Το πολιτικό τοπίο στις ΗΠΑ

Πυκνώνουν όλο και περισσότερο οι αναλύσεις, οι προβλέψεις και βέβαια οι έρευνες της κοινής γνώμης σχετικά µε τις επερχόµενες, αργότερα μέσα στον χρόνο, προεδρικές εκλογές στις ΗΠΑ. Εκεί εντοπίζονται κάποια στοιχεία που προκαλούν προβληματισμό και ενισχύουν κάποιες σκέψεις. Και υπάρχουν κάποια θέματα που εύλογα ανοίγουν πολλές κουβέντες για το μέλλον. Αυτό που δείχνουν οι έρευνες είναι μια αναμφισβήτητη ισχυρή παρουσία του Τραμπ στις περισσότερες αμερικανικές Πολιτείες. Αν και τυπικά τα χρίσματα για τις εκλογές δεν έχουν δοθεί ακόμη, εν τούτοις ελάχιστοι αμφιβάλλουν για το ποιοι τελικά θα διεκδικήσουν το προεδρικό αξίωμα. Οι υποψήφιοι δεν θα είναι άλλοι από τον σημερινό πρόεδρο Μπάιντεν και τον πρώην πρόεδρο Τραμπ.

Με βάση τις έρευνες και τις σχετικές αναλύσεις, ο Ντόναλντ Τραμπ φαίνεται να προηγείται ελαφρά στις προτιμήσεις της κοινής γνώμης. Είναι φανερό πως ο Μπάιντεν θα κερδίσει σχεδόν άνετα τα μεγάλα αμερικανικά αστικά κέντρα και τις Πολιτείες στις οποίες υπάγονται, όπως η Νέα Υόρκη, η Καλιφόρνια (Λος Αντζελες, Σαν Φρανσίσκο) και το Ιλινόις (Σικάγο). Η μεγάλη όμως μάζα των κεντρικών Πολιτειών θα πάει στους Ρεπουμπλικανούς. Αυτό κυρίως οφείλεται στην αποστασιοποίηση των πληθυσμών της ηπειρωτικής Αμερικής, με τις παραδοσιακές αντιλήψεις και αξίες, με την εμμονή του Δημοκρατικού Κόμματος με τα ζητήματα των δικαιωμάτων – φυλετικών, σεξουαλικών – και με θέματα μειονοτήτων, φύλου και περιβάλλοντος.

Στο πλέγμα αυτών των ενδιαφερόντων οι Δημοκρατικοί έχουν αποστασιοποιηθεί από παραδοσιακά ζητήματα που ιστορικά τούς είχαν καθορίσει. Ασχολούνται πολύ λιγότερο σήμερα με θέματα οικονομικών ανισοτήτων, κοινωνικών αδικιών και με τα προβλήματα των μισθωτών εργαζομένων. Εχουν έτσι αποδυναμωθεί τα εργατικά συνδικάτα και υπάρχει μια σχετική στροφή των οικονομικά ασθενών στρωμάτων που νιώθουν εγκατάλειψη από το Δημοκρατικό Κόμμα.

Παρατηρείται έτσι στις έρευνες μια εντυπωσιακή ισχύς του προέδρου Μπάιντεν στις Ανατολικές και τις Δυτικές παράχθιες Πολιτείες. Ενώ ο Τραμπ προηγείται άνετα σε όλες σχεδόν τις κεντρικές Πολιτείες (με την εξαίρεση της Αριζόνας) αλλά και στη Φλόριντα, από αυτές που βρέχονται από θάλασσα (Ατλαντικό) – όπως και στις άλλες Πολιτείες του Νότου (Τέξας, Λουιζιάνα, Μισισίπι, Τζόρτζια, Καρολίνες). Παρατηρείται έτσι το φαινόμενο οι Δημοκρατικοί να κυριαρχούν «όπου υπάρχει νερό» (Ειρηνικός, Ατλαντικός, Μεγάλες Λίμνες στον Βορρά) και να χάνουν σχεδόν παντού αλλού. Αυτό ίσως να μπορεί να εξηγηθεί με το ότι η θάλασσα ανοίγει ορίζοντες και φέρνει σε στενότερη επαφή τον τοπικό πληθυσμό με τον κοσμοπολιτισμό. Ενώ η Φλόριντα δείχνει διαφορετική συμπεριφορά λόγω γειτνίασης με την Κούβα και λόγω χιλιάδων μεταναστών από εκεί.

Το ζήτημα είναι πόσες εμπλοκές ενδεχομένως θα παρουσιαστούν από μια εκλογή του Τραμπ σε διεθνές επίπεδο (στις συμφωνίες για το περιβάλλον λ.χ.) αλλά και πόσα θα αλλάξουν στις σχέσεις με Ρωσία. Αξίζει κάποιος να διερευνήσει τις αντιφάσεις ή υποκρισίες της Δύσης (και κυρίως των ΗΠΑ) στα μέτρα εναντίον κάθε εξαγωγής ενέργειας από Ρωσία (πετρέλαιο, αέριο), εξαιρώντας όμως από όλα αυτά την ατομική ενέργεια (Ροσάτομ), όπως και το γεγονός ότι η Τουρκία συνεχίζει κανονικές ενεργειακές συναλλαγές με τη Μόσχα… Αλλά για αυτά θα υπάρξει ειδική ανάλυση.