Εις βάρος των αγροτών 

Στα βοσκοτόπια η Ελλάδα… αναστενάζει για περίπου τρεις δεκαετίες. Στα τέλη της δεκαετίας του ‘90 οι ευρωπαϊκές Αρχές είχαν υπόνοιες για τις επιδοτήσεις που εισέπρατταν οι κτηνοτρόφοι σε μια συγκεκριμένη περιοχή της χώρας. Οι υπάλληλοι των υπηρεσιών δεν είχαν τη δυνατότητα προσέγγισης στα ποιμνιοστάσια και ζητούσαν από τους κτηνοτρόφους να τους παρουσιάζουν τα κοπάδια τους για καταμέτρηση στην πλατεία του χωριού.

Γρήγορα απέκτησαν τη βεβαιότητα ότι… πηγαινοερχόταν περίπου το ίδιο κοπάδι, το μετρούσαν, καταγραφόταν η ανά κεφάλι επιδότηση και αφού επέστρεφε στο μαντρί, το έπαιρνε ο… επόμενος κτηνοτρόφος. Ο αρμόδιος υφυπουργός εκείνης της περιόδου είχε πάρει την απόφαση τότε ότι η μόνη λύση ήταν να μεταφέρει μονάδες των ΜΑΤ στην περιοχή, ώστε να μπορέσουν οι υπάλληλοι να κάνουν τη δουλειά τους.

Στον νέο αιώνα, άλλαξε το σύστημα καταβολής των αγροτικών επιδοτήσεων, όχι όμως οι παλιές… συνήθειες. Η ανά ζώο ενίσχυση στράφηκε στη δήλωση εκτάσεων, που ενεργοποιούσαν δικαιώματα επί των επιδοτήσεων. Μαζί προσαρμόστηκε και η παραβατικότητα. Παραγωγοί-φαντάσματα, χωρίς ή με λίγα ζώα, δήλωναν εικονικές εκτάσεις. Στην περίπτωση της Κρήτης, βρέθηκαν περιπτώσεις που δήλωναν εκτάσεις για βόσκηση σε άλλα μέρη της χώρας, στα νησιά των Κυκλάδων ή ακόμα και στην Ηπειρο. Ολα αυτά μπορούσαν να γίνονται όσο δεν υπήρχαν τρόποι να τους πιάσουν. Από τη στιγμή που μπήκαν στη μέση οι δορυφόροι και ο γεωεντοπισμός τα πράγματα άλλαξαν. Ο κλοιός έσφιξε.

Οι ευρωπαϊκές Αρχές παρακολουθούσαν τα τεκταινόμενα, δεδομένου ότι οι επιδοτήσεις είναι χρήματα από τον κρατικό προϋπολογισμό. Παράλληλα, με τους πολιτικούς χειρισμούς και τα πολλά μπρος-πίσω για σχεδόν μία δεκαετία, οι ευρωπαϊκές διωκτικές Αρχές μπήκαν στο παιχνίδι. Χθες Δευτέρα, κλιμάκιο ελεγκτών μαζί με δύο ευρωπαίους εισαγγελείς εισήλθαν στα γραφεία του ΟΠΕΚΕΠΕ στην Αθήνα, ψάχνοντας στοιχεία για δεκάδες περιπτώσεις απάτης με αγροτικές επιδοτήσεις της περιόδου 2017-2020.

Αναζητούν στοιχεία ψευδών δηλώσεων ιδιοκτησίας ή πλαστά συμβόλαια μίσθωσης οικοπέδων, παραγωγών που εισέπραξαν επιδοτήσεις ενώ δεν κατείχαν ή δεν είχαν μισθώσει τα εν λόγω οικόπεδα. Απλά δηλαδή τα δήλωναν και εισέπρατταν. Ολα αυτά επί χρόνια γίνονται με την ανοχή δομών, ενδεχομένως υπηρεσιών, τυπικών και άτυπων ελεγκτικών Αρχών.

Η χώρα δαπανά πολύτιμο κεφάλαιο για να χειρίζεται ένα θέμα που προκαλεί μόνο ζημιά στην εικόνα της.

Πολλοί πιστεύουν ότι έχει αρχίσει να «ξηλώνεται το πουλόβερ» της ανομίας στον χώρο. Αλλοι λιγότερο αισιόδοξοι ισχυρίζονται ότι τίποτα δεν θα αλλάξει. Αυτό που μένει, είναι ότι ενισχύεται η αίσθηση πως υπάρχουν κάποιοι που κερδίζουν εις βάρος των αγροτών και αυτό γίνεται σε μια στιγμή που ο πρωτογενής τομέας πλήττεται πολλαπλώς.

Από τις χαμηλές τιμές παραγωγού σε μια σειρά από προϊόντα, μέχρι την κλιματική αλλαγή και τον παγκόσμιο εμπορικό πόλεμο. Εχουν όλα αυτά να αντιμετωπίσουν οι αγρότες και μαζί τις καθυστερήσεις στις πληρωμές των επιδοτήσεων που προκαλεί η κατάσταση στον ΟΠΕΚΕΠΕ. Αλήθεια, υπάρχει εργαζόμενος από οποιονδήποτε κλάδο της οικονομίας, που μπορεί να αποδώσει στη δουλειά του, χωρίς να γνωρίζει την ακριβή μέρα καταβολής της αμοιβής του;

Οι δεκάδες χιλιάδες συνεπείς αγρότες όλης της χώρας έχουν μάθει να αντιμετωπίζουν και τις καθυστερήσεις των οργανισμών που έχουν φτιαχτεί υποτίθεται για να τους υπηρετούν και καταφέρνουν να παράγουν. Αλλά για πόσο ακόμα;