Goldman Sachs: Μπορεί ο Τραμπ να γίνει πονοκέφαλος για τους… συνταξιούχους της Ευρώπης

Μια άκρως αρνητική εικόνα περιγράφει για το δημογραφικό στην Ευρώπη η Goldman Sachs, καθώς η γήρανση του εργατικού δυναμικού ασκεί ήδη πιέσεις στις δημοσιονομικές δαπάνες των κυβερνήσεων. Πιέσεις που μπορεί να ενταθούν μάλιστα, εάν η πολιτική των δασμών της νέας αμερικανικής διοίκησης καταστήσουν την ανάγκη «απαντήσεων» από τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις.

Όπως εξηγεί η Goldman Sachs, το ευρωπαϊκό εργατικό δυναμικό γερνάει, με αποτέλεσμα οι δαπάνες για συντάξεις να αυξάνονται. Μέχρι το 2030 θα υπάρχουν 5 περισσότερα άτομα ηλικίας άνω των 65 ετών για κάθε 100 εργαζόμενους στην Ευρώπη και – εκτός των μεταρρυθμίσεων – οι συνταξιοδοτικές δαπάνες θα είναι 1-2% του ΑΕΠ υψηλότερες από σήμερα.

Αναζωογόνηση σε IPO και εξαγορές – Τι εκτιμά ο CEO της Goldman Sachs

Ενώ οι κυβερνήσεις της ευρωζώνης συνεχίζουν να βαδίζουν στον δρόμο της δημοσιονομικής εξυγίανσης, οι κίνδυνοι των αμερικανικών δασμών εξακολουθούν να υφίστανται και οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις πιθανότατα θα χρειαστεί να αυξήσουν τη δημοσιονομική τους απάντηση.

Οι προκλήσεις

Τη δεκαετία πριν από την πανδημία, εισήχθησαν στην Ευρώπη μια σειρά από συνταξιοδοτικές μεταρρυθμίσεις αυξάνοντας την ηλικία συνταξιοδότησης. Αυτές οι μεταρρυθμίσεις συνέβαλαν στην αύξηση της συμμετοχής του εργατικού δυναμικού και, ειδικά μετά την πανδημία, το ποσοστό απασχόλησης για άτομα άνω των 50 ετών αυξήθηκε κατακόρυφα και συχνά ταχύτερα από την υπόλοιπη αγορά εργασίας, όπως στη Γαλλία, την Ιταλία και την Ισπανία.

Ο περιορισμός των συνταξιοδοτικών δαπανών όμως αντιμετωπίζει πλέον νέες προκλήσεις, καθώς η πολιτική διαδικασία επικεντρώνεται στην ηλικία συνταξιοδότησης, αναφέρει η Goldman Sachs.

Κίνδυνος για τις συνταξιοδοτικές δαπάνες

Την ίδια ώρα, οι περισσότερες χώρες της ευρωζώνης έχουν κάποια τιμαριθμική αναπροσαρμογή των συνταξιοδοτικών παροχών στην απόδοση της οικονομίας, από την αύξηση των μισθών και τον πληθωρισμό, αυξάνοντας τη δημοσιονομική επιβάρυνση.

Οι δημόσιες συνταξιοδοτικές δαπάνες παραμένουν η μεγαλύτερη συνιστώσα των δημοσίων δαπανών στη συντριπτική πλειονότητα της ζώνης του ευρώ, εξηγεί η Goldman Sachs, και αντιπροσωπεύουν σχεδόν το ένα τρίτο των συνολικών κρατικών δαπανών στην Ιταλία, την Ισπανία, την Πορτογαλία και την Ελλάδα.

Τα τελευταία 15 χρόνια, οι εθνικοί προϋπολογισμοί μείωσαν συχνά την προσαρμογή στην αύξηση του κόστους ζωής για τις υψηλότερες συνταξιοδοτικές παροχές, προκειμένου να διευκολυνθεί η δημοσιονομική εξυγίανση.