Φορολογική κλίμακα: Έρχονται στοχευμένες αλλαγές για μεσαία εισοδήματα

Ριζικές αλλαγές στη φορολογική κλίμακα για τα μεσαία εισόδημα ετοιμάζει η κυβέρνηση.  Το τελευταίο δεκαήμερο του Αυγούστου αναμένεται να κλειδώσουν τα μέτρα που θα παρουσιάσει ο Πρωθυπουργός στη Διεθνή Εκθεση Θεσσαλονίκης το Σαββατοκύριακο 5 και 6 Σεπτεμβρίου.

Το πακέτο της ΔΕΘ θα ενσωματώνει εξαγγελίες που θα κινούνται στη φοροελάφρυνση της μεσαίας τάξης, στη στήριξη της οικογένειας, στην αντιμετώπιση της στεγαστικής κρίσης, στην ενίσχυση της εργασίας και στην αύξηση της απασχόλησης.

Στη δημοσιονομική «φαρέτρα» μετά την ενεργοποίηση της ρήτρας διαφυγής για τις αμυντικές δαπάνες υπάρχουν ήδη 1,5 δισ. ευρώ για τις παρεμβάσεις που θα ενεργοποιηθούν το 2026 ενώ δεν αποκλείεται το πακέτο της ΔΕΘ να είναι μεγαλύτερο και να φτάσει στα 2 δισ. ευρώ.

Η φορολογική κλίμακα

Μεταξύ των μέτρων που εξετάζονται περιλαμβάνονται:

– Αλλαγές στην κλίμακα φορολογίας εισοδήματος των φυσικών προσώπων με στόχο την ελάφρυνση των φορολογουμένων που ανήκουν στη λεγόμενη μεσαία τάξη. Στο πλαίσιο αυτό εξετάζεται: Η προσθήκη ενός ενδιάμεσου συντελεστή στο κλιμάκιο εισοδήματος από τα 10.001 ευρώ μέχρι και τα 20.000 ευρώ τα οποία σήμερα φορολογούνται με συντελεστή 22%.

Αύξηση του εισοδήματος πάνω από το οποίο θα εφαρμόζεται ο ανώτατος φορολογικός συντελεστής. Σήμερα ο ανώτατος φορολογικός συντελεστής 44% επιβάλλεται στο τμήμα του εισοδήματος που υπερβαίνει τα 40.000 ευρώ. Μπορεί ο ανώτατος συντελεστής (44%) να μην είναι από τους υψηλότερους στην Ευρώπη, όμως ενεργοποιείται από πολύ χαμηλά επίπεδα τουλάχιστον αναλογικά με τον μέσο μισθό.

– Νέα φορομπόνους για οικογένειες με παιδιά, καθώς στόχος της κυβέρνησης είναι η στήριξη των οικογενειών μέσω φοροαπαλλαγών.

Μεταξύ άλλων εξετάζεται η αναπροσαρμογή του αφορολόγητου ανάλογα με τον αριθμό των τέκνων, ενώ στο τραπέζι έχουν βρεθεί εναλλακτικές προτάσεις που θα μπορούσαν να λειτουργήσουν ως «ανάχωμα» στις πολλαπλές πιέσεις που δέχεται το διαθέσιμο εισόδημα της ελληνικής οικογένειας, από πληθωρισμό, στεγαστικό κόστος, αλλά και την ίδια τη δομή του φορολογικού συστήματος.

– Κούρεμα των τεκμηρίων διαβίωσης.

– Νέα μείωση των ασφαλιστικών εισφορών.

–  Στοχευμένες διορθώσεις στο τεκμαρτό σύστημα φορολόγησης των ελεύθερων επαγγελματιών.

–  Παρεμβάσεις για τους συνταξιούχους, με «ψαλίδι» ή ακόμα και με κατάργηση της προσωπικής διαφοράς.

– Εισοδηματικές ενισχύσεις στα Σώματα Ασφαλείας.

– Μέτρα για αντιμετώπιση της στεγαστικής κρίσης. Μετά το μέτρο της επιστροφής ενός ενοικίου κάθε χρόνο σε ενοικιαστές, την υποχρεωτική πληρωμή των ενοικίων μέσω τραπεζών από το 2026 σχεδιάζεται η μείωση των φόρων για τους φορολογούμενους που αποκτούν εισοδήματα από ενοίκια.

Σήμερα, το ετήσιο καθαρό φορολογητέο εισόδημα από ενοίκια φορολογείται αυτοτελώς από το πρώτο ευρώ με συντελεστές:

• 15% για τα πρώτα 12.000 ευρώ του εισοδήματος
• 35% για το τμήμα του εισοδήματος από τα 12.001 έως τα 35.000 ευρώ
• 45% για το τμήμα του εισοδήματος πάνω από τα 35.000 ευρώ. Δεν αποκλείεται πάντως οι αλλαγές στη φορολόγηση για τα ενοίκια να συνοδευτούν με την καθιέρωση αντικινήτρων για όσους κρατούν κλειστές τις κατοικίες για μεγάλο χρονικό διάστημα.

Το… καμπανάκι

Μελέτη της Eurobank κρούει τον κώδωνα του κινδύνου για την «ολίσθηση κλιμακίου».

Χαρακτηριστικά αναφέρει πώς «μία παρενέργεια των προοδευτικών συστημάτων είναι η λεγόμενη «ολίσθηση κλιμακίου», δηλαδή η αυτόματη αύξηση της φορολογικής επιβάρυνσης των νοικοκυριών, εντονότερη σε περιόδους υψηλού πληθωρισμού στο βαθμό στον οποίο η φορολογική κλίμακα δεν τιμαριθμοποιείται: Τυχόν αυξήσεις στα ονομαστικά εισοδήματα που μπορεί απλώς να αντισταθμίζουν μέρος της απώλειας της αγοραστικής τους δύναμης λόγω της αύξησης του επιπέδου των τιμών, ενδέχεται να οδηγήσουν τους φορολογούμενους σε υψηλότερα φορολογικά κλιμάκια αυξάνοντας δυσανάλογα το φόρο που πληρώνουν, ακόμα και αν το πραγματικό τους εισόδημα έχει μειωθεί.

Ακόμα και νοικοκυριά με αμετάβλητες ονομαστικές αποδοχές επηρεάζονται από την ολίσθηση κλιμακίου, καθώς η αγοραστική τους δύναμη μειώνεται, αλλά ο φόρος που τους καταλογίζεται παραμένει ο ίδιος. Συνεπώς, η μη τιμαριθμοποίηση της φορολογικής κλίμακας αποτελεί μια μορφή πληθωριστικού φόρου, η οποία ενισχύει τα φορολογικά έσοδα του Κράτους ενώ παράλληλα μειώνει τη συνολική ζήτηση, συγκρατώντας τις πληθωριστικές πιέσεις».