«Ο ισχυρισμός του προέδρου των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ ότι “απολύει” την διοικητή της Ομοσπονδιακής Τράπεζας Λίζα Κουκ “για λόγους” δεν είναι μόνο παράνομος. Είναι και βαθιά επικίνδυνος», αυτό αναφέρει σε σχόλιό της της στους Financial Times, η Τζάνετ Γέλεν, μόνιμος συνεργάτης στο Ινστιτούτο Brookings, πρώην πρόεδρος της Ομοσπονδιακής Τράπεζας και πρώην υπουργός Οικονομικών των Ηνωμένων Πολιτειών.
Η κ. Γέλεν τονίζει ότι η τελευταία αυτή κίνηση του Τραμπ αντιπροσωπεύει μια άμεση προσπάθεια πολιτικοποίησης της Fed, εκφοβισμού της ηγεσίας της και υποταγής της νομισματικής πολιτικής στη βούληση του προέδρου. Αυτή η ενέργεια απειλεί να τερματίσει την ανεξαρτησία της Ομοσπονδιακής Τράπεζας — και μαζί της, την αξιοπιστία της νομισματικής πολιτικής των ΗΠΑ τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό.
Και εξηγεί: Ο νόμος είναι σαφής: Οι διοικητές της Ομοσπονδιακής Τράπεζας υπηρετούν 14ετή θητεία ακριβώς έτσι ώστε να μην μπορούν να απορριφθούν από προέδρους που δεν συμπαθούν τις απόψεις τους ή που επιδιώκουν την υποταγή τους. Η απομάκρυνση «για λόγους» προορίζεται για τεκμηριωμένη ανάρμοστη συμπεριφορά. Οι «κατηγορίες» δεν είναι «αίτια».
Το «ανατριχιαστικό μήνυμα»
Ο κ. Γέλεν υποστηρίζει ότι ο στοχοποιώντας την Κουκ, ο Αμερικανός πρόεδρος στέλνει ένα ανατριχιαστικό μήνυμα σε κάθε μέλος του διοικητικού συμβουλίου της Ομοσπονδιακής Τράπεζας και στους προέδρους των περιφερειακών τραπεζών αποθεματικών που συμμετέχουν στην Επιτροπή Ανοικτής Αγοράς της Ομοσπονδιακής Τράπεζας: «εκφράστε τη διαφωνία σας με τις απόψεις του προέδρου και είστε οι επόμενοι».
Τονίζει επίσης ότι οι απειλές αυτές θα μπορούσαν να μετατρέψουν έναν θεσμό που φημίζεται για την ανεξαρτησία του και το ισχυρό ιστορικό επιτευγμάτων του «σε μαριονέτα για προεδρικές ιδιοτροπίες και προτεραιότητες».
Η ίδια υπενθυμίζει ότι όταν οι ηγέτες καταλαμβάνουν τις κεντρικές τους τράπεζες και τις αναγκάζουν να αγοράσουν κρατικό χρέος ή να μειώσουν τα επιτόκια για να περιορίσουν το κόστος εξυπηρέτησης του χρέους, ακολουθεί χάος: «Η Γερμανία τη δεκαετία του 1920, η Ουγγαρία μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Ομοίως, η Αργεντινή και η Τουρκία αρκετά πρόσφατα – τα ονόματα αλλάζουν, αλλά η ιστορία είναι η ίδια», γράφει χαρακτηριστικά.
Και προσθέτει: οι πολιτικοποιημένες κεντρικές τράπεζες οδηγούν σε υψηλότερο πληθωρισμό, ασταθή ανάπτυξη και αποδυναμωμένα νομίσματα. Ένας τέτοιος δρόμος δεν μπορεί να είναι καλός για τις ΗΠΑ. Έχουμε ακολουθήσει αυτόν τον δρόμο μια φορά στο παρελθόν: κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, όταν η Fed ήταν υποχρεωμένη να διατηρήσει χαμηλά τα επιτόκια για να βοηθήσει το Υπουργείο Οικονομικών να χρηματοδοτήσει τον πόλεμο. Το αποτέλεσμα ήταν υψηλός πληθωρισμός.
Η πρώην Αμερικανίδα υπουργός Οικονομικών υπογραμμίζει ότι η απόπειρα απόλυσης της Κουκ θα πρέπει να αντιμετωπιστεί με οργή, όχι με αδιαφορία. Το Κογκρέσο πρέπει να υπερασπιστεί την ανεξαρτησία της Fed. Τα δικαστήρια πρέπει να καταπολεμήσουν αυτό το παράνομο παιχνίδι εξουσίας. Και η χρηματοπιστωτική κοινότητα πρέπει να υψώσει τη φωνή της ενάντια σε μια άμεση επίθεση στην αξιοπιστία του ίδιου του δολαρίου.
«Η ανεξαρτησία της Ομοσπονδιακής Τράπεζας δεν είναι κάποια τεχνοκρατική λεπτότητα. Είναι το θεμέλιο της οικονομικής σταθερότητας και της παγκόσμιας ηγεσίας των ΗΠΑ. Η προσπάθεια του Τραμπ να την κατεδαφίσει για προσωπικό όφελος είναι απερίσκεπτη, διαβρωτική και βαθιά αντιαμερικανική», καταλήγει στο άρθρο της.
