Στη σημερινή εποχή, το να λαμβάνεις ένα ψυχρό τηλεφώνημα ανά πάσα στιγμή μπορεί να είναι αφοπλιστικό, αλλά ο υπουργός Οικονομικών της Νορβηγίας φέρεται να δέχτηκε ένα πολύ απροσδόκητο τηλεφώνημα στους δρόμους του Όσλο νωρίτερα αυτόν τον μήνα.
Σύμφωνα με τη νορβηγική εφημερίδα Dagens Naeringsliv, ο άνθρωπος που του τηλεφώνησε ήταν ο πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ και το αίτημα προς τον υπουργό Οικονομικών της Νορβηγίας Γενς Στόλτενμπεργκ ήταν πώς ο Αμερικανός ηγέτης θα μπορούσε να προταθεί για το βραβείο Νόμπελ Ειρήνης.
Ο Τραμπ έχει εκφράσει ρητώς δημοσίως την επιθυμία του να του απονεμηθεί το βραβείο, κάτι που ορισμένοι λένε ότι αποτελεί κινητήριο παράγοντα πίσω από τις προσπάθειές του να μεσολαβήσει για μια ειρηνευτική συμφωνία για την Ουκρανία και τη Ρωσία, καθώς και την εστίασή του στο Ισραήλ και τη Γάζα.
Αλλά τον Ιούνιο, εξέφρασε στο Truth Social ένα παράπονο : «Όχι, δεν θα πάρω Νόμπελ Ειρήνης ό,τι και να κάνω, συμπεριλαμβανομένων των περιπτώσεων Ρωσίας/Ουκρανίας και Ισραήλ/Ιράν, όποια και αν είναι αυτά τα αποτελέσματα, αλλά ο λαός ξέρει και αυτό είναι το μόνο που έχει σημασία για μένα!»
Το βλέμμα στο Λιντάου της Γερμανίας
Όπως αναφέρει το CNBC, αυτή την εβδομάδα, στο επίκεντρο θα είναι ο αντίκτυπος του Τραμπ στην οικονομία, καθώς η ομάδα των Νομπελιστών, στην οποία φαινομενικά ελπίζει να ενταχθεί, θα συναντηθεί για την ετήσια εκδήλωσή της στο Λιντάου της Γερμανίας.
Αυτό θα μπορούσε να φέρει σε δύσκολη θέση τον Λευκό Οίκο, με έναν από τους πιο διάσημους οικονομολόγους που έχουν βραβευτεί με Νόμπελ, τον Τζόζεφ Στίγκλιτς, να δηλώνει στην εφημερίδα The Guardian ότι «οι ΗΠΑ έχουν γίνει, θα έλεγα, ένα τρομακτικό μέρος για επενδύσεις». Η δασμολογική πολιτική της κυβέρνησης κινδυνεύει να προκαλέσει στασιμοπληθωρισμό, σε μια κίνηση που κάνει την Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ «σαφώς ανήσυχη», δήλωσε ο Στίγκλιτς νωρίτερα φέτος.
Αλλά και ο βραβευμένος με Νόμπελ Ρότζερ Μάιερσον, ο οποίος επίσης παρευρίσκεται στην εκδήλωση στο Λιντάου, ανησυχεί περισσότερο για την αμερικανική πολιτική, γράφοντας σε άρθρο γνώμης για το The Hill ότι «όταν μεγάλες ομάδες ψηφοφόρων έχουν πειστεί ότι μόνο ένα κόμμα νοιάζεται πραγματικά για αυτούς, τότε μπορεί να μην αισθάνονται κανένα συμφέρον από την ίδια τη δημοκρατία… και να υποστηρίξουν τον ηγέτη τους στην αποτίναξη των άβολων συνταγματικών περιορισμών της».
Εν τω μεταξύ, ο βραβευμένος με Νόμπελ Σάιμον Τζόνσον εξέφρασε επίσης τις ανησυχίες του για τον αμερικανικό απομονωτισμό, λέγοντας στο podcast Nobel Prize Conversations ότι «…καταστρέφει το ανθρώπινο κεφάλαιο και δίνει ένα τεράστιο πλεονέκτημα στους γεωπολιτικούς ανταγωνιστές. Είναι μια αυτοκαταστροφική και ανόητη ενέργεια της κυβέρνησης Τραμπ».
Είναι μια δύσκολη κατάσταση για τον Πρόεδρο Τραμπ. Έχει όμως έναν απίθανο υποστηρικτή στην υποψηφιότητά του για το βραβείο ειρήνης. Η πρώην Δημοκρατική αντίπαλός του και Πρώτη Κυρία Χίλαρι Κλίντον δήλωσε πρόσφατα ότι αν μπορούσε να τερματίσει τον πόλεμο μεταξύ Ουκρανίας και Ρωσίας «χωρίς να θέσει την Ουκρανία σε μια θέση όπου θα πρέπει να παραχωρήσει το έδαφός της στον επιτιθέμενο… θα τον πρότεινα για το Νόμπελ Ειρήνης».
Στην καρδιά του Τραμπ
Εν τω μεταξύ είναι κάποιοι ηγέτες βλέπουν αυτή την επιθυμία του Τραμπ, ως ένα τρόπο να φτάσουν στην… καρδιά του.
Ξεκίνησε με το Πακιστάν. Ακολούθησαν το Ισραήλ και η Καμπότζη. Και τώρα, μετά τη «σύνοδο κορυφής για την ειρήνη» του Τραμπ που συγκέντρωσε τους ηγέτες της Αρμενίας και του Αζερμπαϊτζάν στις 8 Αυγούστου και έθεσε τέλος σε δεκαετίες συγκρούσεων, τα δύο πρώην σοβιετικά κράτη έχουν υποσχεθεί να υποβάλουν κοινή υποψηφιότητα στην επιτροπή Νόμπελ .
Ο Τραμπ διψά εδώ και καιρό για το Νόμπελ Ειρήνης και οι φίλοι του, τον έχουν προτείνει πολλές φορές για την τιμή. Έχει επίσης χλευάσει τον πρώην πρόεδρο Μπαράκ Ομπάμα, ο οποίος κέρδισε το βραβείο το 2009, ένα χρόνο μετά την έναρξη της πρώτης του θητείας, λέγοντας ότι δεν ξέρει «για ποιο λόγο το πήρε».
Για σχεδόν μια δεκαετία, ο Τραμπ παραπονιέται δημόσια και ιδιωτικά ότι δεν έχει ακόμη κερδίσει το βραβείο υψηλού κύρους. Έχει αναφέρει το βραβείο δεκάδες φορές σε συνεντεύξεις, ομιλίες και προεκλογικές συγκεντρώσεις που χρονολογούνται από την πρώτη του θητεία.
