Οταν εισπράττεις, πρέπει και να μειώνεις

Το φανταζόμασταν – σε ακόμα μεγαλύτερο βαθμό οι περισσότεροι – πως όταν θα γινόταν η διασύνδεση των συστημάτων πληρωμών και των ταμειακών μηχανών με την Εφορία θα εμφανιζόταν ένας άδηλος τζίρος. Περίπου 6,6 δισ. συναλλαγών που ήταν «μαύρες» τα προηγούμενα χρόνια έγιναν «άσπρες» μέσα στο 2024 και ακόμα είμαστε στην αρχή. Βγήκαν στην επιφάνεια όλα αυτά τα χρήματα και θα φορολογηθούν. Οπως φορολογημένα ήταν και τα χρήματα των περισσότερων πολιτών που πλήρωναν τα προηγούμενα χρόνια για μια σειρά από προϊόντα ή υπηρεσίες και μέσα στην τιμή που κατέβαλλαν περιλαμβανόταν και ένα κρυφό «δωράκι» προς αυτούς που τους πουλούσαν ένα προϊόν ή μια υπηρεσία χωρίς να κόβεται το νόμιμο παραστατικό. Η χρήση κάρτας τα άλλαξε όλα. Πήγαινες μια διαδρομή με ένα ταξί; Στοίχιζε 5 ευρώ; Σε αυτή την τιμή περιλαμβάνονταν και περιλαμβάνονται ο ΦΠΑ, οι ασφαλιστικές εισφορές και ο φόρος του επιτηδευματία οδηγού ταξί. Αν το πάρεις με απόδειξη, οι φόροι αυτοί καταλήγουν εκεί που πρέπει να καταλήξουν για να πληρωθούν μισθοί, συντάξεις, λειτουργία νοσοκομείων, σχολείων, επιδόματα. Αν δεν κοπεί απόδειξη τότε ο φόρος γίνεται πουρμπουάρ, διόλου αμελητέο, αλλά όποιος θέλει να το δίνει μπορεί να το κάνει αφού τιμολογηθεί η διαδρομή. Το ίδιο ισχύει για όλα τα συναφή φορολογικά επαγγέλματα, όπως των γιατρών, των μηχανικών, των δικηγόρων, των υδραυλικών, των ξυλουργών, των ιδιωτικών κλινικών, των κομμωτηρίων και πολλών άλλων. Με τη χρήση κάρτας, δηλαδή με τη μειωμένη χρήση των μετρητών, όλη αυτή η διαδικασία γίνεται αυτόματα.Θες να πληρωθείς, άνθρωπέ μου; Αν θες να πληρωθείς, πρέπει να δεχθείς την κάρτα μου και να την περάσεις από το POS σου. Μόλις γίνει αυτό το τόσο απλό βήμα και σε περιπτώσεις που δεν έχουμε μια εξαιρετική μορφή εγκληματικότητας (πειραγμένες μηχανές) τότε αυτόματα ενημερώνονται όλοι, τράπεζες και Εφορία. Η οικονομία λειτούργησε. Η κοινωνική και φορολογική δικαιοσύνη αποδόθηκε.

Για να γίνει όμως ολοκληρωμένη η διαδικασία, δεν αρκεί να εισπράττει αενάως αυξημένα έσοδα το κράτος, κάνοντας τη δουλειά του και μειώνοντας τη φοροδιαφυγή. Πρέπει την ίδια στιγμή να μειώνει το ύψος των φόρων, ως ελάχιστη αναγνώριση προς αυτούς που πλήρωναν και πληρώνουν κανονικά τους φόρους τους και τώρα που εισπράττονται περισσότεροι φόροι και από τους άλλους, το πλεόνασμα φόρων πρέπει να ανακατανέμεται στην κοινωνία.

Γιατί καλά τα πλεονάσματα (έχουμε «πληρώσει» στο παρελθόν τα ελλείμματα), αλλά η χώρα και οι φορολογούμενοί της με βάση τα στοιχεία του ΟΟΣΑ πληρώνουν πάρα πολλούς φόρους ως ποσοστό του ΑΕΠ. Η χώρα βρίσκεται στην πέμπτη θέση, μετά τη Γαλλία, την Ιταλία, το Βέλγιο και τη Σουηδία, στην κατάταξη με τις χώρες που εισπράττουν τους περισσότερους φόρους. Το φορολογικό βάρος, παρά τις μειώσεις, παραμένει δυσθεώρητο και οι κρατικές υπηρεσίες που απολαμβάνει ο πολίτης παραμένουν δυσανάλογα χαμηλές. Από τα επίπεδα κάτω του 30% που ήταν το ποσοστό των φόρων το 1995, η Ελλάδα έχει κάνει ένα άλμα είσπραξης φόρων άνω του 40% ως ποσοστό του ΑΕΠ το 2022. Και τώρα ήρθε η ώρα αυτή η υπερβολή να διορθωθεί.