Περί τα 120 εκατ. ευρώ ετησίως εκτιμάται ότι ανέρχεται η αξία των κλοπών στα σούπερ μάρκετ.
Όπως αναφέρουν πηγές της αγοράς το ποσό αυτό αντιστοιχεί στο 1% των ετήσιων πωλήσεων του κλάδου! Όταν το καθαρό περιθώριο κέρδους ανέρχεται στο 1,5%!
Γενικότερα το πρόβλημα των κλοπών, παρ΄ ότι δεν ομολογείται – για ευνόητους λόγους – από τις ίδιες τις αλυσίδες, ωστόσο αποτελεί έναν διαρκή «πονοκέφαλο» για τις διοικήσεις τους.
Και φυσικά δεν είναι καινούργιο. Ερχεται από τις δεκαετίες του 1980 – στα τέλη αυτής της δεκαετίας έγιναν οι πρώτες διαπιστώσεις, τότε βέβαια υπήρχαν και για κάποια χρόνια αργότερα και οι ληστείες – και 1990.
Βεβαίως πήρε ακόμη μεγαλύτερες διαστάσεις στα χρόνια της κρίσης με τον καθημαγμό της ελληνικής κοινωνίας και την οικονομική καταστροφή των «χαμηλών» της στρωμάτων. Μάλιστα τότε ένα από τα αγαπημένα προιόντα των – κατά συνθήκη – κλεφτών – ήταν το ελαιόλαδο. Κι είχε γίνει μεγάλη φασαρία όταν μία αλυσίδα αλλοδαπών συμφερόντων είχε αποφασίσει να τοποθετήσει αντικλεπτικά μηχανήματα στο εν λόγω προϊόν.
Τότε επρόκειτο περίπου για ένα «γενικευμένο» φαινόμενο, που αφορούσε πληβειακά τμήματα της κοινωνίας.
Στους χρόνους όμως που διέρρευσαν έκτοτε οι αλυσίδες των σούπερ μάρκετ έχουν κάνει σημαντικές επενδύσεις, προκειμένου να περιορίσουν το φαινόμενο. Μάλιστα όπως έλεγε πηγή της αγοράς αν δεν είχαν γίνει αυτές οι επενδύσεις σήμερα το 1% επί των πωλήσεων θα ήταν 5%! Οι ίδιες πηγές μιλώντας προς τον ΟΤ έλεγαν ότι συνολικά οι απώλειες εντός των σούπερ μάρκετ ανέρχεται στο 2% – που αφορούν σε φρέσκα προϊόντα, μαναβική και προϊόντα κοπής – και η αξία των κλοπιμαίων ανέρχεται στο 1% – σα να λέμε το «καθαρό περιθώριο … κλοπής»!
Βέβαια δεν πρόκειται για ελληνικό φαινόμενο.
Αντιθέτως έχει διεθνείς διαστάσεις. Πριν από αρκετά χρόνια ένα από τα αγαπημένα είδη των κλεφτών ήταν ένας συγκεκριμένος τύπος ξυριστικών μηχανών και συγκεκριμένης μάρκας. Η πολυεθνική εταιρεία μετέφερε αυτές τις μηχανές δίπλα από τα ταμεία των καταστημάτων και εντός προθήκης.
Όμως υποστηρίζουν οι εν λόγω πηγές πως στην ελληνική περίπτωση πρόκειται για οργανωμένες ολιγομελείς συμμορίες ημεδαπών, αλλά και κυρίως αλλοδαπών, ανδρικής σύνθεσης, που δεν κλέβουν για άμεσο ίδιον όφελος, αλλά θεωρούν ότι είναι οι απολήξεις συγκεκριμένων κυκλωμάτων. Που λειτουργούν περίπου ως «παρά – αγορές» καταναλωτικών προϊόντων.
Δεδομένου ότι η ετήσια αξία των κλοπών προσεγγίζει το συνολικό ύψος της κερδοφορίας του κλάδου, οι διοικήσεις των αλυσίδων βρίσκονται σε μία διαρκή προσπάθεια ευρηματικότητας μέσων και μεθόδων αντιμετώπισης του!
