Η συζήτηση για τη φορολόγηση των υπερπλουσίων επιστρέφει δυναμικά στη Γαλλία.
Στο επίκεντρο βρίσκεται η πρόταση του οικονομολόγου Γκαμπριέλ Ζουκμάν για την καθιέρωση φόρου 2% σε περιουσίες άνω των 100 εκατ. ευρώ.
Το μέτρο αυτό εκτιμάται ότι θα μπορούσε να αποφέρει 20 με 25 δισ. ευρώ ετησίως στα κρατικά ταμεία, σε μια περίοδο που η κυβέρνηση αναζητά τρόπους να περιορίσει το έλλειμμα και να χρηματοδοτήσει νέες επενδύσεις.
Το μέτρο έχει δημιουργήσει πολιτική αντιπαράθεση στη Γαλλία, με τους πολιτικούς, τους επιχειρηματίες και τους οικονομολόγους – σε αυτή την περίπτωση τον Τομά Πικετί – να εκφράζονται για το θέμα.
Η τοποθέτηση του Τομά Πικετί
Ο Μπερνάρ Αρνό, επικεφαλής της LVMH, δεν δίστασε να απορρίψει τον Ζουκμάν ως «ακτιβιστή της άκρας αριστεράς», ενώ ο Νικολά Ντυφουρκ, επικεφαλής της κρατικής τράπεζας επενδύσεων Bpifrance, χαρακτήρισε την ιδέα «παράλογη» και «κομμουνιστική».
Οι αντιδράσεις αυτές αποτυπώνουν τον φόβο ότι ένας τέτοιος φόρος θα λειτουργήσει αποτρεπτικά για τις επενδύσεις και θα πλήξει την οικονομία.
Μέσα σε αυτό το κλίμα, ο Τομά Πικετί, γνωστός για το επιστημονικό του έργο σχετικά με τις ανισότητες και τη συγκέντρωση πλούτου, πήρε ξεκάθαρη θέση.
Μιλώντας στο Bloomberg Radio, τόνισε ότι η πρόταση του Ζουκμάν αποτελεί «το απόλυτο ελάχιστο» και δεν αρκεί από μόνη της. «Το πρόβλημα είναι ότι το μέτρο είναι πολύ μικρό, αν αναλογιστούμε το μέγεθος του δημόσιου χρέους αλλά και τις ανάγκες για νέες επενδύσεις», σημείωσε.
Η πολιτική μάχη στο Παρίσι
Ο πρωθυπουργός Σεμπαστιέν Λεκoρνού προσπαθεί να βρει στήριξη από τα κόμματα της αντιπολίτευσης, ώστε να περάσει τον προϋπολογισμό.
Οι Σοσιαλιστές βουλευτές, που κατέχουν κομβικό ρόλο στη διαδικασία, δηλώνουν υπέρμαχοι του φόρου Ζουκμάν, ενώ η κυβέρνηση Μακρόν εξακολουθεί να απορρίπτει την εφαρμογή του σε εθνικό επίπεδο, υποστηρίζοντας ότι θα υπονομεύσει την ανταγωνιστικότητα.
Προτάσεις για αποφυγή φοροδιαφυγής
Ο Πικετί προειδοποίησε ότι η απόδοση του μέτρου θα μπορούσε να μειωθεί δραματικά αν οι δισεκατομμυριούχοι επιχειρήσουν να φύγουν από τη χώρα ή να κρύψουν περιουσιακά στοιχεία.
Για τον λόγο αυτό, προτείνει ένα αυστηρό σύστημα που θα υπολογίζει τον φόρο με βάση τα χρόνια διαμονής των πλουσίων στη Γαλλία, ώστε να μην μπορούν να αποφύγουν τις υποχρεώσεις τους. «Αν δεν πληρώσεις, θα βρεθείς στην ίδια θέση με κάθε πολίτη που αρνείται να πληρώσει φόρο: δέσμευση περιουσίας ή ακόμα και σύλληψη στο αεροδρόμιο», δήλωσε χαρακτηριστικά.
Περισσότερο από ένα φορολογικό μέτρο
Πέρα από τις αριθμητικές εκτιμήσεις, ο διάλογος για τον φόρο πλούτου αποκαλύπτει ένα βαθύτερο πολιτικό δίλημμα: ποιος πρέπει να αναλάβει το βάρος της δημοσιονομικής προσαρμογής.
Για τον Πικετί, η συζήτηση αυτή δεν είναι μόνο τεχνική, αλλά και κοινωνική.
Και ο φόρος 2% είναι απλώς η αρχή μιας μεγαλύτερης αλλαγής που, όπως υποστηρίζει, θα κρίνει το μέλλον της γαλλικής οικονομίας.
