Ο πυρετός στο ΥΠΟΙΚ, τα «τούβλα» στις τράπεζες, η πλάγια οδός του Μυλωνά, τα ραντεβού του ΑΔΜΗΕ στο Λονδίνο, στη σκακιέρα η Intracom, ο πονοκέφαλος του CVC

Αντίστροφα πλέον μετρά ο χρόνος για την κατάθεση του προσχεδίου του προϋπολογισμού το 2026 και βλέπω να επικρατεί ένας σχετικός προβληματισμός εντός των κυβερνητικών τειχών.

Και αυτό διότι έχουν αναθεωρηθεί -επί τα χείρω- κάποιες προβλέψεις σε σχέση με την ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας αλλά και με τον πληθωρισμό.

Η κατάθεση είναι στις 6 Οκτωβρίου, με προβλέψεις για ανάπτυξη άνω του 2% και πρωτογενές πλεόνασμα 2,4%.

Δεν ξέρω πόσο θα είναι εφικτό αυτό, βέβαια, καθώς η ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας ήδη έχει κατεβάσει ταχύτητα στο 1,7% το δεύτερο τρίμηνο του 2025 από 2,2% για το πρώτο τρίμηνο του 2025.

Εκτός εάν στο επιτελείο θεωρούν ότι το νέο φορολογικό νομοσχέδιο που θα ακολουθήσει, με τις ελαφρύνσεις και ενισχύσεις που ανακοίνωσε ο πρωθυπουργός στη ΔΕΘ, δώσει ώθηση στην οικονομία.

Μια γεύση ακόμη θα πάρουμε από τα «μαλακά» δεδομένα αυτής της εβδομάδας, καθώς την Τρίτη (30/9) περιμένουμε τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ για τον Δείκτη Τιμών Παραγωγού στη Βιομηχανία (Αύγουστος) και τον Δείκτη Κύκλου Εργασιών στο Λιανεμπόριο (Ιούλιος), ενώ την Τετάρτη (1/10) έχουμε τον δείκτη PMI της μεταποίησης για τον Σεπτέμβριο.

—————–

Ένα καυτό τρίμηνο

Σε διαφορετικούς ρυθμούς, τώρα, κινείται ο τραπεζικός κλάδος, ο οποίος κυοφορεί κάποιες εξελίξεις που θα κάνουν τη διαφορά.

Ήδη βέβαια, χρηματιστηριακά, μετά από πέντε εβδομάδες εσωστρέφειας, βγήκε ο κλάδος την περασμένη εβδομάδα και πάλι στο προσκήνιο.

Όποιος παρακολουθεί το ταμπλό θα είδε σαφώς που έπεφταν τα… τούβλα των εντολών, με ορισμένες κινήσεις να μαρτυρούν ότι θα έχουμε ένα καυτό τρίμηνο.

Η κινητικότητα δηλαδή, όπως που εξήγησε και πηγή μου από την αγορά, δεν συνδεόταν αποκλειστικά με τα προμερίσματα, αν και αυτά έπαιξαν το ρόλο τους, σαφώς.

Οι επόμενες κινήσεις

Ουσιαστικά αυτό που βλέπει η αγορά είναι ότι οι ελληνικές τραπεζικές διοικήσεις έχουν καταρτίσει ήδη σχέδια επέκτασης των δραστηριοτήτων τους.

Με πιο απλά λόγια, ψάχνουν να βρουν νέες πηγές εσόδων. Και καθότι τα περιθώρια ανάπτυξης στην ελληνική αγορά είναι συγκεκριμένα (έχουν πάρει και τα μαθήματα του παρελθόντος), βρίσκονται σε αναζήτηση νέων ευκαιριών.

Δεν το κρύβουν άλλωστε, όπως και δεν το έκρυψαν και στα πρόσφατα roadshows που συμμετείχαν. Ήταν κάτι που ερωτήθηκαν αρκετές φορές, πέραν από τις μερισματικές τους αποδόσεις.

Διότι, ας μην κρυβόμαστε, τα κεφαλαιακά «μαξιλάρια» είναι ικανοποιητικά και δικαιολογούν κι άλλες κινήσεις.

————–

Οι στόχοι

Οι δραστήριες διοικήσεις μάλιστα έχουν φανεί.

Η Alpha Bank, στο πλαίσιο της συνεργασίας με την UniCredit, έχει ήδη τρεις κινήσεις στο ενεργητικό της – factoring, επενδυτική και Κύπρο – και δεν κρύβει το ενδιαφέρον της για ασφαλιστική στη Λευκωσία.

Από κοντά και η Eurobank, που μετά τα «χτυπήματα» με την Ελληνική Τράπεζα και την CNP στην Κύπρο, κοιτάζει πια και τη Βουλγαρία.

Στην Πειραιώς, το ενδιαφέρον εστιάζεται στην απορρόφηση της Εθνικής Ασφαλιστικής αλλά και στην ανάπτυξη της Snappi, της πρώτης ελληνικής neobank.

—————–

Το στοίχημα του Μυλωνά

Άφησα ξεχωριστά την περίπτωση της Εθνικής, καθώς διαθέτει και το μεγαλύτερο μαξιλάρι ρευστότητας, σχεδόν 2 δισ., ενώ δεν έχει κάνει ακόμη κάποια μεγάλη κίνηση.

Και όπως μου μεταφέρουν ενδεχομένως να ακολουθήσει μια διαφορετική στρατηγική στον ασφαλιστικό κλάδο.

Ο Παύλος Μυλωνάς, που θέλει να κλείσει το μέτωπο μέχρι το τέλος της χρονιάς, αναζητεί νέους εταίρους, με τους οποίους θα υπάρχει και μετοχική σχέση.

Τα ονόματα που ακούγονται στην αγορά είναι λίγα και «μετρημένα», ωστόσο, οι πηγές μου στην τράπεζα Εθνική δεν έχουν ανοίξει ακόμη τα χαρτιά τους.

Τρίτη πηγή μου όμως μου ανέφερε ότι δεν αποκλείεται να δούμε ένα είδος διπλής συνεργασίας με δύο, μάλιστα, ασφαλιστικές, ώστε να καλυφθεί ολόκληρο το φάσμα υπηρεσιών.

Οι πληροφορίες μου όμως κόβονται… μαχαίρι, καθώς μαθαίνω ότι οι συζητήσεις γίνονται σε στενό, ανώτατο διοικητικό, κύκλο.

Η εύκολη πώληση της Εθνικής Ασφαλιστικής από το CVC στην Πειραιώς φαίνεται ότι έβαλε ένα μεγάλο εμπόδιο στη διοίκηση της Εθνικής και στα σχέδια να ανοίξει η «βεντάλια» των εσόδων.

—————–

Ο ΑΔΜΗΕ στο Λονδίνο

Στο μεταξύ, στο Λονδίνο, μαθαίνω ότι βρίσκονται στελέχη τόσο του ΑΔΜΗΕ Συμμετοχών όσο και του Ομίλου ΑΔΜΗΕ.

Ο πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της ΑΔΜΗΕ Συμμετοχών Ιωάννης Καράμπελας ηγείται ομάδας του Διαχειριστή, οι οποίοι ξεκινούν από σήμερα και μέχρι την Τετάρτη θα συναντηθούν με ξένους μεγάλους χρηματοοικονομικούς οίκους και funds.

Να σας θυμίσω ότι ο ΑΔΜΗΕ Συμμετοχών είναι εισηγμένη στο Χρηματιστήριο Αθηνών και ελέγχει το 51% του Διαχειριστή. Το 25% κατέχει ο ΔΕΣ ΑΔΜΗΕ (ελληνικό δημόσιο) και το 24% η κινεζική State Grid.

Πόρτα, πόρτα

Μάλιστα, οι πληροφορίες μου αναφέρουν ότι έχουν κλειστεί συγκεκριμένα ραντεβού και η ομάδα του Διαχειριστή, η οποία βρίσκεται σε συνεννόηση με τον πρόεδρο και διευθύνοντα σύμβουλο Μάνο Μανουσάκη, θα παρουσιάσει τον ΑΔΜΗΕ σε στελέχη οίκων και funds.

Πηγές μου, μου λένε ότι η ομάδα του ΑΔΜΗΕ έχει κλείσει εννέα ραντεβού…

Χρηματοδότηση και συμμετοχές

Τώρα, γιατί γίνεται αυτό το roadshow πόρτα, πόρτα; Ως προς το πρακτικό του θέματος, οι άνθρωποι του ΑΔΜΗΕ το θεωρούν πιο αποδοτικό καθώς με τον τρόπο αυτό έχουν απευθείας τα funds που θέλουν να προσεγγίσουν.

Ως προς την ουσία του θέματος, ο ΑΔΜΗΕ Συμμετοχών μιας και είναι και εισηγμένη στο Χρηματιστήριο Αθηνών επιδιώκει να προσελκύσει κεφάλαια για τη χρηματοδότηση έργων που τρέχει ο ΑΔΜΗΕ αλλά και για πιθανή συμμετοχή τους σε αυτά.

Μην ξεχνάμε, ότι ο Διαχειριστής έχει μπροστά του ένα επενδυτικό πρόγραμμα 6 δισ. ευρώ αλλά και μία περιουσιακή βάση 2,8 δισ. ευρώ. Πέραν τούτου τα έργα που τρέχει είναι ρυθμιζόμενα και με ένα WACC που κυμαίνεται ετησίως περίπου στο 7,5% (2023 – 2025).

Πέραν τούτων, άλλες πηγές μου σημειώνουν και την έντονη δραστηριότητα που αναπτύσσει ο ΑΔΜΗΕ στους τομείς της οπτικής ίνας και των data centers…

Το καλώδιο Ελλάδας – Κύπρου

Τώρα, επειδή το μυαλό σας σε ό,τι αφορά την προσέλκυση κεφαλαίων και συμμετοχών σε μεγάλα έργα μπορεί να πηγαίνει και στο καλώδιο Ελλάδας – Κύπρου (GSI) και την όλη περιπέτεια που τραβάει… ο Διαχειριστής και κυρίως σε οικονομικό επίπεδο τα διοικητικά του στελέχη δεν δείχνουν ιδιαίτερη ανησυχία.

Όπως μου λένε πηγές μου, ο ΑΔΜΗΕ πιστεύει ότι δεν θα έχει απώλειες λόγω του εγχειρήματος της διασύνδεσης Ελλάδας-Κύπρου και θεωρεί απολύτως βέβαιη την στήριξη του από την ελληνική κυβέρνηση σχετικά με το έργο, ανεξάρτητα από τις όποιες δυσκολίες.

—————–

Τα βλέμματα στην Intracom

Η Intracom Holdings ανακοινώνει σήμερα τα αποτελέσματα εξαμήνου και η αγορά περιμένει όχι μόνο τους αριθμούς, αλλά και τις ενδείξεις για τα επόμενα βήματα της.

Μετά την πώληση του πακέτου στον AKTOR Group, που της έφερε στα ταμεία 74 εκατ. ευρώ, όλα δείχνουν ότι τα κεφάλαια αυτά θα κατευθυνθούν στην αύξηση κεφαλαίου της Intralot.

Έτσι, από τη μία έκλεισε μια συμφωνία με τεράστιο κέρδος και από την άλλη ανοίγει ο δρόμος για συμμετοχή σε ένα μεγάλο «turn around story».

Ακόμη και στο σενάριο που δεν μπει τελικά στην ΑΜΚ –κάτι που φαντάζει μάλλον απίθανο– το Plan B προβλέπει επιστροφή κεφαλαίου στους μετόχους.

Σε κάθε περίπτωση, η κίνηση χαρακτηρίζεται κομβική, καθώς η κάλυψη της ΑΜΚ έχει ήδη διασφαλιστεί μέσω ομολόγου και νέων κεφαλαίων.

————–

Καίγεται το CVC

Από την άλλη, «σκούρα» φαίνεται ότι τα έχει βρει το CVC με τη Δέλτα Τροφίμων, με το «πωλητήριο» του να μένει… αναπάντητο.

Το CVC να αναζητά αγοραστή εδώ και μήνες χωρίς αποτέλεσμα, καθώς το τίμημα που ζητά –περί τα 300 εκατ. ευρώ– κρίνεται απαγορευτικό από την αγορά.

Ενδεικτικό είναι το ναυάγιο των συζητήσεων με τον πρόεδρο του ΣΕΒ, Σπύρο Θεοδωρόπουλο, ο οποίος δεν φέρεται διατεθειμένος να προσφέρει πάνω από 160 εκατ. ευρώ, ποσό που ήδη αντιστοιχούσε σε πολλαπλάσιο του EBITDA της εταιρείας.

Παρά τις προσεγγίσεις σε διάφορους ενδιαφερόμενους, το χάσμα στην αποτίμηση παραμένει το μεγάλο αγκάθι.

Αδύναμη εξωστρέφεια

Η εικόνα της Δέλτα στην εγχώρια αγορά είναι μεν ισχυρή, κυρίως σε γάλα, γιαούρτι και χυμούς, ωστόσο η πίεση από τα προϊόντα ιδιωτικής ετικέτας και η περιορισμένη διεθνής παρουσία μειώνουν την ελκυστικότητα της.

Παρότι οι πωλήσεις αυξήθηκαν το 2024 κατά 6,1% φτάνοντας τα 291,5 εκατ. ευρώ, τα κέρδη EBITDA υποχώρησαν στα 18,5 εκατ. από 20 εκατ. το 2023, λόγω κόστους παραγωγής που δεν μπόρεσε να μετακυληθεί στον καταναλωτή.

Έτσι, ενώ η Δέλτα παραμένει «σημείο αναφοράς» στην ελληνική αγορά, το υψηλό τίμημα και η αδυναμία εξωστρέφειας αποτελούν τους βασικούς ανασταλτικούς παράγοντες για την πώλησή της.