Ο γκούρου των επενδύσεων είχε αρχίσει να ετοιμάζει το έδαφος εδώ και καιρό, ότι σχεδιάζει να… συνταξιοδοτηθεί. Ωστόσο, ουδείς φάνηκε έτοιμος όταν έγινε η ανακοίνωση: «Έφτασε η ώρα που ο Γκρεγκ θα πρέπει να γίνει διευθύνων σύμβουλος της εταιρείας στο τέλος του έτους», ανακοίνωσε το Σάββατο, ο Γουόρεν Μπάφετ, αιφινιδιάζοντας τους πάντες.
Η περίπτωσή του ήταν μοναδική στα επενδυτικά χρονικά: από το 1942 όταν αγόρασε την πρώτη του μετοχή διαβάζει εταιρικές ανακοινώσεις, ισολογισμούς και εκθέσεις με τον τρόπο που οι περισσότεροι άνθρωποι ακούν μουσική.
Κι έχασε πολλά… «Ως νεαρός διαχειριστής επενδύσεων, ο Μπάφετ περιφερόταν στο σπίτι του με τη μύτη του χωμένη σε μια εταιρική ετήσια έκθεση, σχεδόν χτυπώντας πάνω στα έπιπλα, αδιάφορος για τα πήγαινε-έλα της οικογένειας και των φίλων. Ενώ τα παιδιά του έπαιζαν σε ένα λούνα παρκ, αυτός καθόταν σε ένα παγκάκι και διάβαζε οικονομικές καταστάσεις . Ο Μπάφετ ήταν εκεί σωματικά, αλλά ψυχικά και συναισθηματικά ήταν σε έναν δικό του κόσμο, προσηλωμένος στις μεταφορές φορολογικών ζημιών και στα χρονοδιαγράμματα αποσβέσεων», γράφει χαρακτηριστικά η Wall Street Journal.
Και αυτό τον βοήθησε να χτίσει, όχι απλώς μια αυτοκρατορία, αλλά και να κάνει τις αγορές να κρέμοται από το στόμα του.
Δημιούργησε τον επενδυτικό του θρύλο ψαρεύοντας σε μέρη όπου κανείς άλλος δεν έψαχνε καν να πιάσει τίποτα. Και τρεφόταν με το ελάχιστο πλαγκτόν της χρηματιστηριακής αγοράς…
Και τις έξι δεκαετίες που ήταν στο τιμόνι της Berskhire, είναι ίσως ο μόνος με τόσα πολλά success stories.
Τις τελευταίες ώρες, ο διεθνής Τύπος βρίθει σχολίων, απόψεων και αναλύσεων γιατί δεν μπορεί να υπάρξει ένας «άλλος Γουόρεν Μπάφετ». Κι όλοι έχουν να προσθέσουν σε μια μακριά λίστα πλεονεκτημάτων.
Και έχει προσελκύσει χιλιάδες πιστούς για κάτι περισσότερο από την επενδυτική του οξυδέρκεια. Ενώ σπάνια εμπλέκεται με την πολιτική, περνάει ώρες στις ετήσιες συναντήσεις απαντώντας σε ερωτήσεις των μετόχων σχετικά με το πώς να ζήσουν τη ζωή τους – οικονομικά και άλλα – και προς ποια κατεύθυνση πιστεύει ότι μπορεί να οδεύει η παγκόσμια οικονομία.
Ποίηση στα δύσκολα
Από όλα όσα έχει πει κρατώ μία συμβουλή που είχε δώσει στους μετόχους του το 2017, αναφερόμενος στους κλυδωνισμούς των αγορών: «Απλώς δεν μπορούμε να πούμε πόσο μακριά μπορούν να πέσουν οι μετοχές σε σύντομο χρονικό διάστημα», είχε γράψει στην καθιερωμένη επιστολή του. Αλλά αν συμβεί μια μεγάλη βουτιά , συνέχισε, «προσέξτε αυτούς του στίχους» από το «Αν» του Ράντγιαρντ Κίπλινγκ, περίπου το 1895.
«Αν να κρατάς καλά μπορείς το λογικό σου, όταν τριγύρω σου όλοι τά’ χουν χαμένα…`Να περιμένεις αν μπορείς δίχως να χάνεις την υπομονή σου….. αν να στοχάζεσαι μπορείς, δίχως να γίνει ο στοχασμός σκοπός σου… αν να εμπιστεύεσαι μπορείς τον ίδιο τον εαυτό σου, όταν ο κόσμος δεν σε πιστεύει… δική σου θάναι τότε η Γη, μ’ όσα και μ’ ότι απάνω της κι αν έχει».
Αξίζει να σημειωθεί ότι ο Μπάφετ έγραφε για μεγάλες πτώσεις στο χρηματιστήριο, περιόδους όπως η bear market το 2007 έως το 2009 κατά τις οποίες ο S&P 500 έχασε περισσότερο από το 50% της αξίας του.
«Κανείς δεν μπορεί να σας πει πότε θα συμβούν αυτά», έγραψε ο Μπάφετ το 2017. «Το φως μπορεί ανά πάσα στιγμή να πάει από πράσινο σε κόκκινο χωρίς να σταματήσει στο κίτρινο».
Ο Μπάφετ γράφει ότι βλέπει τις πτώσεις ως «εξαιρετικές ευκαιρίες». Γιατί; Επειδή, ιστορικά, ποτέ δεν πέρασε τόσο πολύς καιρός πριν η αγορά ξαναρχίσει την ανοδική της τροχιά.
Μάλιστα το 2009 είχε πει χαρακτηριστικά: «Οι μεγάλες ευκαιρίες έρχονται σπάνια. Όταν βρέχει χρυσάφι, ψάξτε για έναν κουβά, όχι μια δακτυλήθρα». Κι αυτό ισχύει και για τη ζωή…
