Ο χρυσός συνεχίζει ακάθεκτος το ράλι του, με την τιμή του σήμερα Δευτέρα να ξεπερνά για πρώτη φορά το όριο των 3.900 δολαρίων ανά ουγγιά και να βάζει πλώρη για τις 4.000 δολάρια. Το κλείσιμο της αμερικανικής κυβέρνησης, επιτείνει τις ανησυχίες και ευνοεί τις τοποθετήσεις σε ασφαλή επενδυτικά καταφύγια. Τη ζήτηση ενισχύει και η υποχώρηση του γεν.
«Η αδυναμία του γεν λόγω των ιαπωνικών εκλογών για το LDP άφησε τους επενδυτές με ένα ασφαλές καταφύγιο λιγότερο για να στραφούν, και ο χρυσός μπόρεσε να το κεφαλαιοποιήσει», τόνισε χαρακτηριστικά ο Τιμ Γουότερερ, επικεφαλής αναλυτής αγοράς της KCM για το εμπόριο.
«Το παρατεταμένο κλείσιμο της κυβέρνησης των ΗΠΑ σημαίνει ότι ένα σύννεφο αβεβαιότητας εξακολουθεί να κρέμεται πάνω από την οικονομία των ΗΠΑ και το πιθανό μέγεθος οποιασδήποτε επίπτωσης στο ΑΕΠ».
Ο χρυσός είναι ένα περιουσιακό στοιχείο που προτιμούν οι επενδυτές υπό αυτές τις συνθήκες, ιδίως καθώς η Fed αναμένεται να μειώσει περαιτέρω τα επιτόκια αυτόν τον μήνα, δήλωσε ο Γουότερερ.
Το «επιχρυσωμένο» FOMO
Όπως επισημαίνουν σε ανάλυσή τους οι Financial Times, η μεγαλύτερη άνοδος του χρυσού από τη δεκαετία του 1970 τροφοδοτείται από το λεγόμενο «επιχρυσωμένο FOMO», καθώς οι επενδυτές φοβούμενοι μήπως χάσουν αποδόσεις και ανησυχώντας για τον πληθωρισμό προσθέτουν το πολύτιμο μέταλλο στα χαρτοφυλάκιά τους.
Το FOMO είναι αρκτικόλεξο από τα αγγλικά: Fear Of Missing Out, που σημαίνει «φόβος ότι μένεις απ’ έξω». Περιγράφει το άγχος ή την ανησυχία που νιώθει κάποιος όταν πιστεύει ότι χάνει μια εμπειρία, μια ευκαιρία ή κάτι σημαντικό που κάνουν άλλοι.
Η τιμή του χρυσού έχει εκτοξευθεί σχεδόν κατά 50% φέτος αφότου ο εμπορικός πόλεμος του Αμερικανού προέδρου Ντόναλντ Τραμπ πυροδότησε μια τάση στροφής προς τα επενδυτικά καταφύγια και οδήγησε σε πτώση του δολαρίου.
Ωστόσο, ακόμα κι όταν η αστάθεια που προκλήθηκε από τους δασμούς στις χρηματοπιστωτικές αγορές υποχώρησε κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού, η τιμή του χρυσού συνέχισε να ανεβαίνει , με μια άνοδο σχεδόν 12% μόνο τον Σεπτέμβριο, σηματοδοτώντας τη μεγαλύτερη μηνιαία άνοδο από το 2011.
Ένας βασικός καταλύτης, λένε οι διαχειριστές περιουσιακών στοιχείων, ήταν ένα ευρύτερο φάσμα επενδυτών που ακολούθησαν το άρμα των αυξανόμενων τιμών μετά από χρόνια αγορών ρεκόρ από τους διαχειριστές αποθεματικών των κεντρικών τραπεζών.
«Είναι επιχρυσωμένο Fomo», εξηγεί ο Luca Paolini, επικεφαλής στρατηγικής στην Pictet Asset Management, αναφερόμενος σε έναν «φόβο μήπως χάσουμε κάτι» που θεωρείται επίσης ότι τροφοδοτεί τεράστια κέρδη στις μετοχές τεχνολογίας megacap.
«Ο χρυσός έχει γίνει τόσο μεγάλος… που δεν μπορείς να τον αγνοήσεις. Υπάρχει ένα επίπεδο όπου γίνεται αδύνατο να μην τον κατέχεις.»
Ο χρυσός και φρενίτιδα στις αγορές
Η αγορά έχει «τρελαθεί λίγο», δήλωσε ο Nicky Shiels, αναλυτής στην εταιρεία συναλλαγών πολύτιμων μετάλλων MKS Pamp, προσθέτοντας ότι ο «κινητήριος μοχλός που άλλαξε τα δεδομένα» ήταν οι εισροές σε χρηματιστηριακά διαπραγματεύσιμα αμοιβαία κεφάλαια, ένα φθηνό και δημοφιλές επενδυτικό μέσο που χρησιμοποιείται τόσο από ιδιώτες όσο και από θεσμικούς επενδυτές.
Οι καθαρές εισροές σε ETF που υποστηρίζονται από χρυσό αυξήθηκαν στα 13,6 δισεκατομμύρια δολάρια τις τελευταίες τέσσερις εβδομάδες, σύμφωνα με στοιχεία του Παγκόσμιου Συμβουλίου Χρυσού, πράγμα που σημαίνει ότι περισσότερα από 60 δισεκατομμύρια δολάρια έχουν εισρεύσει καθαρά μέχρι στιγμής το 2025, ένα ρεκόρ για ένα ημερολογιακό έτος.
Η ποσότητα χρυσού που κατέχουν αυτά τα ETF έχει αυξηθεί πάνω από 3.800 τόνους, κοντά στο αποκορύφωμά της κατά τη διάρκεια των πωλήσεων σε επικίνδυνα περιουσιακά στοιχεία λόγω της πανδημίας Covid-19.
Το πετρελαϊκό σοκ του ’79 και ο χρυσός
Πίσω από αυτή την πρόσφατη αύξηση των τιμών – τη μεγαλύτερη από το σοκ των τιμών του πετρελαίου το 1979 – βρίσκονται τα πρώτα σημάδια μιας στροφής μεταξύ των επενδυτών, από τα ιδιώτες στα συνταξιοδοτικά ταμεία, προς μια μακροπρόθεσμη κατανομή σε πολύτιμα μέταλλα, με τον ίδιο τρόπο που θα έκαναν για μετοχές και ομόλογα, λένε οι αναλυτές.
Αντί της παραδοσιακής κατανομής περιουσιακών στοιχείων 60/40 σε μετοχές και ομόλογα, η Morgan Stanley έχει προτείνει μια κατανομή 60/20/20, όπου ο χρυσός έχει ίσο βάρος με το σταθερό εισόδημα.
Μια τέτοια μετατόπιση θα μπορούσε να σημαίνει διοχέτευση τρισεκατομμυρίων δολαρίων σε χρυσό και να σηματοδοτήσει μια σημαντική αλλαγή από το 2% που διαθέτουν σήμερα οι διαχειριστές κεφαλαίων σε χρυσό, σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα της Bank of America.
«Για πρώτη φορά μετά από πολύ καιρό» υπήρξε σημαντικός αριθμός ερωτημάτων από πελάτες που διερευνούν την απόκτηση μακροπρόθεσμης κατοχής χρυσού, δήλωσε ο Michael Widmer, επικεφαλής έρευνας μετάλλων στην BofA.
Από το FOMO στο… JOMO
Στον αντίποδα ωστόσο, ο χρυσός, ο οποίος, σε αντίθεση με τα ομόλογα, δεν παρέχει εισόδημα, προκαλεί εδώ και καιρό δυσπιστία σε ορισμένους επενδυτές ως δύσκολο να εκτιμηθεί ή να προβλεφθεί. Ο Γουόρεν Μπάφετ κάποτε αναφέρθηκε στο κίτρινο μέταλλο ως «ούτε πολύ χρήσιμο ούτε αναπαραγωγικό».
Οι επενδυτές έστρεψαν την προσοχή τους σε πολύτιμο μέταλλο καθώς οι κεντρικές τράπεζες κατέφυγαν στην ποσοτική χαλάρωση μετά την παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση. Ωστόσο, οι φόβοι για υπερπληθωρισμό αποδείχθηκαν αβάσιμοι και ο χρυσός δεν κατάφερε να ξεπεράσει το υψηλό που έφτασε το 2011 μέχρι το καλοκαίρι του 2020. Ωστόσο, η αστάθεια στις αγορές ομολόγων, εν μέσω ανησυχιών για τις εκδόσεις κρατικών ομολόγων ρεκόρ σε πλούσιες χώρες, καθιστά το σταθερό εισόδημα λιγότερο ελκυστικό ως εργαλείο εξισορρόπησης χαρτοφυλακίου και προσθέτει για άλλη μια φορά στη λάμψη του χρυσού.
«Αυτό που έχουμε δει στις αγορές ομολόγων ήταν κάπως ένας παράγοντας ώθησης», δήλωσε η Maya Bhandari, επικεφαλής επενδύσεων πολλαπλών περιουσιακών στοιχείων στην περιοχή της Ευρώπης, Μέσης Ανατολής και Αφρικής στην Neuberger Berman. «Ο χρυσός φαίνεται λίγο πιο ελκυστικός ως διαφοροποιητής σε μακροπρόθεσμες θέσεις μετοχών από ό,τι τα ομόλογα».
Ένας άλλος παράγοντας είναι η ανησυχία ορισμένων κύκλων ότι οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής θα αντιδράσουν στα επίπεδα ρεκόρ του δημόσιου χρέους επιτρέποντας στον πληθωρισμό να ξεπεράσει τον στόχο, υποτιμώντας στην πραγματικότητα τα περιουσιακά στοιχεία, ειδικά δεδομένης της πίεσης του Τραμπ στην Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ να διατηρήσει τα επιτόκια χαμηλά.
Ως εκ τούτου κάποιοι επιμένουν στο JOMO, Joy Of Missing Out → «χαρά του να μένεις απ’ έξω». Δηλαδή η αίσθηση ικανοποίησης και ηρεμίας που νιώθει κάποιος όταν δεν συμμετέχει σε κάτι και επιλέγει συνειδητά να απολαύσει τον χρόνο του αλλιώς — χωρίς ενοχές ή άγχος ότι χάνει κάτι καλύτερο.
