Φωνή βοώντος…

Αναρωτιέμαι τις τελευταίες ημέρες, πώς θα αντιδρούσαμε σε ένα τίτλο «Η φον ντερ Λάιερν χαρακτηρίζει ανόητη τη Λαγκάρντ», ή «ο Μερτς κατηγορεί τον Νάγκελ», ή ακόμα πιο κοντινό παράδειγμα  «Ο Μητσοτάκης αποκαλεί ηλίθιο τον Στουρνάρα»…

Αυτά που φαντάζουν εξωφρενικά σε εμάς είναι πλέον μια καθημερινότητα στις Ηνωμένες Πολιτείες, με τον Αμερικανό πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ να επιτίθεται στον επικεφαλής της Federal Reserve, Τζερόμ Πάουελ με μία εμμονή που αγγίζει τα όρια της «απατημένης ερωμένης».

«Ανόητος», «ηλίθιος», «Καθυστερημένος», «ντροπή για τις ΗΠΑ», «επικίνδυνος», είναι μερικοί από τους πιο προσφιλείς χαρακτηρισμούς με τους οποίους «στολίζει» τον Αμερικανό τραπεζίτη είτε σε δηλώσεις του,  είτε σε αναρτήσεις στην πλατφόρμα του Truth Social.

Τα όσα γράφει και ο τρόπος που τα γράφει έχουν πλούσια σημειολογία, ενδεικτική της έντονης αντιπάθειας που τρέφει προς το πρόσωπο του Πάουελ. Αποφεύγει να αναφέρει το όνομά του αρκούμενος στο παρατσούκλι που του έχει προσδώσει «Τoo Late», επιλέγει κοφτές προτάσεις, μιλά για χαμένα δισεκατομμύρια και λανθασμένες αποφάσεις, γράφοντας αρκετές λέξεις με κεφαλαία γράμματα για να τονίσει τη δυσαρέσκειά του.

Απαξιώνει τον θεσμό, δηλώνει ότι γνωρίζει περισσότερα για τη νομισματική πολιτική, διερωτάται πώς ο ίδιος θα μπορούσε να προσληφθεί στη Fed και εκφράζει τον ευσεβή του πόθο να τον αντικαταστήσει.

Με κάθε ευκαιρία του πετά το γάντι, επιδιώκοντας ενδεχομένως μια αντίδραση από τον επικεφαλής της Fed. Ένα γάντι που ο Πάουελ, αρνείται περίτεχνα να σηκώσει. Σε κάθε ερώτηση που δέχεται αναφορικά με τις τραμπικές επιθέσεις ο τραπεζίτης των ΗΠΑ αρκείται στο να μιλήσει για τη δική του αποστολή και να περιγράψει τις προκλήσεις με τις οποίες είναι αντιμέτωπη η Fed. Ενώ αποφεύγει κάθε απάντηση για το αν θέλει να συνεχίσει να κρατά τα ηνία της Ομοσπονδιακής Τράπεζας και μετά τη λήξη της θητείας του.

Αίσθηση προκαλεί και το «παράπονο» που εκφράζει  τελευταία ο Τραμπ (σε δύο αναρτήσεις του): «Με μισεί», γράφει για τον Πάουελ. Και ομολογεί ότι έχει επιχειρήσει να του μιλήσει με κάθε τόνο προκειμένου να τον αναγκάσει να υπακούσει στις εντολές του: «Ήμουν ευγενικός, ήμουν ουδέτερος και ήμουν κακός, και το ευγενικό και ουδέτερο δεν λειτούργησε!» έγραψε την Παρασκευή.

Για τον Τραμπ ο Πάουελ είναι ο αποδιοπομπαίος τράγος, που κάθε κυβερνήτης θα ήθελε. Ο άνθρωπος στον οποίο θα μπορέσει να ρίξει τον λίθο του αναθέματος, αν η πολιτική που ακολουθεί δεν του βγει. Σε περίπτωση βέβαια, που όλα εξελιχθούν καλώς, θα δρέψει ο ίδιος της δάφνες της επιτυχίας του. Κι αν δεν υπήρχε ο Πάουελ ίσως, θα έπρεπε να τον εφεύρει…