Καθημερινή μεσημέρι, στο φανάρι στους Στύλους του Ολυμπίου Διός. Τουριστικά λεωφορεία παρκαρισμένα σε δύο σειρές αποβιβάζουν και επιβιβάζουν κατά μιλιούνια τους τουρίστες, που επιθυμούν -παρά τον καύσωνα- να επισκεφθούν την Ακρόπολη…
Περιμένοντας να ανάψει το πράσινο, έχω δίπλα μου ένα αστικό λεωφορείο, το οποίο μόλις έχει προσπεράσει ένα διώροφο πούλμαν, από αυτά που γυρνούν στο κέντρο της Αθήνας.
«Όλα τα είχαμε στην Αθήνα, τα λεωφορεία μεζονέτες μας έλειπαν», μου λέει.
Και καθώς πλησιάζει ο Αύγουστος, ο μήνας που η Αθήνα έμοιαζε έρημη πόλη, σκέφτομαι πόσο έχουν αλλάξει τα πράγματα. Κι αναρωτιέμαι πού πήγαν όλοι αυτοί οι «έρημοι Αύγουστοι» των παιδικών μου χρόνων.
Πλέον, η ελληνική πρωτεύουσα δεν αδειάζει από κόσμο: το κενό που δημιουργείται από τους «γηγενείς» που εγκαταλείπουν το κλεινόν άστυ, γεμίζει από τουρίστες, που δεν βλέπουν πια την πόλη ως μία ενδιάμεση στάση μέχρι να φτάσουν σε κάποιον άλλον -κατά προτίμηση- νησιωτικό προορισμό.
Κάποιοι μιλούν για υπερτουρισμό, αυτή την τεράστια μάστιγα που πλήττει πολλές πόλεις της Ευρώπης: ατελείωτες ουρές στην είσοδο της Ακρόπολης, παρκαρισμένα πούλμαν στην αρχή της Διονυσίου Αρεοπαγίτου, κατάληψη λωρίδων σε κεντρικά σημεία όπως η πλατεία Συντάγματος από μεγάλα ξενοδοχεία, κυκλοφοριακή συμφόρηση, πλήθη τουριστών με μια βαλίτσα στο χέρι, ραγδαία αύξηση στη ζήτηση καταλυμάτων βραχυχρόνιας μίσθωσης, κατακόρυφη αύξηση στα ενοίκια.
Αυτά είναι μόνο μερικά από τα δεδομένα που συνθέτουν τη νέα αθηναϊκή πραγματικότητα, η οποία έχει επηρεάσει σημαντικά την αστική γεωγραφία αρκετών περιοχών.
Βέβαια, ουδείς μπορεί να παραβλέψει ότι αύξηση του τουρισμού έχει ευεργετικά αποτελέσματα για την αθηναϊκή οικονομία, ωστόσο μέχρι στιγμής αυτό φαίνεται να γίνεται χωρίς όρια, πλαίσια και προϋποθέσεις, χωρίς κανόνες και σχεδιασμό.
Όσοι πεισματικά ζούμε στο κέντρο της πόλης, βιώνουμε αυτή τη ραγδαία αλλαγή και πλέον νιώθουμε ξένοι στη γειτονιά μας. Σαν ένα πλάνο ανάπτυξης να συντελείται γύρω μας, ερήμην μας, κι από πρωταγωνιστές στον τόπο μας να έχουμε μετατραπεί σε κομπάρσοι ενός νέου κερδοφόρου σίριαλ.
Ο τουρισμός σαφώς χρειάζεται στην Αθήνα, αλλά θέλει όραμα, μεράκι και οργάνωση… Και σε όλα αυτά χωλαίνουμε!