Να αλλάξει την ατζέντα από το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ προσπαθεί εναγωνίως ο Κυριάκος Μητσοτάκης, ο οποίος καταφεύγει στην ίδια ακριβώς τακτική που εφάρμοσε και όταν προσπαθούσε να ξεφύγει από την κυριαρχία της υπόθεσης των Τεμπών στην επικαιρότητα. Επιχειρεί δηλαδή να απλώσει στη δημόσια ατζέντα όλον τον τραχανά των ιδεολογικά φορτισμένων κυβερνητικών επιδιώξεων (όπως αυτές που αφορούν την προσωπική «βεντέτα» του πρωθυπουργού με τους δημοσίους υπαλλήλους), που είναι βέβαιο ότι θα προκαλέσουν θύελλα αντιδράσεων, και έτσι να προσπαθήσει να μεταθέσει τη συζήτηση αλλού.
Αξιολόγηση και άρση μονιμότητας
Ήδη την περίοδο μετά τα μεγαλειώδη συλλαλητήρια για την τραγωδία των Τεμπών, ο ίδιος ο πρωθυπουργός θέλησε να τα βάλει με τους δημοσίους υπαλλήλους (συγκεκριμένα αναφερόταν στους εκπαιδευτικούς) που, κατά τον ίδιο, «αρνούνται επί της αρχής να αξιολογηθούν», λέγοντας ότι «δεν πρέπει να έχουν θέση στο δημόσιο» (όταν βέβαια κανείς δημόσιος υπάλληλος δεν αρνείται επί της αρχής την αξιολόγηση, αλλά τα συγκεκριμένα συστήματα αξιολόγησης της παρούσας κυβέρνησης).
Στην ίδια κατεύθυνση είχε επιλέξει να θέσει και θέμα άρσης της μονιμότητας των δημοσίων υπαλλήλων -κάτι που αποτελεί διακαή πόθο του κ. Μητσοτάκη- στο πλαίσιο της συνταγματικής αναθεώρησης, θέλοντας με όλα αυτά να στοχοποιήσει τους δημοσίους υπαλλήλους και να πετύχει τη φυγή προς τα μπρος από τα Τέμπη, απευθυνόμενος ταυτόχρονα σε ένα συγκεκριμένο ακροατήριο που δεν έχει φιλικά αισθήματα για το Δημόσιο.
Καταστολή
Τώρα, με την κυβέρνηση να πλήττεται εξαιρετικά σοβαρά από το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ, ο Κυρ. Μητσοτάκης ακολουθεί την ίδια πεπατημένη, επαναφέροντας το θέμα της σκληρής καταστολής όσων αντιτίθενται στο κυβερνητικό σύστημα αξιολόγησης, αλλά και προωθώντας την αυστηροποίση των πειθαρχικών ποινών και την επιτάχυνση της απονομής τους.
Σε αυτό το πλαίσιο, ο ίδιος προήδρευσε σε σύσκεψη με την ηγεσία του υπουργείου Εσωτερικών, κατά την οποία, σύμφωνα με την κυβερνητική ενημέρωση, παρουσιάστηκε το νομοσχέδιο για την «αναμόρφωση, απλούστευση, επιτάχυνση και αυστηροποίηση της απονομής πειθαρχικής δικαιοσύνης στο Δημόσιο».
Νομοσχέδιο
Κατά την ίδια ενημέρωση το νομοσχέδιο τέθηκε χθες σε δημόσια διαβούλευση, αναμένεται να ψηφιστεί στα τέλη Ιουλίου, και προβλέπει την αντικατάσταση των υφιστάμενων πρωτοβάθμιων πειθαρχικών συμβουλίων και του δευτεροβάθμιου συμβουλίου από ένα νέο όργανο, το «Πειθαρχικό Συμβούλιο Ανθρώπινου Δυναμικού Δημόσιου Τομέα».
Στις σχετικές δηλώσεις του ο πρωθυπουργός θέλησε, καταρχάς, να τα βάλει και πάλι με τους, κατά τον ίδιο, «αρνητές της αξιολόγησης», λέγοντας ότι «στα πλαίσια της αναμόρφωσης του πειθαρχικού δικαίου, η άρνηση της αξιολόγησης θα συνιστά πια πειθαρχικό παράπτωμα και θα αξιολογείται αντιστοίχως από το αρμόδιο πειθαρχικό συμβούλιο».
Μεθοδεύσεις
Με αυτόν τον τρόπο η κυβέρνηση επιχειρεί να επιβάλει μεθοδεύσεις σκληρής καταστολής των αντιδράσεων των δημοσίων υπαλλήλων για το θέμα της αξιολόγησης, την οποία θέλει με κάθε κόστος να εφαρμόσει όπως η ίδια την οραματίζεται.
Χωρίς βέβαια να έχει προηγηθεί κανένας ουσιαστικός διάλογος με την εκπαιδευτική κοινότητα (και γενικά με τους φορείς των δημοσίων υπαλλήλων) και χωρίς να λαμβάνονται υπόψη δικαστικές αποφάσεις διοικητικών δικαστηρίων (εξαφανισμένες τελείως από τη δημοσιότητα), που έκριναν ως νόμιμο δικαίωμα των υπαλλήλων την αποχή τους από τις διαδικασίες αξιολόγησης, στο πλαίσιο νόμιμα κηρυγμένων απεργιακών κινητοποιήσεων.
Πειθαρχική Δικαιοσύνη
Κατά τα λοιπά, στο πλαίσιο του γνωστού κυβερνητικού «ποινικού λαϊκισμού» -που τώρα αφορά (όχι την ποινική Δικαιοσύνη, αλλά) την πειθαρχική Δικαιοσύνη στο Δημόσιο, ο πρωθυπουργός έκανε λόγο για «μία ακόμα προσπάθεια την οποία κάνουμε, στα πλαίσια της μεγάλης μεταρρύθμισης που αφορά στη λογοδοσία του ευρύτερου δημοσίου τομέα, να μπορέσουμε να εκσυγχρονίσουμε διαδικασίες έτσι ώστε οι πειθαρχικά ελεγχόμενοι δημόσιοι υπάλληλοι να μπορούν να κλείνουν τις εκκρεμότητές τους εντός κάποιων μηνών και όχι εντός πολλών ετών, όπως, δυστυχώς, συμβαίνει μέχρι σήμερα, που είχαμε διάφορα ευτράπελα: δημόσιοι υπάλληλοι οι οποίοι να έχουν καταδικαστεί ποινικά για πολύ βαριά παραπτώματα, τα πειθαρχικά συμβούλια να κρίνουν ουσιαστικά ότι έπρεπε να τη γλιτώνουν με ένα απλό “χάδι”».
Ανέφερε ακόμα ότι ο σκοπός του νομοσχεδίου «είναι η σημαντική επιτάχυνση όλων των διαδικασιών για την απόδοση της πειθαρχικής δικαιοσύνης, μέσα από τη δημιουργία ουσιαστικά ενός μεγάλου κεντρικού πειθαρχικού συμβουλίου», ενώ θέλησε να δηλώσει ότι «η αναμόρφωση του πειθαρχικού δικαίου με είχε απασχολήσει από την εποχή που ήμουν υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης», θυμίζοντας έτσι την τότε θητεία του και επομένως και την έναρξη της προσωπικής του «βεντέτας» με τους δημοσίους υπαλλήλους.
«Συνολική μεταρρύθμιση»
Στο ίδιο πλαίσιο, ο υπουργός Εσωτερικών Θοδωρής Λιβάνιος δήλωσε ότι «επιχειρούμε μία συνολική μεταρρύθμιση των διαδικασιών και του τρόπου απονομής της πειθαρχικής δικαιοσύνης, με στόχο την ταχύτερη απονομή, ώστε να επωφελείται και η υπηρεσία που εργάζεται ένας υπάλληλος, αλλά και ο ίδιος ο υπάλληλος, ο οποίος δεν θα βρίσκεται ενώπιον του πειθαρχικού συμβουλίου για μεγάλο χρονικό διάστημα».
Πρόσθεσε επίσης ότι «τα πειθαρχικά συμβούλια, όπως λειτουργούσαν μέχρι σήμερα, είχαν μεγάλους χρόνους απόκρισης, οι οποίοι σε πολλές περιπτώσεις έφταναν και τα έξι χρόνια και ενδεχομένως σε ορισμένες περιπτώσεις τα υπερέβαιναν, και θέλουμε να συνεχίσουμε στην αξιολόγηση του δημόσιου τομέα, στη βελτίωση των υπηρεσιών που παρέχονται από τους δημόσιους υπαλλήλους προς τους πολίτες».
Παύθηκαν
Και κατέληξε λέγοντας πως «από το 2019 έως σήμερα, 1.155 δημόσιοι υπάλληλοι παύθηκαν από το Δημόσιο, είτε λόγω πλαστών δικαιολογητικών για την πρόσληψη είτε λόγω συγκεκριμένων πειθαρχικών παραπτωμάτων. Οι χρόνοι που έγιναν αυτές οι πειθαρχικές διαδικασίες ήταν μεγάλοι, ολοκληρώθηκαν, αλλά θέλουμε να επιταχυνθούν κι άλλο, ώστε να δώσουμε το αίσθημα της δικαιοσύνης και να επιβραβεύονται με αυτόν τον τρόπο και οι ικανοί και άξιοι δημόσιοι υπάλληλοι».
Μόνο που με την επισήμανση του αριθμού των δημοσίων υπαλλήλων που παύθηκαν από το Δημόσιο λόγω συγκεκριμένων πειθαρχικών παραπτωμάτων, ουσιαστικά η κυβέρνηση παραδέχεται ότι η προσπάθειά της να συνδέσει την αξιολόγηση (γενικώς), αλλά και την κατάργηση της μονιμότητας των δημοσίων υπαλλήλων, με την ανάγκη απαλλαγής του δημοσίου τομέα από κάποιους «κακούς» δημοσίους υπαλλήλους , στους οποίους αποδίδει συλλήβδην, επί των ημερών της, τις «διαχρονικές παθογένειες» της Δημόσιας Διοίκησης, δεν είναι παρά μία φούσκα που κρύβει άλλες σκοπιμότητες. Αφού ποινές για πειθαρχικά παραπτώματα αποδίδονται ήδη.
Πηγή: in.gr
