Μπιλ Γκέιτς: «5 απομνημονεύματα που με βοήθησαν να διαμορφώσω τα δικά μου»

Ο Μπιλ Γκέιτς, πιστός και φέτος στο ραντεβού του, προτείνει να περάσετε το καλοκαίρι σας διαβάζοντας πέντε από τα καλύτερα απομνημονεύματα που έχει συναντήσει ποτέ.

Η λίστα με τις προτάσεις βιβλίων του δισεκατομμυριούχου συνιδρυτή της Microsoft για το καλοκαίρι του 2025 είναι μια εκλεκτική συλλογή απομνημονευμάτων που περιλαμβάνουν προσωπικές γνώσεις και ανέκδοτα από έναν ροκ σταρ, έναν δημοσιογράφο, έναν κωμικό, έναν ιστορικό και την πρώτη γυναίκα διευθύνουσα σύμβουλο εταιρείας του Fortune 500 .

Ο Γκέιτς έχει κάποια πολύ πρόσφατη εξοικείωση με το είδος, έχοντας δημοσιεύσει τα πρώτα του απομνημονεύματα, με τίτλο «Source Code», τον Φεβρουάριο.

«Νιώθω ότι μαθαίνω συνέχεια, αλλά πραγματικά μπαίνω σε φάση σοβαρής μάθησης όταν ξεκινάω ένα νέο έργο. Στις πρώτες μέρες της Microsoft, διάβαζα πολλά για τις εταιρείες τεχνολογίας και, καθώς ξεκινούσα το Ίδρυμα Gates, έκανα έρευνα για την ιστορία της αμερικανικής φιλανθρωπίας. Η συγγραφή των απομνημονευμάτων μου Source Code , τα οποία κυκλοφόρησε νωρίτερα φέτος, δεν ήταν διαφορετική: σκέφτηκα τι θα μπορούσα να αντλήσω από τα καλύτερα απομνημονεύματα που έχω διαβάσει», αναφέρει στη σελίδα του.

Ο ίδιος τονίζει ότι «δεν θα βρείτε άμεση συσχέτιση μεταξύ κανενός από αυτά τα βιβλία και του Source Code . Αλλά νομίζω ότι έχει αποχρώσεις της ευαλωτότητας του Μπόνο σχετικά με τις δικές του προκλήσεις, την εξελισσόμενη άποψη της Τάρα Γουέστοβερ για τους γονείς της και την αίσθηση του Τρέβορ Νόα ως παιδί ότι δεν ταίριαζε απόλυτα».

«Σε κάθε περίπτωση, ελπίζω να βρείτε κάτι που σας ενδιαφέρει σε αυτήν τη λίστα. Τα απομνημονεύματα αποτελούν μια καλή υπενθύμιση ότι οι άνθρωποι έχουν αμέτρητες ενδιαφέρουσες ιστορίες να διηγηθούν για τη ζωή τους».

Οι πέντε προτάσεις του Μπιλ Γκέιτς

‘Personal History,’ της Katharine Graham. Ο Γκέιτς αναφέρει ότι γνώρισε την Kay Graham, τη θρυλική εκδότρια της Washington Post, στις 5 Ιουλίου 1991—την ίδια μέρα που γνώρισε τον Γουόρεν Μπάφετ και έγιναν καλοί φίλοι: «Μου άρεσε πολύ να ακούω την Kay να μιλάει για την αξιοσημείωτη ζωή της: την ανάληψη της Post σε μια εποχή που λίγες γυναίκες κατείχαν ηγετικές θέσεις όπως αυτή, την αντίσταση στον Πρόεδρο Νίξον για να προστατεύσει το ρεπορτάζ της εφημερίδας για το Watergate και τα Έγγραφα του Πενταγώνου, τη διαπραγμάτευση του τερματισμού της απεργίας ενός δημοσιογράφου και πολλά άλλα. Αυτό το στοχαστικό αυτοβιογραφικό βιβλίο αποτελεί μια καλή υπενθύμιση ότι οι σπουδαίοι ηγέτες μπορούν να προέρχονται από απροσδόκητα μέρη», γράφει ο Γκέιτς

‘Chasing Hope,’ του Nicholas Kristof . Το 1997, ο Νικ Κρίστοφ έγραψε ένα άρθρο που άλλαξε την πορεία της ζωής μου, τονίζει ο Γκέιτς και προσθέτει: «Αφορούσε τον τεράστιο αριθμό παιδιών σε φτωχές χώρες που πέθαιναν από διάρροια—και με βοήθησε να αποφασίσω σε τι ήθελα να επικεντρώσω την φιλανθρωπική μου προσφορά. Παρακολουθώ το έργο του Νικ από τότε και έχουμε κρατήσει επαφή. Έχει κάνει ρεπορτάζ από περισσότερες από 150 χώρες, καλύπτοντας τον πόλεμο, τη φτώχεια, την υγεία και τα ανθρώπινα δικαιώματα. Σε αυτό το καταπληκτικό απομνημόνευμα, ο Νικ γράφει για το πώς παραμένει αισιόδοξος για τον κόσμο παρά όλα όσα έχει δει. Το βιβλίο του με έκανε να σκεφτώ: Ο κόσμος θα ήταν καλύτερος με περισσότερους Νικ Κρίστοφ».

‘Educated,’ της Tara Westover . Ο Γκέιτς αναφέρει ότι η Tara μεγάλωσε σε ένα σπίτι μορμόνων επιβίωσης στην αγροτική περιοχή του Idaho, μεγάλωσε από γονείς που πίστευαν ότι η Ημέρα της Κρίσης πλησίαζε και ότι η οικογένεια έπρεπε να αλληλεπιδρά με τον έξω κόσμο όσο το δυνατόν λιγότερο. Τελικά, χώρισε από τους γονείς της – μια διαδικασία που έμοιαζε με μια πολύ πιο ακραία εκδοχή αυτού που πέρασα ως παιδί και αυτό που νομίζω ότι περνούν πολλοί άνθρωποι: Σε κάποιο σημείο της παιδικής σου ηλικίας, περνάς από το να πιστεύεις ότι οι γονείς σου τα ξέρουν όλα στο να τους βλέπεις ως ενήλικες με περιορισμούς. Η Tara αποτυπώνει όμορφα αυτή τη διαδικασία αυτογνωσίας σε αυτό το αξέχαστο απομνημόνευμα.

‘Born a Crime,’ του Trevor Noah. «Το 2017, είπα ότι αυτό το αυτοβιογραφικό σημείωμα δείχνει πώς η «προσέγγιση» του πρώην του Daily Show έχει τελειοποιηθεί σε μια ζωή χωρίς ποτέ να ενταχθεί πλήρως». Μεγάλωσα επίσης νιώθοντας ότι κατά καιρούς δεν εντασσόμουν ακριβώς, αν και ο Trevor έχει πολύ ισχυρότερο δικαίωμα σε αυτή τη φράση από εμένα», λέει ο Γκέιτς και εξηγεί:. «Ήταν ένα παιδί διαφυλετικής καταγωγής στη Νότια Αφρική του απαρτχάιντ, μια χώρα όπου οι σχέσεις μεταξύ μιγάδων ήταν απαγορευμένες. Ήταν, όπως λέει ο τίτλος, «γεννημένος ως έγκλημα». Σε αυτό το βιβλίο, και στην κωμωδία του, ο Trevor χρησιμοποιεί την εξωτερική του οπτική προς όφελός του. Η οπτική του ξεπερνά τα σύνορα».

‘Surrender,’ του Bono. « Είμαι τυχερός που οι γονείς μου υποστήριξαν απόλυτα το ενδιαφέρον μου για τους υπολογιστές—αλλά οι γονείς του Bono είχαν μια πολύ διαφορετική άποψη για το πάθος του για το τραγούδι», γράφει ο Γκέιτς και προσθέτει: « Λέει ότι οι γονείς του ουσιαστικά τον αγνόησαν, κάτι που τον έκανε να προσπαθεί ακόμα περισσότερο να τραβήξει την προσοχή τους. «Η έλλειψη ενδιαφέροντος του πατέρα μου… για τη φωνή του γιου του δεν είναι εύκολο να εξηγηθεί, αλλά ίσως ήταν κρίσιμη». Ο Bono δείχνει μεγάλη ευαλωτότητα σε αυτό το εκπληκτικά ανοιχτό απομνημόνευμα, γράφοντας για την «ανάγκη του να τον χρειάζονται» και πώς έμαθε ότι ποτέ δεν θα καλύψει τις συναισθηματικές του ανάγκες παίζοντας μπροστά σε τεράστια πλήθη. Ήταν ένα εξαιρετικό παράδειγμα για το πώς θα μπορούσα να είμαι ανοιχτός σχετικά με τις δικές μου προκλήσεις στο Source Code», υπογραμμίζει.