Το χάος Τραμπ προσφέρει χρηματοδοτική νίκη στην Ευρώπη

Reuters Breakingviews

Ο εμπορικός πόλεμος του Ντόναλντ Τραμπ δημιουργεί κάποια απροσδόκητα ευρωπαϊκά οφέλη. Τα γερμανικά 10ετή ομόλογα Bund αποδίδουν πλέον λιγότερο από ό,τι πριν από την δημοσιονομική αύξηση των 500 δισεκατομμυρίων ευρώ του νεοεισερχόμενου καγκελάριου Φρίντριχ Μερτς. Ένας λόγος: οι δασμοί του Αμερικανού προέδρου απομακρύνουν τα χρήματα από τα περιουσιακά στοιχεία σε δολάρια. Αντί για υψηλότερο κόστος δανεισμού, ο Μερτς και η Ευρώπη έχουν έναν ούριο άνεμο.

Τα Bunds ήταν λογικές παράπλευρες απώλειες από την « έκρηξη Merz ». Τον Μάρτιο, η απόδοση των 10ετών γερμανικών ομολόγων εκτινάχθηκε πάνω από 0,4 ποσοστιαίες μονάδες, καθώς ο μελλοντικός υπουργός Οικονομικών αναμόρφωσε τους δημοσιονομικούς κανόνες της χώρας για να ενισχύσει τις δαπάνες για υποδομές και άμυνα – υποδηλώνοντας υψηλότερο πληθωρισμό και έκδοση χρέους. Οι επενδυτές απαίτησαν επομένως υψηλότερη απόδοση από τα γερμανικά ομόλογα, μειώνοντας τις τιμές. Πιο ανησυχητικό είναι ότι το καθεστώς αναφοράς της Γερμανίας σήμαινε ότι οι αποδόσεις για τα ασθενέστερα κράτη αυξήθηκαν επίσης, με το κόστος δανεισμού της Ιταλίας να πλησιάζει το 4%. Ωστόσο, τα 10ετή Bunds επέστρεψαν στο 2,44% την Πέμπτη, κάτω από το επίπεδο πριν από την ανακοίνωση των μεταρρυθμίσεων του Μερτς.

Η πτώση των αποδόσεων δεν αποτελεί έκπληξη. Η δημοσιονομική μανιώδης επιθετικότητα του Μερτς απέχει μήνες, αλλά ο πόλεμος των δασμών βλάπτει άμεσα την ευρωπαϊκή ανάπτυξη και μειώνει τις προσδοκίες για τον πληθωρισμό. Ως αποτέλεσμα, τα επιτόκια και, κατά συνέπεια, οι αποδόσεις των ομολόγων θα πρέπει να μειωθούν. Οι χρηματιστές προβλέπουν ότι η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα θα μειώσει ξανά τα επιτόκια τον Ιούνιο, περισσότερο από το τρέχον 2,25%, σύμφωνα με τις τιμές των παραγώγων.

Ωστόσο, οι κινήσεις στα γερμανικά ομόλογα δεν οφείλονται μόνο στις προσδοκίες για χαμηλότερα επιτόκια. Υπάρχουν επίσης ενδείξεις ότι οι αποδόσεις συρρικνώνονται από τη ζήτηση για χρέος χαμηλού κινδύνου σε ευρώ από επενδυτές που αναζητούν εναλλακτικές λύσεις αντί του δολαρίου. Ένα παράδειγμα: το χάσμα μεταξύ των 10ετών επιτοκίων ανταλλαγής – το κόστος αντιστάθμισης των επιτοκίων έως το 2035 και, ως εκ τούτου, μια υποκατάστατη τιμή για τις καθαρές προσδοκίες νομισματικής πολιτικής – και των γερμανικών αποδόσεων. Αυτό το λεγόμενο spread ανταλλαγής μπορεί να θεωρηθεί ως αντανάκλαση παραγόντων μη νομισματικής πολιτικής που επηρεάζουν τις τιμές των ομολόγων, όπως η προσφορά χρέους ή η γενική όρεξη για ρίσκο.

Ιστορικά, το κόστος δανεισμού της Γερμανίας παρέμεινε κάτω από τα επιτόκια swap, λόγω παραγόντων όπως η ποσοτική χαλάρωση της ΕΚΤ και η δημοσιονομική λιτότητα του Βερολίνου. Τον Μάρτιο, οι αποδόσεις των ομολόγων του Bund αυξήθηκαν κατά 17 μονάδες βάσης σε σχέση με τα επιτόκια swap, καθώς οι αγορές άρχισαν να προεξοφλούν μια δημοσιονομική κρίση Μερτς. Έκτοτε, ωστόσο, οι δασμοί του Τραμπ έχουν τροφοδοτήσει τη ζήτηση για περιουσιακά στοιχεία σε ευρώ. Αυτό έχει οδηγήσει τις αποδόσεις των γερμανικών 10ετών ομολόγων να μειωθούν πιο απότομα από τα επιτόκια swap, κλείνοντας ξανά το χάσμα του spread των swap.

Αυτή η μετατόπιση μπορεί να μην είναι μόνιμη. Οι συζητήσεις για εμπορικές συμφωνίες με τον Τραμπ έχουν ήδη οδηγήσει σε άνοδο των αποδόσεων των ομολόγων του Bund την Παρασκευή, καθώς η ζήτηση για ασφαλή περιουσιακά στοιχεία σε ευρώ μειώθηκε. Οι επενδυτές μπορεί επίσης να ανησυχούν περισσότερο για τα σχέδια του Μερτς αργότερα μέσα στο έτος και το 2026, εκτιμούν οι αναλυτές της ING. Προς το παρόν, κράτη με χρέη όπως η Ιταλία θα πρέπει να είναι ενθουσιασμένα. Το 10ετές κόστος δανεισμού της Ρώμης είναι περίπου 20 μονάδες βάσης χαμηλότερο από ό,τι πριν από την «Ημέρα της Απελευθέρωσης» της 2ας Απριλίου. Αυτό είναι το είδος της «ύφεσης του Τραμπ» που μπορεί να αντιμετωπίσει η Ευρώπη.