Θλίψη στον χώρο της μόδας προκάλεσε η είδηση του θανάτου του Ιταλού σχεδιαστή Τζόρτζιο Αρμάνι, ο οποίος απεβίωσε σε ηλικία 91 ετών, όπως ανακοίνωσε την Πέμπτη η εταιρεία του.
Ο Αρμάνι ταυτίστηκε με το μοντέρνο ιταλικό στυλ και την κομψότητα. Συνδύαζε το ταλέντο του σχεδιαστή με την οξυδέρκεια ενός επιχειρηματία, διευθύνοντας μια εταιρεία με ετήσιο τζίρο περίπου 2,3 δισεκατομμύρια ευρώ.
Σε σχετική ανακοίνωση της η Armani Group αναφέρει τα εξής:
«Ο δημιουργός, ιδρυτής και κινητήριος δύναμη πίσω από την εταιρεία Giorgio Armani έφυγε ήσυχα από τη ζωή, περιτριγυρισμένος από τους αγαπημένους του. Δούλευε μέχρι τις τελευταίες του ημέρες και αφιέρωσε τη ζωή του στην εταιρεία που δημιούργησε, στα σχέδιά του και στα διάφορα project που ξεκίνησε».
Ο Αρμάνι ήταν άρρωστος για κάποιο χρονικό διάστημα και αναγκάστηκε να αποχωρήσει από τις επιδείξεις της ομάδας του στην Εβδομάδα Ανδρικής Μόδας του Μιλάνου τον Ιούνιο, την πρώτη φορά στην καριέρα του που έχασε μια από τις πασαρέλες του.
Γνωστός ως «Re Giorgio» – Βασιλιάς Giorgio – ο σχεδιαστής ήταν γνωστός για την επίβλεψη κάθε λεπτομέρειας της συλλογής του και κάθε πτυχής της επιχείρησής του, από τη διαφήμιση μέχρι το φτιάξιμο των μαλλιών των μοντέλων καθώς αυτά κατευθύνονταν στην πασαρέλα.
Ένας νεκρικός θάλαμος θα στηθεί το Σάββατο και την Κυριακή στο Μιλάνο, ανέφερε η εταιρεία, ενώ θα ακολουθήσει η κηδεία σε πολύ στενό κύκλο σε ημερομηνία που ακόμα δεν έχει ανακοινωθεί.
Ο Τζόρτζιο Αρμάνι γεννήθηκε στις 11 Ιουλίου 1934 και μέσα στην απόλυτα επιτυχημένη επαγγελματική καριέρα του κατάφερε να γίνει δισεκατομμυριούχος . Ήταν γνωστός ως ο πλουσιότερος queer άνθρωπος στον κόσμο. Απέκτησε για πρώτη φορά φήμη εργαζόμενος για την Cerruti το 1881. Ίδρυσε την εταιρεία του, Armani , το 1975, η οποία τελικά επεκτάθηκε σε τομείς όπως η μουσική, ο αθλητισμός και τα πολυτελή ξενοδοχεία. Το 2001, ο Αρμάνι αναγνωρίστηκε ως ο πιο επιτυχημένος σχεδιαστής ιταλικής καταγωγής και έγινε συνώνυμο της πρωτοποριακής του πορείας στον χώρο της μόδας.
Πρώτα χρόνια
Ο Τζόρτζιο Αρμάνι γεννήθηκε στην πόλη Πιατσέντζα της βόρειας Ιταλίας , από τον Ούγκο Αρμάνι, λογιστή σε μια εταιρεία μεταφορών, και τη Μαρία Ραϊμόντι. Μεγάλωσε με τον μεγαλύτερο αδελφό του Σέρτζιο και τη μικρότερη αδελφή του Ροζάνα.
Ενώ φοιτούσε στο γυμνάσιο στο Επιστημονικό Λύκειο Λεονάρντο ντα Βίντσι στο Μιλάνο, ο Αρμάνι φιλοδοξούσε να ακολουθήσει μια καριέρα στην ιατρική, ιδιαίτερα μετά την ανάγνωση του έργου του AJ Cronin « Η Ακρόπολη» . Εγγράφηκε στο τμήμα ιατρικής του Πανεπιστημίου του Μιλάνου , αλλά το 1953, αφού φοίτησε για τρία χρόνια, έφυγε και κατατάχθηκε στον στρατό . Λόγω του ιατρικού του υπόβαθρου, τοποθετήθηκε στο Στρατιωτικό Νοσοκομείο στη Βερόνα, όπου παρακολουθούσε παραστάσεις στην Αρένα . Τελικά αποφάσισε να αναζητήσει μια διαφορετική επαγγελματική πορεία, όπως αναφέρει το wikipedia.
Καριέρα στον σχεδιασμό
Αφού υπηρέτησε στον στρατό για δύο χρόνια, ο Armani έγινε διακοσμητής βιτρινών και πωλητής στο La Rinascente , ένα πολυκατάστημα στο Μιλάνο το 1957. Την ίδια χρονιά στο κατάστημα, ήταν υπεύθυνος για την παρουσίαση των πρώτων ενδυμάτων της καινοτόμου φινλανδικής εταιρείας υφασμάτων, ένδυσης και επίπλων σπιτιού, Marimekko . Στη συνέχεια έγινε πωλητής στο τμήμα ανδρικών ενδυμάτων. Με αυτή την ιδιότητα, απέκτησε πολύτιμη εμπειρία στον τομέα του μάρκετινγκ της βιομηχανίας της μόδας.
Στα μέσα της δεκαετίας του 1960, ο Αρμάνι μετακόμισε στην εταιρεία Nino Cerruti , όπου σχεδίαζε ανδρικά ρούχα. Οι δεξιότητές του ήταν περιζήτητες και για την επόμενη δεκαετία, ενώ συνέχιζε να εργάζεται για την Cerruti, ο Armani εργάστηκε επίσης ως ελεύθερος επαγγελματίας, συνεισφέροντας σχέδια σε έως και δέκα κατασκευαστές ταυτόχρονα.
Στα τέλη της δεκαετίας του 1960, ο Aρμάνι γνώρισε τον Sergio Galeotti , έναν αρχιτέκτονα σχεδιαστή, η οποία σηματοδότησε την έναρξη μιας προσωπικής και επαγγελματικής σχέσης που διήρκεσε πολλά χρόνια. Το 1973, ο Galeotti τον έπεισε να ανοίξει ένα γραφείο σχεδιασμού στο Μιλάνο, στην οδό Corso Venezia 37. Αυτό οδήγησε σε μια περίοδο εκτεταμένης συνεργασίας, κατά την οποία ο Aρμάνι εργάστηκε ως ανεξάρτητος σχεδιαστής για διάφορους οίκους μόδας, όπως οι Allegri, Bagutta, Hilton, Sicons, Gibò, Montedoro και Tendresse.
Ο διεθνής τύπος έσπευσε να αναγνωρίσει τη σημασία του Αρμάνι μετά τις επιδείξεις μόδας στο Sala Bianca στο Pitti Palace στη Φλωρεντία. Η εμπειρία επέτρεψε στον Armani να αναπτύξει το στυλ του με νέους τρόπους. Ήταν πλέον έτοιμος να αφιερώσει την ενέργειά του στη δική του ετικέτα και στις 24 Ιουλίου 1975 ίδρυσε τον Giorgio Armani SpA στο Μιλάνο, με τον φίλο του Galeotti. Τον Οκτώβριο του ίδιου έτους, παρουσίασε την πρώτη του συλλογή ανδρικών έτοιμων ενδυμάτων για την Άνοιξη και το Καλοκαίρι του 1976 με το δικό του όνομα. Επίσης, δημιούργησε μια γυναικεία σειρά για την ίδια σεζόν.
Οι ιταλικοί οίκοι ένδυσης και υπόδησης είχαν αρχίσει να επενδύουν σε ντόπιους σχεδιαστές και το έκαναν με ασυνήθιστα ευνοϊκούς όρους. Χρηματοδότησαν την παραγωγή και το μάρκετινγκ και πλήρωσαν τους σχεδιαστές ένα ποσοστό των κερδών. Νέοι σχεδιαστές όπως ο Aρμάνι μπορούσαν να ξεκινήσουν τις επιχειρήσεις τους χωρίς χρέη, με φιλόδοξες επιδείξεις μόδας και διαφημιστικές καμπάνιες.
Με τα χρόνια, ο σχεδιαστής έχει καταστήσει πολύ εμφανές ότι επιλέγει όχι μόνο να υποστηρίζει τη βιομηχανία της μόδας, αλλά και να προσθέτει στον τομέα της τέχνης. Οι πληροφορίες που παρέχονται από το Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης δίνουν ένα παράδειγμα του πώς το 1990 ο Αρμάνι υποστήριξε την έκθεση της Νέας Υόρκης, Pier Paolo Pasolini: Τα μάτια ενός ποιητή. Αυτή η έκθεση ήταν μια έκθεση που έριχνε μια ματιά στον καλλιτέχνη Παζολίνι, συγκεκριμένα, παρουσίασε στο κοινό είκοσι δύο ταινίες. Αν και ο Παζολίνι ήταν γνωστός για μια πληθώρα πραγμάτων, γνωρίζοντας ότι δημιούργησε έργα κυρίως με τη μορφή κινηματογράφου ή γραφής, δείχνει μια άλλη πλευρά του Aρμάνι που δείχνει ένα παράδειγμα της εκτίμησής του για τις τέχνες.
Βιομηχανία μόδας
Ο Αρμάνι δημιούργησε μια καινοτόμο σχέση με τη βιομηχανία της μόδας, η οποία χαρακτηρίστηκε από τη συμφωνία του 1978 με την Gruppo Finanzario Tessile (GFT), η οποία κατέστησε δυνατή την παραγωγή πολυτελών έτοιμων ενδυμάτων σε ένα περιβάλλον παραγωγής υπό την προσεκτική επίβλεψη του σχεδιαστή της εταιρείας. Το 1979, μετά την ίδρυση της Giorgio Armani Corporation, ο Αρμάνι άρχισε να παράγει για τις Ηνωμένες Πολιτείες και παρουσίασε τη σειρά Main για άνδρες και γυναίκες.
Στις αρχές της δεκαετίας του 1980, η εταιρεία υπέγραψε μια σημαντική συμφωνία με την L’Oréal για τη δημιουργία αρωμάτων και καλλυντικών Armani Beauty και παρουσίασε τις σειρές Armani Junior, Armani Jeans και Emporio Armani, ακολουθούμενες το 1982 από την εισαγωγή των Emporio Underwear, Swimwear και Accessories.
Ο Αρμάνι επίσης θεώρησε ότι η σχέση με τον κινηματογράφο ήταν απαραίτητη, τόσο για διαφημιστικούς λόγους όσο και για δημιουργικό ερέθισμα. Το 1980, ο Αρμάνι συμμετείχε στη δημιουργία κοστουμιών για την ταινία American Gigolo , ειδικά για τον ηθοποιό Ρίτσαρντ Γκιρ , ο οποίος υποδύθηκε τον πρωταγωνιστή Τζούλιαν Κέι. Η παραγωγή του έργου του μέσω του κινηματογράφου βοήθησε στη δημοσιοποίηση του ονόματος του Αρμάνι, με τον Γκιρ να ανοίγει ένα συρτάρι με πουκάμισα Αρμάνι, τέλεια διπλωμένα, με τις ετικέτες εκτεθειμένες, πριν συνθέσει τέσσερα αποκλειστικά ρούχα Αρμάνι στην ταινία. Αυτή η σύνδεση με την κινηματογραφική βιομηχανία πρόβαλε το όνομα και το εμπορικό σήμα του σε ένα πολύ ευρύτερο κοινό. Ο Αρμάνι σχεδίασε κοστούμια για περισσότερες από εκατό ταινίες, μία από τις πιο σημαντικές από τις οποίες ήταν η ταινία The Untouchables (1987).
Το 1983, ο σχεδιαστής τροποποίησε τη συμφωνία του με την GFT. Άρχισαν να παράγουν τόσο τη σειρά Mani για τις Ηνωμένες Πολιτείες όσο και την πολυτελή σειρά έτοιμων ενδυμάτων του, που μετονομάστηκε σε Borgonuovo 21, από τη διεύθυνση της έδρας της εταιρείας. Στα τέλη της δεκαετίας του 1980, παρά τον θάνατο του Galeotti το 1985, ο Armani συνέχισε να επεκτείνει τους εμπορικούς ορίζοντες και τις συμφωνίες αδειοδότησης. Άνοιξε την Armani Japan και εισήγαγε μια σειρά γυαλιών (1988), κάλτσες (1987), μια συλλογή δώρων (1989) και μια νέα «βασική» ανδρική και γυναικεία σειρά για την Αμερική, γνωστή ως A/X Armani Exchange (1991). Μετά την ξέφρενη επέκταση της δεκαετίας του 1990 (αθλητικά ρούχα, ρολόγια, γυαλιά οράσεως, καλλυντικά, είδη σπιτιού και νέες συλλογές αξεσουάρ), το 2000, η εικοστή πέμπτη επέτειος της μάρκας, είδε μια έξαρση επενδυτικής δραστηριότητας, συμπεριλαμβανομένων των πωλήσεων μετοχών και της απόκτησης νέας παραγωγικής ικανότητας που αποσκοπούσε στην αύξηση του ελέγχου του Armani στην ποιότητα και τη διανομή των προϊόντων του.
Το 1996, ο μακροχρόνιος φίλος του, Έρικ Κλάπτον, συνέθεσε τραγούδια για τις επιδείξεις μόδας του και έκτοτε ντύνεται με Armani.
Ο Aρμάνι έχει ασκήσει ευρεία διεθνή επιρροή, επειδή το έργο του έχει φτάσει πολύ πέρα από τα απλά ρούχα και αξεσουάρ υψηλής ραπτικής. Το έργο του μπορεί να αναφερθεί σε πολλούς διάσημους καλλιτέχνες του παρελθόντος που δημιούργησαν άλλα είδη τέχνης. Λόγω της πολύτιμης και λεπτομερούς δουλειάς του, συχνά αποτελεί μια γέφυρα ανάμεσα στη μόδα και την τέχνη. Ένα παράδειγμα είναι το Μουσείο Guggenheim στη Νέα Υόρκη που φιλοξένησε μια έκθεση του έργου του Aρμάνι – μια πρώτη για έναν εν ζωή σχεδιαστή – με μέση προσέλευση 29.000 ατόμων την εβδομάδα.
Από το 2009, ο Aρμάνι διέθετε ένα δίκτυο λιανικής πώλησης με 60 μπουτίκ Giorgio Armani, 11 Collezioni, 122 Emporio Armani, 94 A/X Armani Exchange, 1 Giorgio Armani Accessori και 13 καταστήματα Armani Junior σε 37 χώρες. Από το 2017, είχε ετήσιο κύκλο εργασιών 1,6 δισεκατομμυρίων δολαρίων και προσωπική περιουσία 8,1 δισεκατομμυρίων δολαρίων.
Το 2001, αναγνωρίστηκε ως ο πιο επιτυχημένος σχεδιαστής ιταλικής καταγωγής. Το 2019, παρουσίασε την πρώτη του συλλογή κοσμημάτων κατά τη διάρκεια της Εβδομάδας Υψηλής Ραπτικής στο Παρίσι.
