Στα τέλη του περασμένου Μαρτίου ο ΣΕΒΓΑΠ εξέδωσε μία διθυραμβική ανακοίνωση. Κατόρθωσε να κατοχυρώσει την φέτα ως ΠΟΠ στη … Χιλή! Και το πανηγύριζε δεόντως. Τι σχέση όμως μπορεί να έχει η φέτα, η Χιλή και οι Ηνωμένες Πολιτείες; Από το 2002, που μετά από προσπάθειες χρόνων – και πολλές και ισχυρές αντιδράσεις – κατόρθωσε η Ελλάδα να κατοχυρώσει τη φέτα των Προϊόν Ονομασίας Προελεύσεως (ΠΟΠ) εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το φημισμένο ελληνικό τυροκομικό προϊόν απέκτησε έναν ακόμη πιο ισχυρό αντίπαλο – εκτός των συνόρων της ΕΕ. Τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής. Και πιο συγκεκριμένα την αμερικανική Κοινοπραξία Κοινών Ονομασιών Τροφίμων (CCFN).
Ο «διώκτης»…
Ο εν λόγω αμερικανικός οργανισμός είναι ο πιο απηνής διώκτης των ΠΟΠ ευρωπαϊκών προϊόντων ανά τον κόσμο! Όπως εξηγούν μιλώντας προς τον ΟΤ πηγές της αγοράς στην προκειμένη περίπτωση, της Χιλής, είχαν γίνει ορισμένες εξαγωγές φέτας από την Ελλάδα και επιχειρήθηκε η κατοχύρωση του προιόντος στον Οργανισμό Πνευματικής Ιδιοκτησίας της συγκεκριμένης χώρας. Αυτομάτως και χωρίς να υπάρχει κανένα αντίπαλο αμερικανικό συμφέρον, ο CCFN βρέθηκε απέναντι στην ελληνική προσπάθεια. Και μάλιστα εφεσίβαλε την πρωτόδικη απόφαση. Και φυσικά έχασε.
Όμως η περίπτωση της Χιλής δεν είναι η μοναδική. Υπάρχει γενικότερο πρόβλημα με την διακίνηση της φέτας εκτός των ευρωπαϊκών συνόρων. Και κυρίως για την προστασία της ως ΠΟΠ προιόν. Στο πλευρό του αμερικανικού οργανισμού βρίθσκονται και διάφορες άλλες ομάδες ευρωπαϊκών συμφερόντων. Όπως επί παραδείγματι ο γαλλικός πολυεθνικός γαλακτοκομικός όμιλο της Lactalis ή οι δανέζικες γαλακτοβιομηχανίες ή μεγάλοι πολυεθνικοί όμιλοι στον κλάδο των γαλακτοκομικών προϊόντων. Αξίζει μάλιστα να σημειωθεί ότι στην περίπτωση της Χιλής συμπαραστάτης του ΣΕΒΓΑΠ ήταν η ελληνική πρεσβεία του Σαντιάγκο και γενικότερα το υπουργείο Εξωτερικών – στο οποίο ανήκουν οι διεθνείς οικονομικές σχέσεις της χώρας και οι εμπορικοί ακόλουθοι.
«Μάλλον συντηρητική»
Επιτυχής επίσης ήταν η προσπάθεια του ΣΕΒΓΑΠ στη Σιγκαπούρη και τούτο διότι η εν λόγω χώρα είναι κέντρο διαμετακομιστικό στην περιοχή της Ασίας. Ωστόσο, όμως, όπως ευσχήμως επισημαίνουν πηγές της αγοράς, η πολιτική του υπουργείου Εξωτερικών στη προστασία της φέτας χαρακτηρίζεται ως «μάλλον συντηρητική» έναντι του ΣΕΒΓΑΠ ο οποίος θεωρεί ότι πρέπει να δυναμικό τρόπο να κατοχυρωθεί σε κάθε εθνική αγορά όπου γης. Και κυρίως στις μεγάλες αγορές που υπάρχει αυτή η δυνατότητα.
Ενδεικτική των διαφορετικών αντιλήψεων είναι η περίπτωση της Αυστραλίας. Όπου υπάρχει σημαντικός ελληνικός πληθυσμός. Όμως στην Αυστραλία υπάρχει συμπαγής ομάδα τοπικών συμφερόντων με πολιτικές απολήξεις και σχέσεις και ενδεχομένως το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών προσεγγίζει τη συγκεκριμένη αγορά μέσα από την οπτική των εξωτερικών σχέσεων της χώρας, βάζοντας σε δεύτερη μοίρα την περίπτωση της προστασίας του ελληνικού προϊόντος.
Εμπορική επιτυχία
Επίσης, αναφορικά με την αγορά του Καναδά που η φέτα συμπεριελήφθη στο πλαίσιο της «κακής συμφωνίας» – όπως επισημαίνεται από πηγές του κλάδου – που συνήψε η Ευρωπαϊκή Ενωση με την βορειοαμερικανική χώρα, η κατάσταση είναι εξαιρετικά προβληματική. Υπενθυμίζεται ότι η συμφωνία προβλέπει ότι η «μαιμού» καναδική φέτα που παράγονταν μέχρι την συμφωνία, μπορεί να συνεχίσει να παράγεται – δεν επιτρέπεται να εισέλθουν άλλες … «μαιμούδες» στην αγορά μετά από την υπογραφή της.
Αυτό όμως δεν εμποδίζει την εξαγορά συγκεκριμένης εταιρείας που έχει τη δυνατότητα της παραγωγής από έναν πολυεθνικό όμιλο και να ακολουθήσει μία πολιτική «καταστροφής» του προιόντος. Σε κάθε περίπτωση όμως το μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετωπίζει η φέτα εκτός της Ευρωπαϊκής Ενωσης είναι ο «διωγμός» της ως ΠΟΠ προϊόν από τον αμερικανικό οργανισμό CCFN και τους ευρωπαϊκούς πολυεθνικούς ομίλους. Κι αυτός ο κίνδυνος γίνεται ακόμη μεγαλύτερος μετά από την σαρωτική εμπορική επιτυχία που εμφανίζει η φέτα στις ευρωπαϊκές – και όχι μόνο – αγορές!
