Μέτρα για ελάφρυνση των εγκλωβισμένων με δάνεια σε ελβετικό φράγκο ζητά ο αρμόδιος σύλλογος από την κυβέρνηση, ενώ εκφράζει τις επιφυλάξεις τους για εξωδικαστική ρύθμιση των οφειλών.
Για αρκετές χιλιάδες δανειολήπτες, το ελβετικό φράγκο αποδείχθηκε μια παγίδα υπερχρέωσης, από την οποία δεν μπορούν να ξεφύγουν εδώ και σχεδόν μια 20ετία, ακόμη κι αν όλα αυτά τα χρόνια πληρώνουν κανονικά τις δόσεις τους.
Το δάνεια σε ελβετικό φράγκο δόθηκαν την περίοδο 2006-2009, όταν οι ελληνικές τράπεζες, όπως και άλλες τράπεζες στην Ευρώπη, τα προώθησαν ως ελκυστική επιλογή για όσους ήθελαν να δανειστούν φθηνά, λόγω των χαμηλών επιτοκίων που είχε η ελβετική κεντρική τράπεζα.
Το ελβετικό φράγκο και ο σύλλογος
Με αφορμή κάποια δημοσιεύματα για βελτιωτικές παρεμβάσεις στην πλατφόρμα εξωδικαστικής ρύθμισης οφειλών, ο Σύλλογος Δανειοληπτών Ελβετικού Φράγκου, σημειώνει ότι «ουδέν νεότερο κομίζουν σε σχέση με τα όσα γνωρίζουμε ως τώρα για τις εξαγγελίες της κυβέρνησης, ενώ και πάλι παραπέμπεται η νομοθέτησή των προβλέψεων σε μεταγενέστερο χρόνο» και υπογραμμίζει «τους κινδύνους που υποκρύπτονται για τους δανειολήπτες με ρήτρα αξίας ελβετικού φράγκου, πίσω από την διακινούμενη εδώ και μήνες “πρόνοια” της κυβέρνησης».
«Ως Σύλλογος Δανειοληπτών Ελβετικού Φράγκου οφείλουμε να υπογραμμίσουμε τους κινδύνους που υποκρύπτονται για τους δανειολήπτες με ρήτρα αξίας ελβετικού φράγκου, πίσω από την διακινούμενη εδώ και μήνες «πρόνοια» της κυβέρνησης».
Στο πλαίσιο αυτό, ο σύλλογος αναφέρει ότι «οι δανειολήπτες ελβετικού δεν είναι μόνο 10.000, αλλά πρόκειται για περί τις 70.000 δανειακές συμβάσεις, με τουλάχιστον 2 ενεχόμενους σε καθεμία. Από αυτές τις συμβάσεις, είναι σαφές λόγω της μεταβολής της ισοτιμίας, ότι τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια είναι πολλαπλάσια των 10.000. Για όσες δε από τις συμβάσεις φαίνονται εξυπηρετούμενες, αυτό οφείλεται στις αλλεπάλληλες συμβάσεις ρύθμισης που εξαναγκάζονται να υπογράφουν οι οφειλέτες, με όρους που επεκτείνουν ουσιαστικά στο διηνεκές την εξόφληση της οφειλής».
Επίσης, τονίζει ότι «η κυβέρνηση διευρύνοντας τα κριτήρια ένταξης στην πλατφόρμα εξωδικαστικής ρύθμισης οφειλών, παραδέχεται την εξ αρχής μέχρι τώρα αποτυχία της, και επιχειρεί την δια της τεθλασμένης οδού ευρωποίηση των δανείων σε ελβετικό φράγκο. Με τον τρόπο αυτό εξυπηρετούνται πρωτίστως τα τραπεζικά ιδρύματα που το τελευταίο εξάμηνο «ενθαρρύνουν» τους δανειολήπτες ελβετικού να μετατρέψουν τα δάνειά τους σε ευρώ».
Ο Σύλλογος υπογραμμίζει ότι «η εξαγγελλόμενη ρύθμιση για την ένταξη των οφειλών σε ελβετικό φράγκο στην πλατφόρμα εξωδικαστικής ρύθμισης οφειλών, υποκρύπτει λοιπόν την δια της μετατροπής του νομίσματος επιχειρούμενη αποδυνάμωση των τριών ακόμα συλλογικών αγωγών που πρόκειται να συζητηθούν στο τέλος του 2025 στον Άρειο Πάγο. Διότι, αυτό που παραλείπει η κυβέρνηση να ομολογήσει δημόσια, είναι ότι υπάρχει όρος στη ρύθμιση που παράγεται από την πλατφόρμα, με τον οποίο ο δανειολήπτης αναλαμβάνει την υποχρέωση να παραιτηθεί από κάθε εκκρεμές ένδικο βοήθημα και από κάθε εξώδικη δήλωση».
Τι προτείνουν
Μάλιστα, ο σύλλογος τονίζει ότι «αν η κυβέρνηση επιθυμεί τόσο διακαώς να νομοθετήσει επί δικαίας βάσεως για τους δανειολήπτες ελβετικού, ας νομοθετήσει την επαναφορά όλων των δανείων στην ισοτιμία της ημερομηνίας εκταμίευσής τους. Αντί να γίνονται, λοιπόν, στο υπουργείο Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών μονομερείς συναντήσεις και συσκέψεις, για την εξεύρεση μιας “βιώσιμης” λύσης, ας λάβουν υπ΄οψιν τους τις προτάσεις του καθ΄ύλην αρμόδιου πανελλήνιου σωματίου, καθήμενοι στο τραπέζι συζητήσεων μαζί του».
