Το νέα πρόσωπα στο κόμμα Τσίπρα και το παράδειγμα του ΓΑΠ

Ανάμεσα στα χαρίσματα του Αλέξη Τσίπρα ως αρχηγός αναμφίβολα ήταν και η ικανότητά του να έλκει τους ανθρώπους όποιας τάξης και όποιας κοινωνικής βαθμίδας.

Σε αυτή τη διαδικασία είχε και την ικανότητα να ξεχωρίζει νέα πρόσωπα και να τα αναδεικνύει.

Τα πρόσωπα αυτά ωστόσο που θα σηματοδοτούν την ανανέωση του νέου εγχειρήματος δεν έχουν βρεθεί ακόμη και αυτό είναι και το μεγάλο ζητούμενο για να μη θυμίζει το νέο κόμμα μια από τα ίδια.

Έκτος λοιπόν από την επανασύνδεσή του με την κοινωνία ο πρώην πρωθυπουργός στην προσωπική του υπόθεση να αφουγκραστεί τις κοινωνικές ανάγκες με απευθείας επαφή με εργαζόμενους και διάφορες κοινωνικές ομάδες και τάξεις θα αναζητήσει και τα νέα αυτά πρόσωπα.

Γιατί ο στόχος είναι, όταν πλέον το κόμμα θα αρχίσει να παίρνει υπόσταση και τα μέσα ενημέρωσης θα πρέπει να καλούν εκπροσώπους του, να μην βγαίνουν μπροστά τα ίδια πρόσωπα που έβγαινα στα μέσα ενημέρωσης μέχρι σήμερα και μετέφεραν την άποψή του ή σύντροφοί του που είναι ταυτισμένα με το ΣΥΡΙΖΑ.

Πολύπειρο στέλεχος του ευρύτερου χώρου αναγνωρίζοντας τη δυναμική που αναπτύσσεται γύρω από τον κ. Τσίπρα θυμίζει τι είχε κάνει ο Γιώργος Παπανδρέου μεταξύ 2007 και 2009 ως πρόεδρος ενός γερασμένου ΠΑΣΟΚ. Εκείνη την περίοδο ο πρώην πρωθυπουργούς είχε στο κόμμα του πολλά παλιά στελέχη και χρειαζόταν τότε ανανέωση.

Ο κ. Παπανδρέου τότε πόνταρε σε δυο νέα πρόσωπα, παντελώς άγνωστα και νέα στο ευρύ κοινό.

Ήταν ο Γιάννης Ραγκούσης που διετέλεσε γραμματέας του ΠΑΣΟΚ και μετέπειτα κορυφαίος υπουργός της κυβέρνησης Παπανδρέου και ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου εκπρόσωπος Τύπου και μετέπειτα υπουργός οικονομικών.

Κορυφαία στελέχη του τότε κραταιού ΠΑΣΟΚ είχαν περάσει σε δεύτερο πλάνο και παρ’ όλα αυτά μεγάλα και ιστορικά μεγέθη του Κινήματος, όπως ο Χάρης Καστανίδης, ο Ευάγγελος Βενιζέλος και άλλα εξελέγησαν στις περιφέρειές τους.

Κάτι αντίστοιχο φαίνεται επιδιώκει και ο κ. Τσίπρας και να ρίξει σιωπητήριο… στους παλιούς συντρόφους του που η παρουσία τους τον συνδέει με το παρελθόν.

Ο κ. Παπανδρέου βέβαια είχε την ευχέρεια να το κάνει αυτό σε συνθήκες που ο δικομματισμός κρατούσε καλά.

Τώρα ο κ. Τσίπρας αναμετράται και με τον εαυτό του καθώς το εγχείρημά του πρέπει να αναπτύξει αντίστοιχη δυναμική με εκείνη που είχε το 2012-2015.

Όπως λέει και το τραγούδι, θα φανεί στο χειροκρότημα.

Πηγή: in.gr