Η αυξανόμενη αστικοποίηση, συνοδεύεται από μια σειρά προκλήσεων που επηρεάζουν άμεσα την ποιότητα ζωής των κατοίκων της ΕΕ.
Μία από τις σημαντικότερες ανησυχίες είναι η πρόσβαση σε προσιτή στέγαση. Σύμφωνα με πρόσφατη έκθεση του Ευρωβαρομέτρου, το 40% των πολιτών της ΕΕ θεωρεί την έλλειψη προσιτής κατοικίας ως άμεσο και επείγον πρόβλημα στον τόπο διαμονής τους. Αυτή η ανησυχία επιβεβαιώνεται από τα τελευταία στοιχεία της Eurostat, τα οποία δείχνουν ότι το πρώτο τρίμηνο του 2025 οι τιμές των κατοικιών αυξήθηκαν κατά 5,7% σε σχέση με το αντίστοιχο διάστημα του προηγούμενου έτους, ενώ τα ενοίκια αυξήθηκαν κατά 3,2%.
Εκτός από το θέμα της στέγασης, οι πολίτες επισημαίνουν και άλλες σοβαρές ελλείψεις: το 32% των ερωτηθέντων αναφέρει την έλλειψη ποιοτικών δημόσιων υπηρεσιών, όπως η υγειονομική περίθαλψη και η παιδική φροντίδα, ενώ το 31% εντοπίζει πρόβλημα στην ανεργία ή στην απουσία ευκαιριών απασχόλησης.
Οι απαντήσεις ποικίλλουν ανάλογα με την περιοχή διαμονής των πολιτών: για παράδειγμα, ενώ η στέγαση αποτελεί κορυφαία προτεραιότητα σε πόλεις και κωμοπόλεις (51% και 37% αντίστοιχα), όσοι ζουν σε αγροτικές περιοχές αναφέρουν συχνότερα την έλλειψη ποιοτικών δημόσιων υπηρεσιών (36%).
Σε δεκαπέντε κράτη μέλη, τουλάχιστον οι μισοί από τους ερωτηθέντες που διαμένουν σε αστικά κέντρα δηλώνουν ότι η έλλειψη προσιτής στέγης αποτελεί άμεσο πρόβλημα. Ιδιαίτερα υψηλά ποσοστά παρατηρούνται στην Ιρλανδία (72%), την Ισπανία (69%) και το Λουξεμβούργο (68%).
Τα μέτρα για την αντιμετώπιση των προκλήσεων της κλιματικής αλλαγής
Ένα ακόμη πεδίο έντονης ανησυχίας είναι η αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής. Πάνω από έξι στους δέκα πολίτες της ΕΕ εκφράζουν την άποψη ότι οι τοπικές αρχές δεν λαμβάνουν επαρκή μέτρα για την προστασία του περιβάλλοντος και τη διαχείριση των επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής.
Η αίσθηση ότι δεν γίνονται αρκετά κυμαίνεται ανά τομέα: το 61% των ερωτηθέντων δηλώνει ότι η διαχείριση αποβλήτων και οι υποδομές ανακύκλωσης είναι ανεπαρκείς, ενώ το ποσοστό ανεβαίνει στο 73% όταν πρόκειται για την ενεργειακή απόδοση των κτιρίων. Η δυσαρέσκεια είναι ιδιαίτερα έντονη σε χώρες της Ανατολικής και Νότιας Ευρώπης: στη Βουλγαρία, για παράδειγμα, το 91% των πολιτών πιστεύει ότι δεν έχουν γίνει τα απαραίτητα βήματα, ενώ ακολουθούν η Ρουμανία (86%), η Ουγγαρία (85%), η Κροατία (84%), η Σλοβενία (83%), η Πορτογαλία (82%) και η Ισπανία (81%). Αντίθετα, πιο θετική είναι η εικόνα στη Μάλτα (56%), το Λουξεμβούργο (57%), την Ολλανδία και τη Σουηδία (και οι δύο με 59%).
Δημόσιες συγκοινωνίες και αστική κινητικότητα
Στον τομέα των μεταφορών, οι κάτοικοι αγροτικών περιοχών εμφανίζονται πιο απογοητευμένοι σε σχέση με όσους ζουν σε πόλεις, καθώς θεωρούν ότι οι τοπικές αρχές δεν προωθούν αρκετά τις βιώσιμες εναλλακτικές μετακίνησης, όπως οι δημόσιες συγκοινωνίες. Η διαφορά αυτή είναι ιδιαίτερα έντονη στην Ολλανδία, τη Γαλλία και τη Φινλανδία.
Όσον αφορά την ασφάλεια των πεζών και τις υποδομές για ποδηλάτες στις πόλεις, διαπιστώνεται ότι οι γυναίκες εμφανίζονται πιο επικριτικές από τους άνδρες ως προς τη δράση ή την αδράνεια των τοπικών αρχών, εκφράζοντας συχνότερα την άποψη ότι δεν λαμβάνονται επαρκή μέτρα.
Πηγή: In.gr
