Τζόρτζιο Αρμάνι: Η τελευταία συνέντευξη

Ο Τζιόρτζιο Αρμάνι, ο οραματιστής Ιταλός σχεδιαστής που πέθανε σε ηλικία 91 ετών, ίδρυσε τη μεγαλύτερη ιδιωτική μάρκα πολυτελείας στον κόσμο, ενδίδοντας στον μινιμαλισμό και πρωτοπορώντας στην ιδέα ότι το Χόλιγουντ θα μπορούσε να αποτελέσει πλατφόρμα branding για τις ετικέτες μόδας.

Περισσότερο ίσως από οποιονδήποτε άλλο σχεδιαστή, ο il signor Αρμάνι κατάλαβε ότι η μόδα δεν αφορούσε μόνο τα ρούχα αλλά και τον τρόπο ζωής, και άλλαξε όχι μόνο τον τρόπο που ντύνονταν οι άνδρες και οι γυναίκες, αλλά και τον τρόπο που έτρωγαν, ταξίδευαν και διακοσμούσαν τα σπίτια τους, αναδιαμορφώνοντας παράλληλα τη βιομηχανία της μόδας.

Ανακοινώνοντας τον θάνατό του την Πέμπτη, ο οίκος μόδας του δήλωσε ότι θα αντανακλά πάντα το πνεύμα του, προσθέτοντας ότι θα δημιουργήσει έναν νεκρικό θάλαμο στα κεντρικά του γραφεία αυτό το Σαββατοκύριακο ενόψει μιας ιδιωτικής ταφής.

«Ο στόχος μου στην αρχή ήταν να διεκδικήσω το όραμά μου και να ντύσω τους ανθρώπους», δήλωσε ο Αρμάνι στους Financial Times σε μια συνέντευξη που δημοσιεύθηκε μόλις την περασμένη εβδομάδα, «Από ορισμένες απόψεις, η ιδέα παραμένει η ίδια σήμερα»…

Το σήμα κατατεθέν του ήταν πάντα ο έλεγχος… δεν είναι τυχαίο ότι μέχρι τις τελευταίες ημέρες της ζωής του παρέμενε όχι μόνο καλλιτεχνικός διευθυντής αλλά και διευθύνων σύμβουλος και μοναδικός μέτοχος της εταιρείας που ίδρυσε πριν από 50 χρόνια.

Πολύ πρόχειρα, θα μπορούσε να μιλήσει κάποιος για εταιρεία μόδας, αλλά η Armani είναι πολύ περισσότερα από αυτό: Σίγουρα κατασκευάζει ρούχα – πολλά ρούχα, από χειροποίητα φορέματα υψηλής ραπτικής με βραβεία Όσκαρ (Armani Privé) μέχρι χαλαρά κοστούμια-σήμα κατατεθέν (Giorgio και, για τους λιγότερο εύπορους, Emporio) μέχρι τζιν και μπλουζάκια . Υπάρχει επίσης η ομορφιά, τα είδη σπιτιού και τα ξενοδοχεία, οι σοκολάτες και τα εστιατόρια, ακόμη και ένα τμήμα ανθοπωλείων που ονομάζεται Armani/Fiori, όπου η ίδια η φύση υποκύπτει στις απαιτητικές δημιουργικές απαιτήσεις του κ. Αρμάνι σε αφηρημένες και εξαιρετικά ελεγχόμενες συνθέσεις σε στυλ ikebana. Πουλάει επίσης τα βάζα.

Η αδυναμία του…

«Η μεγαλύτερη αδυναμία μου είναι ότι έχω τον έλεγχο των πάντων», θα πει ο Αρμάνι στην τελευταία του συνέντευξη στους FT, οι οποίοι υπογραμμίζουν στο σημείο αυτό ότι πρόσφατο ο εμβληματικός σχεδιαστής επέδειξε μια σπάνια ρωγμή σε αυτή την πανοπλία: απουσίαζε από τις τρεις επιδείξεις μόδας που διοργάνωσε τον Ιούνιο και τον Ιούλιο λόγω ασθένειας.

«Επέβλεπα κάθε πτυχή της επίδειξης εξ αποστάσεως μέσω βιντεοκλήσης, από τα σκηνικά μέχρι το μακιγιάζ», αποκάλυψε: «Όλα όσα είδατε έχουν γίνει υπό την καθοδήγησή μου και έχουν την έγκρισή μου».

Και όλα αυτά ίσως αποκαλύπτουν το μεγαλύτερο δυνατό σημείο του, το οποίο σύμφωνα με τον ίδιο είναι: «Η ικανότητα να πιστεύω στις ιδέες μου και η αποφασιστικότητα – μερικές φορές το πείσμα – να τις φέρω εις πέρας».

Περισσότερο από ένα Brand….

Ο Τζιόρτζιο Αρμάνι είναι κάτι περισσότερο από ένα όνομα σε ένα σακάκι – ή, για τη συντριπτική πλειοψηφία, το όνομα σε ένα μπουκάλι αρώματος. Γεννήθηκε στην Πιατσέντζα, περίπου 40 μίλια νοτιοανατολικά του Μιλάνου. Ο πατέρας του ήταν λογιστής σε μια εταιρεία μεταφορών και τον «έσπρωξε» να σπουδάσει ιατρική, κάτι που ίσως εξηγεί την χειρουργική του ακρίβεια και την σχολαστική καθαριότητα του στυλ του. Εργάστηκε στο πολυκατάστημα La Rinascente στο Μιλάνο και στη συνέχεια ως σχεδιαστής ανδρικών ενδυμάτων για τον Nino Cerruti. Το 1975 ίδρυσε τη δική του εταιρεία με αρχικό κεφάλαιο 10.000 δολαρίων, σε ένα μικροσκοπικό γραφείο μικρότερο από το τωρινό του μπάνιο. «Ο στόχος μου στην αρχή ήταν να διεκδικήσω το όραμά μου και να ντύσω τους ανθρώπους», θα πει στους αυτούς, προσθέτοντας ότι η ιδέα αυτή «κατά κάποιο τρόπο, παραμένει η ίδια».

Κάποτε είχε ομολογήσει ότι η αγαπημένη του σχεδιάστρια ήταν η Gabrielle Chanel, και ότι το στυλ Armani είχε παρόμοιο αντίκτυπο στον τρόπο που ντύνονται ολόκληρες γενιές. Έβαλε τις γυναίκες σε μια στολή με κοστούμια εξίσου ριζοσπαστική με αυτή της Chanel, δημιουργώντας δυναμικά, γεμάτα αυτοπεποίθηση ρούχα που βοήθησαν στην ενίσχυση της κοινωνικής επανάστασης των εργαζόμενων γυναικών της δεκαετίας του 1980. Αντίθετα, χαλάρωσε την ανδρική ένδυση, αποδομώντας την παραδοσιακή ραπτική με τρόπο που έχει επηρεάσει τον τρόπο που κατασκευάζεται σχεδόν κάθε κοστούμι στον κόσμο.

Ο πλούτος του

Ο Αρμάνι έχει βγάλει δισεκατομμύρια από την αυτοκρατορία του: τα καθαρά έσοδα ανήλθαν σε 2,3 δισεκατομμύρια ευρώ το 2024. «Δεν ξέρω αν θα χρησιμοποιούσα τη λέξη εργασιομανής, αλλά η σκληρή δουλειά είναι σίγουρα απαραίτητη για την επιτυχία», λέει. «Η μόνη μου λύπη στη ζωή ήταν που πέρασα πάρα πολλές ώρες δουλεύοντας και όχι αρκετό χρόνο με φίλους και οικογένεια».

Ο Armani ήταν επίσης ένας από τους πρώτους σχεδιαστές μόδας που θεώρησαν το ντύσιμο διασημοτήτων του Χόλιγουντ – και τη δημοσιότητα που αυτό προκάλεσε – μέρος αυτής της δουλειάς. Άνοιξε ένα γραφείο VIP ντυσίματος στο Λος Άντζελες το 1988. Έχει ράψει τα κοστούμια σε περισσότερες από 200 ταινίες σε πέντε δεκαετίες, ξεκινώντας με το American Gigolo το 1980 και συμπεριλαμβανομένων των The Untouchables (1987) του Brian De Palma, Goodfellas (1990) του Martin Scorsese και The Wolf of Wall Street (2013). Ο Scorsese έχει μάλιστα σκηνοθετήσει ένα σύντομο ντοκιμαντέρ, Made In Milan , εξετάζοντας τις δημιουργικές διαδικασίες του Armani ως έκφραση του θαυμασμού και του ενδιαφέροντος του για τον σχεδιαστή.

Αντι-μόδα

Ερωτηθείς αν πιστεύει ότι τα σχέδιά του είναι αντι-μόδα είναι αφοπλιστικός: «Αν και η νοοτροπία μου απέχει πολύ από την περιστασιακά ξέφρενη αστάθεια της μόδας, δεν μου αρέσει ιδιαίτερα η ιδέα να με χαρακτηρίζουν αντι-μόδα. Αντίθετα, η δική μου στάση είναι ότι το στυλ υπερισχύει των φευγαλέων τάσεων που αλλάζουν χωρίς λόγο».

«Αν αυτό που δημιούργησα πριν από 50 χρόνια εξακολουθεί να εκτιμάται από ένα κοινό που δεν είχε καν γεννηθεί τότε, αυτή είναι η απόλυτη ανταμοιβή», υπογράμμισε.

Για τη διαδοχή του…

Εύλογα στη συνέντευξή στους FT ερωτήθηκε για το πώς βλέπει τη διαδοχή του: «Τα σχέδιά μου για τη διαδοχή συνίστανται σε μια σταδιακή μετάβαση των ευθυνών που πάντα αναλάμβανα σε εκείνους που ήταν πιο κοντά μου», λέει, «όπως ο Λέο Ντελ’ Όρκο, τα μέλη της οικογένειάς μου και ολόκληρη η ομάδα εργασίας». «Θα ήθελα η διαδοχή να είναι οργανική και όχι μια στιγμή ρήξης», επιμένει.

Αν και φαίνεται δύσκολο να φανταστεί κανείς την Armani χωρίς τον… Αρμάνι είναι εφικτό, λέει ο αναλυτής ειδών πολυτελείας Luca Solca. «Νομίζω ότι η μάρκα Armani είναι μεγαλύτερη από τον δημιουργό της και είναι πιθανό να παραμείνει βασικός πυλώνας στον τομέα της μόδας και των ειδών πολυτελείας», λέει. «Άλλες μάρκες έχουν επιβιώσει από τους ιδρυτές τους: σκεφτείτε την Chanel, την Dior… Περιμένω μάρκες όπως η Armani ή η Ralph Lauren να κάνουν το ίδιο».

Ωστόσο, ποιος θα μπορούσε πραγματικά να αναλάβει;

Όπως υπογραμμίζουν οι FT, το όραμα του Αρμάνι έχει ένα εύρος και βάθος που, αναμφισβήτητα, δεν μοιάζει με κανένα άλλο, το μοναδικό όραμα ενός μόνο άνδρα.

«Ο αρχικός μου στόχος ήταν να ντύνω τους ανθρώπους, αλλά από εκεί και πέρα ​​​​προχώρησα φυσικά σε άλλους τομείς, επειδή ήθελα να προσφέρω σε όσους εισέρχονται στον κόσμο του Armani μια μοναδική εμπειρία», λέει. «Στην πραγματικότητα, έχω δημιουργήσει έναν τρόπο ζωής που θα όριζα ως έναν κόσμο φυσικής κομψότητας, στον οποίο τίποτα δεν είναι υπερβολικό αλλά όλα βρίσκουν μια ισορροπία που, ενώ ψιθυρίζεται, είναι πλούσια σε προσωπικότητα».