Τις τελευταίες ημέρες παρακολουθούμε τη ρήξη της σχέσης του ισχυρότερου άνδρα στον κόσμο, του πλανητάρχη, με τον πλουσιότερο άνθρωπο του κόσμου, τον ιδιοκτήτη της Tesla.
Ηταν Ιούλιος του 2024 όταν ο ιδιόρρυθμος πολυδισεκατομμυριούχος, Ιλον Μασκ, ανήρτησε στο Χ τις ευχές του στον υποψήφιο -τότε- για μια δεύτερη θητεία στην προεδρία των ΗΠΑ, Ντόναλντ Τραμπ, για ταχεία ανάρρωση από τον πυροβολισμό που δέχθηκε κατά τη διάρκεια της προεκλογικής ομιλίας του στην Πενσιλβάνια.
Το επόμενο διάστημα γίναμε μάρτυρες ενός bromance που προβλήθηκε στη δημόσια σφαίρα, όλη την προεκλογική περίοδο, με τον επιχειρηματία να διαθέτει 300 εκατ. δολάρια για την καμπάνια του Τραμπ, και το πρώτο τρίμηνο της νέας κυβέρνησης να του εκχωρείται μεγάλη επιρροή εντός του Λευκού Οίκου και το ελεύθερο να περικόψει όποιες υπηρεσίες ο Μασκ έκρινε σκόπιμο ως επικεφαλής του DOGE, του υπουργείου αποτελεσματικότητας της κυβέρνησης που είχε αντικείμενο τον περιορισμό των ομοσπονδιακών δαπανών.
Κρατάμε ότι, από αυτήν τη θέση, ο ιδιοκτήτης της Τesla, του Χ και της SpaceX, καρατόμισε υπηρεσίες που ερευνούσαν δραστηριότητές του ως αμφιλεγόμενες, ενώ η Space X παρέμεινε ως ο κύριος συμβεβλημένος προμηθευτής διαστημικών υπηρεσιών της ομοσπονδιακής κυβέρνησης.
Το σαρωτικό φορολογικό νομοσχέδιο που κατέθεσε ο Τραμπ στο Κογκρέσο, μεταξύ της επέκτασης των φοροαπαλλαγών που ο ίδιος είχε καθιερώσει από την πρώτη θητεία του και υπολογίζεται ότι θα προσθέσει 3,8 τρισ. δολ. στο ήδη βαρύ χρέος των ΗΠΑ, ύψους 36,2 τρισ. δολ.περιλαμβάνει και παύση του προγράμματος επιδοτήσεων για ηλεκτρικά οχήματα που είχε θεσπίσει η κυβέρνηση Μπάιντεν – μάγοι δεν είμαστε, αλλά δεν μπορούμε να μη δούμε τη σύμπτωση της αναγγελίας του νομοσχεδίου: κατατέθηκε στον Κογκρέσο μόλις έληξε η 130 ημερών θητεία του Μασκ στο DOGE.
Το νομοσχέδιο πυροδότησε τη δημόσια έκρηξη του «κολλητού» Ιλον, ο οποίος με αλλεπάλληλες αναρτήσεις του στο Χ ξεσπάθωνε για το «γιγαντιαίο, εξοργιστικό, γεμάτο “ρουσφέτια” αηδιαστικό έκτρωμα» – σαφώς είναι γιγαντιαίο πρόβλημα όταν ρουσφέτια παραλείπουν να περιλάβουν τις δικές του επιχειρηματικές βλέψεις.
Ο Τραμπ σήκωσε το γάντι, δήλωσε απογοητευμένος και ξεκίνησε μια ανταλλαγή αναρτήσεων με ταχύτητα φωτός, που είχε ό, τι θα περίμενε κανείς από μια διαμάχη «νονών»: εκατέρωθεν κατηγορίες, χυδαίοι χαρακτηρισμοί, εκβιασμοί και αποκαλύψεις που –σε ένα ευνομούμενο κράτος- απαιτούν την άμεση παρέμβαση της δικαιοσύνης.
Το εάν η ρήξη ανάμεσα στους δύο ισχυρούς άνδρες θα είναι οριστική, θα το δείξει η ιστορία -κάποιοι ήδη θορυβήθηκαν σοβαρά από το ενδεχόμενο, όπως κατέδειξε η απώλεια 152 δισ. από τη χρηματιστηριακή αξία της Tesla εν ριπή οφθαλμού-και φανταζόμαστε ότι θα είναι πολλοί εκείνοι οι οποίοι έχουν λόγους να μεσολαβήσουν για να «κολλήσει το γυαλί» – άλλωστε… είναι πολλά, πάρα πολλά, τα λεφτά.
Μια πρώτη επισήμανση από τα όσα εκτυλίχθηκαν μέχρι στιγμής είναι ότι σε κανέναν δεν μπορεί προκαλεί έκπληξη η δυσωδία που αναδύθηκε από τη σύγκρουση. Ας μας επιτραπεί να πούμε ότι θα ήταν υποκριτικό εάν κάποιος έλεγε ότι έπεσε από τα σύννεφα.
Αν ήταν αναμενόμενο; Κατά την ταπεινή μας γνώμη, απολύτως.
Αργά ή γρήγορα τέτοιου είδους σχέσεις… εμπιστοσύνης διαρρηγνύονται. Και τότε αρχίζει να βγαίνει στην επιφάνεια η δυσωδία των οικονομικών συναλλαγών υψηλότατου επιπέδου και τα αλισβερίσια στη βάση του αμοιβαίου συμφέροντος.
Τέτοιες σχέσεις έχουν τιμή –δυσθεώρητα υψηλή- και ημερομηνία λήξης. Όταν λήγουν αρχίζουν να βρωμάνε.
Κανένα bromance, καμία σχέση εμπιστοσύνης, κανένα στόρι φιλίας μεταξύ των δύο. Και φυσικά καμία ιδεολογία, αρχές, αξίες, καμία τσίπα, όπως λέει ο λαός μας. Μόνο… deals.
