Ιταλοί insiders οδηγούν τις συγχωνεύσεις και εξαγορές τραπεζών σε άθλια πορεία

Reuters Breakingviews

O αγώνας για της Mediobanca για εξαγορές και συγχωνεύσεις έληξε και ο διευθύνων σύμβουλος Αλμπέρτο Νάγκελ έχασε. Αυτό είναι το βασικό συμπέρασμα από την ψηφοφορία των μετόχων την Πέμπτη. Οι επενδυτές της τράπεζας των 17 δισεκατομμυρίων ευρώ  ουσιαστικά μπλόκαραν μια προσφορά για την Banca Generali, η οποία αποτέλεσε βασικό μέρος της άμυνας του Νάγκελ έναντι μιας εχθρικής προσφοράς από την Banca Monte dei Paschi di Siena ύψους 10 δισεκατομμυρίων ευρώ. Το μόνο ερώτημα τώρα είναι αν η MPS τελικά θα αυξήσει την τιμή για μια συμφωνία με αμφισβητήσιμη οικονομική λογική.

Ο Νάγκελ έδινε μια δύσκολη μάχη από την ημέρα που η κρατικά υποστηριζόμενη τράπεζα λιανικής ξεκίνησε μια αιφνιδιαστική προσέγγιση στα τέλη Ιανουαρίου. Σχεδόν το 30% των μετοχών της Mediobanca, σύμφωνα με στοιχεία της LSEG, βρίσκεται στα χέρια των πλούσιων και πολιτικά συνδεδεμένων οικογενειών Caltagirone και Del Vecchio, οι οποίες, μαζί με την ιταλική κυβέρνηση, είναι επίσης βασικοί μέτοχοι της MPS. Αυτή η φαινομενική συμμαχία αναμφισβήτητα έχει κοινό συμφέρον στην εχθρική συγχώνευση, η οποία θα δημιουργούσε έναν λεγόμενο «τρίτο πόλο» σε σχέση με τις αντίπαλες τοπικές μεγατράπεζες UniCredi και Intesa Sanpaolo,  ενώ παράλληλα διευκολύνει τον μεγαλύτερο έλεγχο της ασφαλιστικής Assicurazioni Generali, στην οποία η Mediobanca κατέχει το 13%.

Ο Νάγκελ επινόησε ένα είδος αμυντικής στρατηγικής. Βασιζόταν στην αγορά της Banca Generali, μιας εταιρείας που ειδικεύεται στον πλούτο, αξίας 6 δισεκατομμυρίων ευρώ, η οποία ανήκει κατά πλειοψηφία στην ασφαλιστική εταιρεία με το ίδιο όνομα. Χρειαζόταν όμως την άδεια της δικής του επενδυτικής βάσης για να ξεκινήσει αυτήν την προσφορά, κάτι που αποδείχθηκε αδύνατο δεδομένης της επιρροής των δισεκατομμυριούχων που συνδέονται με την MPS και άλλων τοπικών Ιταλών παικτών.

Ο επιθετικός μηχανισμός συγχωνεύσεων και εξαγορών, με επικεφαλής τον Luigi Lovaglio, σχεδόν σίγουρα θα πετύχει με την προσφορά του για την Mediobanca σε μετοχές. Το απόλυτο ελάχιστο όριο απορρόφησης για αυτήν την προσφορά είναι μόνο το 35% των μετοχών του στόχου. Η MPS ουσιαστικά κατέχει ήδη σχεδόν το 30% χάρη στις οικογένειες Caltagirone και Del Vecchio και πιθανότατα μπορεί να βασιστεί σε περισσότερα, κρίνοντας από το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας της Πέμπτης, στην οποία το 42% είτε απείχε είτε εναντιώθηκε στο σχέδιο του Νάγκελ.

Η τιμή της μετοχής της Mediobanca, η οποία είναι περίπου 3% πάνω από την πραγματική αξία της προσφοράς που βασίζεται σε μετοχές της MPS, υποδηλώνει ότι οι επενδυτές στοιχηματίζουν σε μια αύξηση της τιμής. Αυτό μπορεί να είναι απαραίτητο για να αποφευχθεί ένα μπερδεμένο σενάριο όπου ο Lovaglio θα κολλήσει με λίγο περισσότερο από το ένα τρίτο της μετοχής, δίνοντας ενδεχομένως στην τράπεζά του de facto έλεγχο, αλλά χωρίς τα οφέλη της πλήρους ενοποίησης. Αυτά τα οφέλη περιλαμβάνουν τη δυνατότητα αναγνώρισης ορισμένων φορολογικών περιουσιακών στοιχείων με ταχύτερο ρυθμό, κάτι που η MPS έχει δηλώσει ότι θα μπορούσε να ενισχύσει το κεφάλαιό της έως και 500 εκατομμύρια ευρώ ετησίως.

Αυτό θα βοηθούσε στην ανάκτηση κάποιας αξίας από μια συμφωνία που διαφορετικά δεν έχει οικονομικό νόημα, δεδομένης της ελάχιστης επικάλυψης μεταξύ των δύο πλευρών. Πολλοί ανεξάρτητοι μέτοχοι και από τις δύο πλευρές φαίνεται να αντιπαθούν τον συνδυασμό: οι επενδυτές με 35% των μετοχών της Mediobanca τάχθηκαν υπέρ της συμφωνίας με την Banca Generali. Οι μετοχές της MPS, εν τω μεταξύ, έχουν αυξηθεί μόνο κατά 19% φέτος σε σύγκριση με την άνοδο περίπου 60% του δείκτη MSCI Italy Banks, γεγονός που υποδηλώνει ότι η αγορά έχει αρνητική εικόνα για τη σχεδιαζόμενη συγχώνευση. Με άλλα λόγια, το πλήρωμα της Monte dei Paschi έχει κερδίσει τη μάχη των τακτικών συγχωνεύσεων και εξαγορών, αλλά απέχει ακόμη πολύ από την τελική οικονομική επιτυχία.