Ο Τραμπ μετατρέπει τον Λευκό Οίκο σε Mar-a-Lagoland

Ο Κήπος των Ρόδων του Λευκού Οίκου. Μόνο το όνομα θυμίζει κομψότητα, μεγαλοπρέπεια, λεπτή αίγλη, τρομερή δύναμη.

Κατόπιν παραγγελίας του Τζον Φ. Κένεντι το 1961 υπό την καθοδήγηση της υπερκομψής συζύγου του, Τζάκι, και της καλής της φίλης Μπάνι Μέλον, ο κήπος έχει αποτελέσει το σκηνικό για πολλές εμβληματικές εικόνες – τον Τζόν Φ. Κένεντι Τζούνιορ ως νήπιο με ένα μπλε κοστούμι το 1963, να στέκεται ελάχιστα ψηλότερος από τα λουλούδια, τη Βασίλισσα Ελισάβετ να απονέμει το βραβείο Τσώρτσιλ στον Τζορτζ Μπους τον πρεσβύτερο το 1991 με ένα μωβ ψάθινο καπέλο και μαργαριτάρια, τον Ντόναλντ Τραμπ το 2017 να φωνάζει σε ένα 11χρονο αγόρι που είχε την τιμή να κουρεύει το γκαζόν.

Αλλά δεν υπάρχει πλέον τέτοια τιμή, καμία τέτοια εικόνα – κανένα τέτοιο κούρεμα, άλλωστε. Διότι το γρασίδι του Rose Garden έχει πλακοστρωθεί εξ ολοκλήρου, αντικατασταθεί από εκτυφλωτικές λευκές πλάκες ασβεστόλιθου, υπόγειο φωτισμό και, απλώς για να τονιστεί πραγματικά η λευκή πλακόστρωση Tipp-Ex, λευκά τραπέζια και καρέκλες Tipp-Ex, όλα στολισμένα με κίτρινες και άσπρες ριγέ ομπρέλες που μοιάζουν περισσότερο σαν να βρίσκονται σε παραλία παρά στην πρωτεύουσα των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής.

Ενώ ο Τραμπ υπέγραψε ένα εκτελεστικό διάταγμα στα τέλη Αυγούστου, επικρίνοντας τον μοντερνισμό και τον βαρβαρισμό και απαιτώντας όλα τα ομοσπονδιακά κτίρια να «αγκαλιάζουν την κλασική αρχιτεκτονική» και να κατασκευάζονται με τρόπο που «να αναβαθμίζει και να ομορφαίνει τους δημόσιους χώρους», φαίνεται ότι οι δικές του ανακαινίσεις εξαιρούνται. Αυτό που κάποτε ήταν απαλό, φιλόξενο και κλασικό είναι τώρα σκληρό, κακόγουστο και άκομψο. Εκεί που κάποτε υπήρχε ένας κήπος, τώρα υπάρχει μια πέτρινη ερημιά που καταφέρνει με κάποιο τρόπο να μοιάζει με ένα μείγμα παγοδρομίου και γιγάντιας σκακιέρας.

Επιπλέον, ο Κήπος με τα Ρόδα του Λευκού Οίκου ονομάζεται πλέον επίσημα  Λέσχη Κήπου με τα Ρόδα.  Την Παρασκευή έγινε γνωστό ότι το South Lawn του Λευκού Οίκου θα είναι το σκηνικό για έναν αγώνα κλουβιού στο πλαίσιο του Πρωταθλήματος Ultimate Fighting στις 4 Ιουλίου του επόμενου έτους, στο πλαίσιο των εορτασμών για τα 250 χρόνια από την ίδρυση της χώρας (γιατί όχι;), αλλά η πρόσφατα μεταμορφωμένη Λέσχη Κήπου με τα Ρόδα σίγουρα θα ήταν πιο κατάλληλη.

«Το Rose Garden Club στον Λευκό Οίκο είναι το πιο δημοφιλές μέρος στην Ουάσινγκτον, ή ίσως και στον κόσμο», δήλωσε εκπρόσωπος του Λευκού Οίκου σε ανακοίνωσή του αυτή την εβδομάδα, ενόψει αυτού που επρόκειτο να είναι η εναρκτήρια βραδιά αυτού του νέου, καυτού κλαμπ την Πέμπτη: ένα δείπνο για δύο δωδεκάδες στελέχη τεχνολογίας, συμπεριλαμβανομένου του Διευθύνοντος Συμβούλου της Meta, Μαρκ Ζάκερμπεργκ, του Διευθύνοντος Συμβούλου της Apple, Τιμ Κουκ, και του ιδρυτή της Open AI, Σαμ Άλτμαν.

Δυστυχώς, όμως, το πάρτι στην αυλή δεν ήταν προορισμένο να πραγματοποιηθεί: λόγω « άσχημων καιρικών συνθηκών », οι δισεκατομμυριούχοι της τεχνολογίας που εμφανίστηκαν για το δείπνο – ο Ίλον Μασκ λέει ότι είχε προσκληθεί αλλά αρνήθηκε – αναγκάστηκαν να καθίσουν στην τραπεζαρία καθώς έκαναν με τη σειρά τους προσπάθειες να κερδίσουν την εύνοια του προέδρου.

Έχω επαινέσει στο παρελθόν τον Τραμπ για την κατανόηση της δύναμης του πώς φαίνονται τα πράγματα, παρά το γεγονός ότι δεν συμμεριζόμουν πάντα το γούστο του. Το γεγονός ότι είχε ως βάση το Mar-a-Lago κατά τη διάρκεια των χρόνων της μεσοβασιλείας ήταν, πιστεύω, ένας βασικός παράγοντας για την επιστροφή του στην εξουσία. Όχι μόνο η ζωή σε αυτό που ουσιαστικά είναι το δικό του fan club τον στήριξε και του έδωσε την αυτοπεποίθηση που χρειαζόταν για να έχει άλλη μια υποψηφιότητα για την προεδρία, αλλά του επέτρεψε επίσης να διατηρήσει μια αίσθηση σπουδαιότητας και κύρους ακόμη και όταν δεν ήταν στην εξουσία. Και αυτό δεν σημαίνει τίποτα για το σημαντικό όφελος που προκύπτει από την ύπαρξη ενός ωραίου ιδιωτικού κλαμπ μελών για να έρχονται και να περνούν χρόνο οι επιδραστικοί δισεκατομμυριούχοι της τεχνολογίας.

Αλλά σε αυτό το σημείο δεν πέτυχε τίποτα. Και δεν είναι μόνο ο Κήπος με τα Τριαντάφυλλα που προσπαθεί αδίστακτα να μετατρέψει σε Mar-a-Lagoland. Ο Λευκός Οίκος ανακοίνωσε την κατασκευή μιας τεράστιας νέας, φανταχτερής λευκής και χρυσής αίθουσας χορού, παράλληλα με μια «εκσυγχρονισμένη» Ανατολική Πτέρυγα. Ο πρόεδρος πρόσθεσε επίσης αρκετά μεγάλα πορτρέτα του εαυτού του στους τοίχους και κάλυψε το Οβάλ Γραφείο με επιχρυσωμένα στολίδια σε όλο το τζάκι και τους τοίχους.

Τόσο ατημέλητες είναι αυτές οι προσθήκες, που έχουν υπάρξει διαδικτυακές εικασίες ότι πολλές από αυτές αγοράστηκαν από το Home Depot. Μπορώ να δω την ομοιότητα, αν και δεν είμαι απόλυτα πεπεισμένη ότι είναι πανομοιότυπες, και ο Λευκός Οίκος δεν απάντησε στο αίτημά μου για επιβεβαίωση, ενώ το Home Depot είπε ότι δεν ήταν «κάτι για το οποίο θα μπορούσαμε να εκφέρουμε γνώμη».

Όπως και να ‘χει, αυτό που είναι σαφές είναι ότι ενώ ο Τραμπ προσπαθεί να ανακαινίσει τον Λευκό Οίκο με τρόπο που να τον κάνει να φαίνεται βασιλικός και υψηλής τάξης, καταφέρνει να κάνει ακριβώς το αντίθετο. Ένας Λευκός Οίκος με μαρμάρινο ύφος δεν προκαλεί τόσο συγκρίσεις με τις Βερσαλλίες ή το Παλάτι του Μπάκιγχαμ, όσο με το παλάτι του Τούρκου προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, αξίας άνω των 600 εκατομμυρίων δολαρίων, ή με τα περισσότερα από 100 παλάτια του πρώην προέδρου του Ιράκ Σαντάμ Χουσεΐν, τα οποία τώρα έχουν ως επί το πλείστον μετατραπεί σε ερείπια.

Αντί να προβάλλει δύναμη, ο Τραμπ προδίδει ένα αίσθημα απελπισίας — για θαυμασμό, για έπαινο και, πάνω απ’ όλα, για μια κληρονομιά.