Μια νέα γενιά κουτιών αλουμινίου, σχεδιασμένων όχι για αναψυκτικά αλλά για προϊόντα όπως σαμπουάν, αφρόλουτρα, κέτσαπ και καθαριστικά, ενδέχεται να αποτελέσει το επόμενο σημαντικό βήμα στη μείωση των πλαστικών απορριμμάτων. Η startup Meadow, με έδρα το Λονδίνο, έχει αναπτύξει ένα καινοτόμο σύστημα συσκευασίας με στόχο να αντικαταστήσει τις πλαστικές συσκευασίες με κουτιά αλουμινίου σε μια σειρά προϊόντων.
Οι ιδρυτές της Meadow εκτιμούν ότι η λύση αυτή μπορεί να αλλάξει τα δεδομένα, κυρίως λόγω του σημαντικά υψηλότερου ποσοστού ανακύκλωσης του αλουμινίου σε σύγκριση με το πλαστικό — 81% έναντι 52%, σύμφωνα με στοιχεία της Εθνικής Βάσης Δεδομένων Αποβλήτων Συσκευασίας της Βρετανίας, όπως αναφέρει το BBC. Η Meadow έχει προσαρμόσει το κλασικό κουτί αλουμινίου ώστε να εφαρμόζει σε έναν κύλινδρο, ο οποίος μπορεί να εξοπλιστεί με διάφορους μηχανισμούς διανομής, όπως αντλίες, στόμια ψεκασμού ή βιδωτά καπάκια, ανάλογα με το προϊόν. Το κουτί διαθέτει σφραγισμένο επάνω μέρος και τσαλακωμένες άκρες, ώστε να διακρίνεται ότι δεν προορίζεται για κατανάλωση ροφημάτων. Όταν αδειάσει, ανακυκλώνεται και αντικαθίσταται με νέο.
Η Ball, εταιρεία κατασκευής κουτιών αλουμινίου που ήδη προσφέρει ανακυκλώσιμες συσκευασίες για σαμπουάν και λοσιόν, έχει επενδύσει στη Meadow και σχεδιάζει να διαθέσει το σύστημα στις μεγάλες μάρκες προσωπικής φροντίδας με τις οποίες συνεργάζεται. «Συνειδητοποιήσαμε ότι το πιο “πράσινο” δοχείο υπάρχει ήδη: το κουτί αλουμινίου. Σκεφτήκαμε, λοιπόν, τι πρέπει να κάνουμε για να το επεκτείνουμε σε νέες βιομηχανίες;» αναφέρει ο Βίκτορ Λιούνγκμπεργκ, συνιδρυτής και διευθύνων σύμβουλος της Meadow.
Το αλουμίνιο μπαίνει στα σοβαρά στο παιχνίδι
Το αλουμίνιο θεωρείται υλικό που μπορεί να ανακυκλωθεί χωρίς περιορισμούς, σε αντίθεση με το πλαστικό που χάνει την ποιότητά του μετά από λίγους κύκλους ανακύκλωσης. Επιπλέον, είναι ελαφρύτερο από το γυαλί, γεγονός που μειώνει σημαντικά την ενέργεια που απαιτείται για τη μεταφορά του.
Στον τομέα της οινοποιίας, ήδη έχουν γίνει δοκιμές με φιάλες αλουμινίου, με τη βιολογική μάρκα Vinca να τις διαθέτει μέσω της Tesco, ενώ και η Aldi κυκλοφόρησε φέτος κρασί ιδιωτικής ετικέτας σε φιάλη αλουμινίου. Η τάση αυτή αναμένεται να ενισχυθεί, καθώς οι νέοι κανονισμοί της ΕΕ για τις συσκευασίες, που τίθενται σε ισχύ τον Ιανουάριο του 2030, προβλέπουν ότι όλες οι συσκευασίες πρέπει να είναι τουλάχιστον 70% ανακυκλώσιμες, ποσοστό που θα αυξηθεί στο 80% έως το 2038.
Εμπόδια
Παρά τα πλεονεκτήματα, υπάρχουν και σημαντικά εμπόδια. Η παραγωγή νέου αλουμινίου απαιτεί σχεδόν διπλάσια ενέργεια σε σχέση με το γυαλί, ενώ το κόστος αποτελεί επίσης κρίσιμο παράγοντα, σύμφωνα με τον Μαρκ Λάνσλεϊ, ιδιοκτήτη της Broadland Drinks, που προμήθευσε το κρασί σε φιάλη αλουμινίου στην Aldi.
Όπως εξηγεί, το αλουμίνιο είναι κατά ένα τρίτο ελαφρύτερο από το γυαλί, εξοικονομώντας περίπου 900 γραμμάρια εκπομπών CO2, ωστόσο είναι τέσσερις φορές ακριβότερο. «Πρέπει να ξεπεράσουμε αυτό το κόστος. Πρέπει να αναδείξουμε τα οφέλη και να εξηγήσουμε καλύτερα το χαμηλότερο αποτύπωμα άνθρακα του αλουμινίου», σημειώνει ο κ. Λάνσλεϊ.
Η προσαρμογή των καταναλωτών στη νέα μορφή συσκευασίας αποτελεί επίσης πρόκληση. «Μπορεί να ανοίγετε ένα μπουκάλι κρασί για να γιορτάσετε με φίλους. Η γυάλινη φιάλη είναι συνυφασμένη με αυτή την κουλτούρα», προσθέτει.
Ο Τζέιμι Στόουν, ειδικός σε θέματα συσκευασίας στην PA Consulting, επισημαίνει ότι οι μεγάλες μάρκες έχουν επενδύσει σημαντικά ποσά για να εκπαιδεύσουν τους καταναλωτές σε χαρακτηριστικές συσκευασίες, όπως το εμβληματικό μπουκάλι κέτσαπ της Heinz. «Το αλουμίνιο δεν μπορεί εύκολα να διαμορφωθεί σε περίπλοκα σχήματα. Αυτό αποτελεί πρόκληση όταν το σχήμα είναι βασικό στοιχείο της ταυτότητας μιας μάρκας», τονίζει. Επιπλέον, η αδιαφάνεια του αλουμινίου δεν επιτρέπει στους καταναλωτές να βλέπουν το προϊόν, κάτι που σε αρκετές κατηγορίες θεωρείται σημαντικό.
Ο Μαρκ Άρμστρονγκ, διευθυντής σχεδιασμού στην Marks, αναφέρει ότι η μετάβαση από τις καθιερωμένες γραμμές παραγωγής πλαστικού στο αλουμίνιο απαιτεί σημαντικές και δαπανηρές προσαρμογές. «Το αλουμίνιο είναι αναμφισβήτητα ο πρωταθλητής των ανακυκλώσιμων υλικών. Ωστόσο, οι επιλογές διανομής και επανασφράγισης συχνά βασίζονται σε ένα δευτερεύον πλαστικό υλικό. Αυτό δημιουργεί δυσκολίες στην ανακύκλωση για τους καταναλωτές, αν απαιτείται να διαχωρίσουν τα υλικά, γεγονός που μειώνει σημαντικά την ελκυστικότητά του», εξηγεί ο Άρμστρονγκ.
Τέλος, δεν πρέπει να παραβλέπονται οι εξελίξεις στη βιωσιμότητα του πλαστικού, όπως η ανάπτυξη τύπων που μπορούν να ανακυκλωθούν απεριόριστα ή είναι βιοδιασπώμενα. Για τον λόγο αυτό, η Τζέιν Πάραμορ, επικεφαλής βιώσιμης συσκευασίας στην Anthesis, εκτιμά ότι το πλαστικό μπορεί τελικά να παραμείνει η προτιμώμενη επιλογή συσκευασίας για πολλές μάρκες. «Τα πλαστικά παραμένουν εξαιρετικά κατάλληλα για πολλές εφαρμογές συσκευασίας λόγω της ανθεκτικότητας, της αδράνειας και της ευελιξίας τους στον σχεδιασμό», καταλήγει.
