ΗΠΑ: Επίθεση γοητείας του Εμανουέλ Μακρόν στη Wall Street

Έχει γίνει πλέον η παράδοση του Σεπτέμβρη. Κάθε χρονιά τέτοιες μέρες που διασχίζει τον Ατλαντικό για να συμμετάσχει στη γενική συνέλευση του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών στη Νέα Υόρκη, ο Εμανουέλ Μακρόν δεν παραλείπει να περάσει μια βόλτα και από τη Wall Street. Έτσι κι εφέτος, στο περιθώριο της συνόδου, ο Γάλλος πρόεδρος συναντήθηκε με τους μεγαλοτραπεζίτες και τους επικεφαλής των μεγάλων επενδυτικών κεφαλαίων για να τους εκθειάσει τα επενδυτικά θέλγητρα της πατρίδας του.

Την Τρίτη το πρωί, στο προγευμα που παρέθεσε στα κορυφαία στελέχη του νεοϋορκέζικου χρηματοοικονομικού σύμπαντος, ο Μακρόν προσπάθησε γι’ άλλη μια φορά να «πουλήσει Γαλλία». Όμως, τη φορά αυτή «έπρεπε να διπλασιάσει τις σαγηνευτικές του προσπάθειες, για να κάνει τους συνομιλητές του να ξεχάσουν ότι η χώρα του περνά το ψυχόδραμα του φόρου Ζικμάν», όπως γράφει η ανταποκρίτρια της «Les Echos» στη Νέα Υόρκη Σολβέιγκ Γκοντελίκ.

Οι επιχειρηματίες σε ολόκληρο τον κόσμο αντιδρούν στους φόρους όπως ο Διάβολος στο λιβάνι: το βάζουν στα πόδια. Και είναι αυτή ακριβώς η πολιτική συγκυρία που επιχείρησε να καμουφλάρει ο Μακρόν. Δύσκολο το εγχείρημα, διότι στο Παρίσι εσχάτως καθημερινά λιβανίζουν… φόρους. Και συγκεκριμένα τον φόρο Ζικμάν, που στοχεύει μεν φυσικά πρόσωπα (τους περίπου 1.800 Γάλλους κροίσους με προσωπική περιουσία άνω των 100 εκατ. ευρώ για να τους φορολογήσει με 2%), αλλά επιπτώσεις από τη φορολόγηση (εφόσον αυτή εφαρμοστεί βεβαίως) θα έχουν εμμέσως και οι επιχειρήσεις, αφού στον υπολογισμό της φορολογούμενης περιουσίας θα συνυπολογιστούν και οι συμμετοχές σε εταιρείες.

Επιχείρηση σαγήνη

Εφέτος ο Μακρόν είχε τη δύσκολη αποστολή να καμουφλάρει την πολιτική συζήτηση που κυριαρχεί στη γαλλική πρωτεύουσα, καθώς όλα τα κόμματα της αντιπολίτευσης της Αριστεράς πιέζουν την κυβέρνηση του νέου πρωθυπουργού Σεμπαστιάν Λεκορνί να δεχθεί το φόρο Ζικμάν (ή έστω κάποια παραλλαγή του).

Είχε όμως και όπλα στη φαρέτρα του ο πρόεδρος. Είχε επιχειρήματα για να αναπτύξει ενώπιων των εκπροσώπων των venture capital funds, των κεφαλαίων συμμετοχών που χρηματοδοτούν νεοφυείς και καινοτόμες επιχειρήσεις, που ήταν ο κεντρικός στόχος του.

«Ο Εμανουέλ Μακρόν αναφέρθηκε εκτενώς στις εργασίες της συνόδου κορυφής για την Τεχνητή Νοημοσύνη που πραγματοποιήθηκε τον Φεβρουάριο στο Παρίσι, όπου ο ίδιος ανακοίνωσε επενδύσεις ύψους 109 δισ. ευρώ σε startups και σε κέντρα δεδομένων», μεταδίδει η ανταποκρίτρια της «Les Echos». Η Σολβέιγκ Γκοντελίκ εξηγεί ότι η επιλογή αυτή του προέδρου «αντανακλά την επιτυχία που είχε ο γαλλικός ‘μονόκερος’ της τεχνητής νοημοσύνης, η νεοφυής Mistral, μεταξύ των μεγάλων ονομάτων των αμερικανικών επενδυτικών κεφαλαίων.

Κάντο όπως με τη Mistral

Η Mistral είναι η αιχμή του δόρατος, η εταιρεία-θαύμα, ένα αναπάντεχο δώρο, ένα μάννα εξ ουρανού για τη σημερινή παρακμιακή πολιτικά, γεωπολιτικά, οικονομικά, δημοσιονομικά, πολιτιστικά και τεχνολογικά Γαλλία. Ιδρυθείσα μόλις τον Ιούνιο του 2023 από τρεις «πολυτεχνίτες» φίλους, η Mistral AI που απασχολεί μόλις 150 εργαζομένους έφθασε να έχει εκτινάξει μέσα σε μια διετία την αξία της στα 14 δισ. δολάρια!

Και λίγα είναι θα έλεγε κανείς αν σκεφτόταν ότι το Δεκέμβριο του 2023, μέσα σε μόλις έξι μήνες δηλαδή, είχε εκτινάξει την αρχική επένδυση των 105 εκατ. ευρώ (117 εκατ. δολάρια) στα 2 δισ. δολάρια. Πού βρήκε τα λεφτά; Μα σε διεθνείς επενδυτές. Σε Γάλλους, όπως ο Ξαβιέ Νιέλ και η JCDecaux, αλλά και σε Αμερικανούς. Μιλάμε για μεγάλα ονόματα, όπως η Lightspeed Venture Partners ή ο Έρικ Σμιντ (ο οποίος παρεμπιπτόντως έχει και κυπριακή ιθαγένεια).

Ε, αυτό ήταν το νόημα του «μπρέκφαστ» που πρόσφερε ο Μακρόν στους Αμερικανούς κεφαλαιούχους: κάντε το όπως το ξανακάνατε με τη Mistral και δεν χάσατε. Ήταν οι Andreessen Horowitz και General Catalyst στο πρόγευμα, οι οποίοι προσώρας δεν έχουν παρουσία στη Γαλλία.

Ήταν και στελέχη της Lux Capital, μιας εταιρείας που ειδικεύεται σε νεοφυείς επιχειρήσεις στους τομείς της «επιστημονικής καινοτομίας και της άμυνας». Πρόκειται για «ένα από τα αμερικανικά funds που παρακολουθούν με ενδιαφέρον τον επανεξοπλισμό της Ευρώπης», γράφει η ανταποκρίτρια της «Les Echos». Διότι στην «άμυνα» παίζεται σήμερα το μεγάλο παιχνίδι των επενδύσεων στην Ευρώπη (ακόμα και ως επικουρική μπίζνα του λόμπι των όπλων μπορεί να θεωρηθεί η ΑΙ).

Σύμφωνα με το ρεπορτάζ, ο Εμανουέλ Μακρόν είχε επίσης προσκαλέσει τα ιδιωτικά επενδυτικά κεφάλαια Apollo, Global Infrastructure Partner, Ares, Carlyle, δύο συνταξιοδοτικά ταμεία της Νέας Υόρκης και αρκετές μεγάλες τράπεζες: JP Morgan, Bank of America, Citi, Wells Fargo, Morgan Stanley και Bank of New York. «Είχε ήδη την ευκαιρία να καλλιεργήσει δεσμούς με τα περισσότερα από αυτά κατά τη διάρκεια των συνόδων κορυφής Choose France ή κατά τη διάρκεια παλαιότερων επισκέψεών του στη Νέα Υόρκη», μεταδίδει η Γαλλίδα ανταποκρίτρια.

Φυσικά δεν έλειψαν και αρκετές εταιρείες της Wall Street που ιδρύθηκαν από Γάλλους επενδυτές, όπως η Coatue, το υβριδικό επενδυτικό κεφάλαιο και το hedge fund που ανήκουν στους αδελφούς Φιλίπ και Τομά Λαφόντ, ο όμιλος ιδιωτικών κεφαλαίων Ardian που ιδρύθηκε από την επίσης γαλλίδα Ντομινίκ Σενεκιέ και η Tikehau Capital, η εταιρεία διαχείρισης περιουσιακών στοιχείων που ιδρύθηκε από τους Ματιέ Σαμπράν και Αντουάν Φλαμαριόν.

Πολύ χρήμα

«Ο πρόεδρος έχει αρχίσει να συνηθίζει τις επιχειρήσεις εξουδετέρωσης βομβών. Πέρυσι ζήτησε από τους κορυφαίους διευθυντές της Wall Street να μην αντιδράσουν υπερβολικά στο σοκ των δημοσιονομικών ανακοινώσεων της Γαλλίας στην αρχή της σχολικής χρονιάς, όταν η τότε κυβέρνηση είχε ανακοινώσει  έναν επιπλέον φόρο στα υψηλά εισοδήματα και επίσης μια αύξηση του εταιρικού φόρου», μεταδίδει από τη Νέα Υόρκη η ανταποκρίτρια της «Les Echos».

Τα είχε καταφέρει ο Μακρόν να αχρηστεύσει τη συνδεσμολογία της φορολογικής βόμβας (ή τέλος πάντων να διαλύσει τη μυρωδιά του λιβανιού), αφού οι αμερικανικές τράπεζες που είχαν αυξήσει την παρουσία τους στη Γαλλία τα τελευταία χρόνια, από την JP Morgan μέχρι την Morgan Stanley, εν τέλει δεν μείωσαν τις επενδύσεις τους.

Εκμεταλλεύεται, όμως, ο Γάλλος πρόεδρος και την πολύ ευνοϊκή συγκυρία που ευτυχεί να απολαμβάνει η Wall Street, η οποία καλπάζει από ρεκόρ σε ρεκόρ αδιαφορώντας για γεωπολιτικούς κινδύνους, για χρέη και ελλείμματα (των ΗΠΑ και των εταίρων τους), για δασμολογικές πολιτικές που σκοτώνουν την παγκοσμιοποίηση και διώχνουν τους πελάτες της Αμερικής, ενώ ταυτόχρονα υπονομεύουν και την αγοραστική δύναμη των ίδιων των Αμερικανών καταναλωτών… Η Wall Street αδιαφορεί ακόμα και για τον εμφύλιο πόλεμο που έχει ξεσπάσει μεταξύ της «Ευαγγελικής Ακροδεξιάς» και της «ριζοσπαστικής Αριστεράς» (των εμπολέμων είναι οι χαρακτηρισμοί) και απειλεί να αιματοκυλήσει τη χώρα.

Όσο για τους Αμερικανούς χρηματοδότες, «φορτωμένοι με μετρητά έπειτα από πολλά χρόνια τρελών κερδών στη χρηματιστηριακή αγορά, φυσικά ενδιαφέρονται για την Ευρώπη που φέρεται αποφασισμένη να εκτινάξει τις επενδύσεις για την άμυνά της και να μπει για τα καλά στο άρμα της τεχνητής νοημοσύνης», μεταδίδει η Σολβέιγκ Γκοντελίκ.