Σχέδιο Ντράγκι: Η απάντηση Γερμανίας διά στόματος Λίντνερ για το κοινό ευρωπαϊκό χρέος

Χρειάστηκαν λιγότερες από τρεις ώρες για την πρώτη απάντηση στην πρόταση του Μάριο Ντράγκι για κοινό ευρωπαϊκό χρέος. Ο υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας Κρίστιαν Λίντνερ είπε ένα αποφασιστικό «όχι» στην έκκληση του Μάριο Ντράγκι για περισσότερο κοινό χρέος για την τόνωση των ιδιωτικών επενδύσεων.

Ο Λίντνερ, του οποίου το ποσοστό του φιλελεύθερου κόμματος έχει καταρρεύσει στις πρόσφατες εκλογές των κρατιδίων και της ΕΕ, δήλωσε στο Politico ότι η συγκέντρωση «κινδύνων και ευθυνών δημιουργεί δημοκρατικά και δημοσιονομικά προβλήματα», σχολιάζοντας τις προτάσεις για κοινό δανεισμό της ΕΕ που παρουσιάστηκαν στην έκθεση του Ντράγκι για το μέλλον της ανταγωνιστικότητας της ΕΕ τη Δευτέρα.

Ντράγκι: Κοινός δανεισμός και γενναίο σχέδιο Μάρσαλ για την αναγέννηση της ευρωπαϊκής οικονομίας

Στην πολυαναμενόμενη έκθεσή του, ο Ντράγκι επισήμανε πως η ΕΕ χρειάζεται να επενδύσει επιπλέον 800 δισεκατομμύρια ευρώ κάθε χρόνο έως το 2030, ως συντηρητική εκτίμηση. Είπε ότι απαιτείται περισσότερος κοινός δανεισμός και ότι η δημόσια χρηματοδότηση θα πυροδοτήσει περισσότερες ιδιωτικές επενδύσεις.

«Το πρόβλημά μας δεν είναι η έλλειψη επιχορηγήσεων, αλλά ο εγκλωβισμός της γραφειοκρατίας και η σχεδιασμένη οικονομία», δήλωσε ο Λίντνερ. «Περισσότερο δημόσιο χρέος κοστίζει τόκους, αλλά δεν δημιουργεί απαραίτητα περισσότερη ανάπτυξη».

Η έκθεση πρότεινε να δαπανηθούν 300 δισεκατομμύρια ευρώ στον τομέα της ενέργειας, επενδύοντας σε διασυνοριακά δίκτυα και στηρίζοντας τη βιομηχανία της καθαρής τεχνολογίας. Ο Ντράγκι σημείωσε ότι άλλα 150 δισ. ευρώ θα πρέπει να επενδυθούν στις μεταφορές για τη δημιουργία «υποδομών φόρτισης» που απαιτείται για τα ηλεκτρικά οχήματα, υποστηρίζοντας μια μετάβαση όπου οι Ευρωπαίοι κατασκευαστές αυτοκινήτων έχουν ήδη παραγκωνιστεί από εκείνους της Κίνας.

Η πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, η οποία βρισκόταν στο πλευρό του Ντράγκι κατά την παρουσίαση της έκθεσής του, επισήμανε δύο τρόπους για να συγκεντρωθούν περισσότερα χρήματα: αύξηση του ποσού που μπορεί να συγκεντρώσει άμεσα η ΕΕ και να ζητηθούν από τις χώρες υψηλότερες συνεισφορές.