Airbnb: Aντιμετώπιση της ανεξέλεγκτης εξάπλωσης τους – Τι λέει ο πρόεδρος της ΠΟΞ

Τα κρίσιμα ζητήματα που αντιμετωπίζουν τα ελληνικά νησιά που παράγουν το μεγαλύτερο μέρος του τουριστικού προϊόντος της χώρας αλλά και ο έλεγχος των βραχυχρόνιων μισθώσεων βρέθηκαν στο επίκεντρο ομιλίας του προέδρου της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ξενοδόχων Γιάννη Χατζή στην εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε πρόσφατα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στις Βρυξέλλες αφιερωμένη στη διασύνδεση και βιώσιμη ανάπτυξη των ευρωπαϊκών νησιών.

Η εκδήλωση διοργανώθηκε με πρωτοβουλία του Ευρωβουλευτή και πρώην προέδρου ΝΔ Βαγγέλη Μεϊμαράκη, στο πλαίσιο της Αντιπροεδρίας του στη Διακοινοβουλευτική Ομάδα για τις Θάλασσες, τα Νησιά και τις Παράκτιες Περιοχές (SEARICA).

Ο κ. Χατζής από το βήμα του Ευρωκοινοβουλίου επεσήμανε ότι η ζωή στα νησιά δεν είναι εύκολη. «Η πρόσβαση σε υγειονομική περίθαλψη, εκπαίδευση και βασικές υποδομές είναι εύθραυστη με τρόπους που παραμένουν αόρατοι για τους περισσότερους. Και παρ’ όλα αυτά, το κόστος ζωής είναι υψηλό: το ίδιο λίτρο γάλα, η ίδια κιλοβατώρα ρεύματος, η ίδια σακούλα τσιμέντου κοστίζουν πολύ περισσότερο απ’ ό,τι στην ηπειρωτική χώρα» σημείωσε.

Παρά τις δυσκολίες, τα νησιά σύμφωνα με τον κ. Χατζή, επιτελούν λειτουργίες απολύτως κρίσιμες για το κοινό ευρωπαϊκό συμφέρον. Αποτελούν πύλες για τις διασυνοριακές ροές, κόμβους εποχικής εργασίας, κρίσιμα σημεία για τη ροή ενέργειας και τη θαλάσσια μεταφορά. Και η ικανότητά τους να ανταπεξέλθουν σε αυτές τις λειτουργίες – παρά τις πιέσεις όπως η ακανόνιστη μετανάστευση και οι κλιματικές διαταραχές – απειλείται σήμερα, ανέφερε.

H ανεξέλεγκτη τουριστική ανάπτυξη γεννά νέα σειρά προκλήσεων

Στη Ελλάδα, όπως αναφέρει το ΑΠΕ, ο τουρισμός αντιστοιχεί σχεδόν στο ένα τρίτο του έμμεσου ΑΕΠ, και περίπου δύο τρίτα αυτής της αξίας παράγονται στα νησιά. «Ο τουρισμός, επομένως, είναι για εμάς η διατομεακή μηχανή που στηρίζει δραστηριότητες στον κατασκευαστικό κλάδο, στη γεωργία, στην ενέργεια και στη ναυτιλία. Ωστόσο, σε περιοχές με περιορισμένες υποδομές και πεπερασμένη προσφορά κατοικίας, η ανεξέλεγκτη τουριστική ανάπτυξη γεννά μια νέα σειρά προκλήσεων. Αυτό που ξεκίνησε ως πολύτιμο εισόδημα για ένα τοπικό νοικοκυριό, εξελίχθηκε σε ένα μοντέλο ανάπτυξης που εκτοπίζει κατοίκους και αφήνει πίσω του κατακερματισμένες κοινότητες.

Θα μπορούσα να μοιραστώ πολλές ιστορίες για τις σοβαρές επιπτώσεις αυτής της κατάστασης – αλλά για να σεβαστώ τον χρόνο σας, θα περάσω απευθείας στο πολιτικό δια ταύτα» ανέφερε ο κ. Χατζής και συμπλήρωσε: «Ζώντας την πραγματικότητα των νησιών καθ’ όλη τη διάρκεια του χρόνου, διαπιστώνω καθημερινά την επείγουσα ανάγκη για στήριξη των τοπικών υποδομών, για διασφάλιση επαρκούς συνδεσιμότητας, για προσαρμογή των φορολογικών επιβαρύνσεων (όπως ο ΦΠΑ), και για άμεση αντιμετώπιση της ανεξέλεγκτης εξάπλωσης των βραχυχρόνιων μισθώσεων που επιβαρύνουν τις δημόσιες υπηρεσίες, στρεβλώνουν την αγορά κατοικίας και καλλιεργούν ένα κλίμα αποστροφής απέναντι στον τουρισμό. Σας καλώ, λοιπόν, να εστιάσετε σε στοχευμένες πολιτικές που θα επιτρέψουν στις υφιστάμενες επιχειρήσεις να επανεπενδύσουν και να επαναπροσδιορίσουν τη θέση τους ως παραγωγοί υψηλής προστιθέμενης αξίας, διασφαλίζοντας τελικά ένα βιώσιμο μέλλον για τους κατοίκους και τους επισκέπτες των νησιών μας».

H Ελλάδα έχει πάνω από 227 κατοικημένα νησιά

Ο πρόεδρος της ΠΟΞ στην ομιλία του υπογράμμισε ότι η Ελλάδα έχει πάνω από 227 κατοικημένα νησιά, στα οποία ζει περίπου το 15% του πληθυσμού της. Πολλά από αυτά βρίσκονται πάνω στα θαλάσσια σύνορα της Ευρωπαϊκής Ένωσης με τρίτες χώρες. «Αν η Ευρώπη θέλει να είναι σοβαρή ως προς την κοινωνική της συνοχή, πρέπει να είναι σοβαρή και ως προς τα νησιά της. Χωρίς στοχευμένες επενδύσεις, επαρκή συνδεσιμότητα και μακροχρόνιο σχεδιασμό υποδομών, πολλά από αυτά τα μέρη δεν θα μπορέσουν ποτέ να επιτελέσουν τον ρόλο τους» ανέφερε ο ίδιος.

Τόνισε επίσης ότι «το στρατηγικό βάθος της ίδιας της Ευρώπης εξαρτάται από το μέλλον των νησιών της. Δεν πρόκειται για περιθωριακά εδάφη, αλλά για τα ζωντανά σύνορα της Ένωσής μας. Όταν επενδύσεις σε υποδομές παρακάμπτουν αυτά τα μέρη – είτε λόγω τεχνικών δυσκολιών είτε λόγω έλλειψης “επενδυτικής όρεξης” – δεν χάνουμε απλώς οικονομικές ευκαιρίες. Χάνουμε ανθρώπους. Χάνουμε επιρροή. Και τελικά, υπονομεύουμε την ικανότητά μας να διατηρήσουμε τη ζωή εκεί όπου είναι στρατηγικά περισσότερο αναγκαία.

Γι’ αυτό είμαι εδώ: για να προωθήσω έναν διάλογο πολιτικών που κατανοούν ότι αυτό που διακυβεύεται δεν είναι απλώς η διατήρηση ενός τρόπου ζωής. Είναι η ίδια μας η ευρωπαϊκή ταυτότητα. Γιατί είναι στα νησιά που δοκιμάζονται πιο σκληρά οι αξίες μας – η αλληλεγγύη, η ανθεκτικότητα και η συνοχή.