Στο ρόλο της ΕΑΣΕ και στις προκλήσεις της σύγχρονης ηγεσίας αναφέρθηκε ο Πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου της Ένωσης Ανωτάτων Στελεχών Επιχειρήσεων ΕΑΣΕ και Διευθύνων Σύμβουλος του Υπερταμείου, κ. Γιάννης Παπαχρήστου, στο πλαίσιο του 36ου Συνεδρίου Ηγεσίας της ΕΑΣΕ, που διοργανώνεται σήμερα και αύριο στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών. Ο κ. Παπαχρήστου τόνισε ότι η ΕΑΣΕ, μέσω στρατηγικών παρεμβάσεων, συμβάλλει στη διαμόρφωση ενός νέου παραγωγικού μοντέλου για τη χώρα, σε συνεργασία με φορείς όπως ο ΣΕΒ. Όπως ανέφερε, η στρατηγική διεύρυνση της ΕΑΣΕ, με την ενίσχυση του ανθρώπινου δυναμικού από την περιφέρεια, αποτελεί ένα σημαντικό βήμα για την ενίσχυση της παρουσίας της σε εθνικό επίπεδο. Η διεύρυνση αυτή αποτελεί μια στρατηγική επιλογή, σημείωσε.

Ο Πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου της Ένωσης Ανωτάτων Στελεχών Επιχειρήσεων ΕΑΣΕ και Διευθύνων Σύμβουλος του Υπερταμείου Γιάννης Παπαχρήστου
Η νέα εποχή
Αναφερόμενος στις αλλαγές που έχει επιφέρει η εποχή των social media, υπογράμμισε ότι «δεν ζούμε πλέον στην εποχή των διαταγών, αλλά στην εποχή της επιρροής». Επικαλούμενος το έργο του Daniel Goleman για τη συναισθηματική νοημοσύνη, τόνισε ότι σήμερα η κοινωνική νοημοσύνη είναι εξίσου σημαντική. «Η ικανότητα ενός ηγέτη να συνδέεται πνευματικά με τους ανθρώπους γύρω του και να επηρεάζει άτομα και ομάδες είναι το κλειδί για την επιτυχία», ανέφερε, προσθέτοντας ότι «η επιρροή είναι συνάρτηση της αξιοπιστίας».
Ο κ. Παπαχρήστου επεσήμανε ότι οι οργανισμοί δεν κρίνονται μόνο από τα οικονομικά τους αποτελέσματα, αλλά και από την ικανότητά τους να δημιουργούν υπεραξία, τόσο οικονομική όσο και κοινωνική. «Αυτός είναι και ο ρόλος του Υπερταμείου», ανέφερε, προσθέτοντας ότι η ΕΑΣΕ, με τις δράσεις της, αποτελεί έναν παράγοντα υπεραξίας για τη χώρα, την οικονομία και την κοινωνία.
Σχετικά με τις δράσεις της ΕΑΣΕ, σημείωσε ότι φέτος διοργανώθηκαν πολλές εκδηλώσεις, τόσο ψυχαγωγικές όσο και εκπαιδευτικές, που αποδεικνύουν τη δέσμευση της ΕΑΣΕ για την ανάπτυξη των στελεχών επιχειρήσεων. «Παράλληλα, ενώ το management παραμένει σημαντικό, αυτό που πραγματικά υπηρετούμε είναι το leadership», ανέφερε, εξηγώντας ότι η ηγεσία είναι αυτή που εμπνέει και καθοδηγεί.
Benjamin Laker: «Η επιρροή δεν είναι εξουσία, είναι έμπνευση»
Στο πλαίσιο του 36ου Συνεδρίου Ηγεσίας της ΕΑΣΕ, ο Benjamin Laker, Σύμβουλος σε θέματα Ηγεσίας, Συγγραφέας, Καθηγητής Ηγεσίας και Διευθυντής Impact and Global Engagement στη Henley Business School του Πανεπιστημίου του Reading, μίλησε για την έννοια της επιρροής και τη διαφορά της από την εξουσία.
Ο κ. Laker τόνισε ότι ένας πολύ σημαντικός παράγοντας που δείχνει την επιρροή κάποιου είναι το τι συμβαίνει όταν αυτός ο άνθρωπος αποχωρεί από τον χώρο στον οποίο βρισκόταν. «Σε πολλούς οργανισμούς, όταν κάποιος βγαίνει από το δωμάτιο, η επιρροή φεύγει μαζί του», ανέφερε χαρακτηριστικά. Όπως εξήγησε, πολλοί ανώτεροι ηγέτες πιστεύουν ότι, εξ ορισμού, είναι επιδραστικοί λόγω της θέσης τους. «Ίσως να νομίζουμε ότι αυτό είναι αλήθεια, αλλά η επιρροή δεν είναι η δική σας πραγματικότητα. Είναι η πραγματικότητα που υπάρχει μέσα στο μυαλό των άλλων», σημείωσε. «Αν οι άνθρωποι γύρω σας δεν πιστεύουν ότι είστε επιδραστικοί, τότε δεν είστε».
Ο κ. Laker έθεσε ένα ερώτημα στους συμμετέχοντες: «Αν αύριο σας αφαιρούσαν τον προϋπολογισμό και τον τίτλο σας, θα συνέχιζαν να λειτουργούν τα πράγματα;». Όπως εξήγησε, αυτό είναι ένα παράδοξο για τους ηγέτες, καθώς η εξουσία είναι «θορυβώδης» – οι άνθρωποι κάνουν ό,τι τους λέμε. Ωστόσο, η επιρροή είναι κάτι διαφορετικό. «Η διαφορά μεταξύ εξουσίας και επιρροής είναι ότι η επιρροή δεν βασίζεται στην εντολή, αλλά στην έμπνευση», ανέφερε.
Στη συνέχεια, μίλησε για το δίπολο εξουσίας και επιρροής, τονίζοντας ότι η επιρροή δεν είναι ένα δυαδικό δημιούργημα. «Δεν είναι θέμα του αν κάποιος είναι ή δεν είναι επιδραστικός. Είναι θέμα του πού είναι επιδραστικός, καθώς και των συμβιβασμών και των επιπτώσεων αυτών των συμβιβασμών», εξήγησε. Η επιρροή, όπως είπε, είναι η ικανότητα να αλλάζεις τις στάσεις των ανθρώπων γύρω σου χωρίς να βασίζεσαι απαραίτητα στην εξουσία σου.
Ο κ. Laker υπογράμμισε ότι η επιρροή δεν είναι ένα έμφυτο χαρακτηριστικό. «Κανείς δεν γεννιέται επιδραστικός. Ο καθένας μπορεί να το μάθει», ανέφερε. Για να γίνει κάποιος πραγματικά επιδραστικός, πρέπει να μπορεί να εμπνέει τους άλλους, ακόμα και όταν δεν είναι παρών. «Το ερώτημα είναι: πώς μπορείς να είσαι επιδραστικός αφού φύγεις από το δωμάτιο;»,