία, το ίδιο συμβαίνει με τη μεγάλη πλειοψηφία των ανά τον πλανήτη κρατών.
Αυτό που αποτελεί είδηση είναι η αναφορά ότι [αντιγράφω από τον επίσημο ιστότοπο της Τουρκικής Προεδρίας] «η Γάζα πριν εκατό χρόνια … ήταν αναπόσπαστο κομμάτι της πατρίδας» – όπως επίσης κατά τον κ. Ερντογάν, ήσαν Θεσσαλονίκη, Σκόπια, Μοσούλη, Χαλέπι.
«Αλλά δυστυχώς [κάποιοι] χώρισαν το τουρκικό έθνος από όλα αυτά τα εδάφη που είναι τόσο δικά μας όσο και το αίμα μας, οι ζωές μας και η αγάπη μας».
Κάπου, σε ελληνικό ιστότοπο, διάβασα ότι μίλησε από στήθους, χωρίς καν σημειώσεις. Θα μπορούσαμε να υποθέσουμε ότι στα 70 του ο κ. Ερντογάν παλιμπαιδίζει, αναθυμάται αυτά που άκουγε στα «κρυφά σχολειά» των ισλαμιστών στα παιδικά του χρόνια.
Όμως υπάρχει στην ομιλία η πολύ συγκεκριμένη αναφορά ότι στο ηρώο πεσόντων της Καλλίπολης, των Οθωμανών που σκοτώθηκαν κατά τη προσπάθεια απόβασης των Συμμάχων το 1915, «η Γάζα, με τους 53 πεσόντες γιους της, βρίσκεται πάνω από τις περισσότερες πόλεις εντός των συνόρων μας σήμερα».
Τέτοιες λεπτομέρειες δεν προκύπτουν «εν τη ρύμη του λόγου»: το επιτελείο των λογογράφων του κ. Ερντογάν δούλεψε εντατικά για να ετοιμάσει την ομιλία. Κάποιοι την έλεγξαν και την ενέκριναν, τελικά βεβαίως και ο ίδιος.
Είναι ένα πράγμα να διαπιστώνει κανείς ότι, πράγματι, η Δύση ενδιαφέρεται για το Ισραήλ και αδιαφορεί για τους Παλαιστίνιους και άλλο να υποστηρίζεις ότι η Γάζα είναι τουρκική «χαμένη πατρίδα» όπου, σε αντίθεση με σήμερα, πριν 100 χρόνια οι υπήκοοι του Σουλτάνου ευτυχούσαν.
Ο Ταγίπ Ερντογάν φαίνεται να βρίσκεται σε «irredentist trip», σε αλυτρωτική παραίσθηση: αντίστοιχα λόγια στην Ελλάδα λένε πλέον μόνο οι χρυσαυγίτες.
Στη γειτονιά μας, μόνο στη Σερβία ή στο Κόσοβο (και στην Αλβανία από τον νέο σύμμαχό μας Σαλί Μπερίσα) ίσως τα ακούσει κανείς.
Έχει τρελαθεί ο Ταγίπ Ερντογάν; Τα είκοσι χρόνια εξουσίας, οι συνεχείς νίκες επί όλων των αντιπάλων, η ισχύς, μακρότατη πολιτική επιβίωση, τον έχουν κάνει είδος Μπενίτο Μουσολίνι που, όπως εκείνος, βλέπει την Ανατολική Μεσόγειο (τουλάχιστον) ως mare nostrum; Ή έχει σχέδια;
Είτε έτσι είτε αλλιώς, δεν θα πάνε καλά τα πράγματα.
Latest News
Η οικονομία με τα μάτια των ξένων
Η Ελλάδα, είπε, άλλαξε, αλλά δεν ανθεί
Η συζήτηση που δεν γίνεται για τον προϋπολογισμό
Η Βουλή συζητάει τον προϋπολογισμό, όμως η σοβαρή συζήτηση για την οικονομική πολιτική δεν γίνεται
Βουλιμία
Είναι γνωστό ότι μεταξύ των θανάσιμων αμαρτημάτων περιλαμβάνεται και η βουλιμία…
Μπουλντόζες τη νύχτα
Η απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας, που αποφάνθηκε ότι ο νόμος με τον οποίο χτίζουμε στην Ελλάδα από το 2012 είναι αντισυνταγματικός, εξαιρεί όσες οικοδομές έχουν αποδεδειγμένα αρχίσει εργασίες για την ανέγερσή τους
Οι εγκλωβισμένοι, τα ακίνητα και ο… φορέας
Θυμηθήκαμε ότι υπάρχει ένας σημαντικός αριθμός μικρών επιχειρήσεων που μέσα στην κρίση κοκκίνισαν τα δάνειά τους
Η ευθύνη των τραπεζών
Οι τράπεζες πατούν καλύτερα στα πόδια τους, δεν εξαρτάται η κερδοφορία τους από τις προμήθειες. Επίσης είναι εμφανές ότι χρειάζεται η κυβέρνηση μια «νίκη» στο μέτωπο του κόστους ζωής
Ανάπτυξη που «τρώγεται»
Με τα μέχρι τώρα στοιχεία είμαστε πάνω και από τον στόχο του 2024
Απιστευτα δώρα προς τα πολιτικά άκρα
Αρχίζω να πιστεύω όλο και περισσότερο ότι το σύνδρομο της επιτυχίας από μια φάση και μετά τυφλώνει τις δημοκρατίες, οι οποίες στη συνέχεια χάνουν και την ακοή τους.
Ελληνικές απώλειες από το «γαλλικό μέτωπο»
Θα πρέπει να θεωρούμε σίγουρες και τις πρώτες απώλειες για την Ελλάδα από το «γαλλικό μέτωπο».
Σοκαριστικές ομοιότητες
Στη Γαλλία, οι έμπειροι από την ελληνική κρίση βλέπουν ομοιότητες με την περίοδο 2012 – 2014 στην Ελλάδα