Με κάθε ευκαιρία από τις επιχειρήσεις, είτε μεμονωμένα είτε σε θεσμικό – συλλογικό επίπεδο, επισημαίνεται η έλλειψη δεξιοτήτων και εξειδικευμένου προσωπικού, γεγονός που επηρεάζει την ανταγωνιστικότητά τους. Θέτουν ως προτεραιότητα το ανθρώπινο δυναμικό και υπογραμμίζουν την ανάγκη για επένδυση στην εκπαίδευση και την οργάνωση έτι περαιτέρω στοχευμένων προγραμμάτων επανακατάρτισης για τους εργαζομένους που επηρεάζονται από τον τεχνολογικό μετασχηματισμό «γιατί κανείς δεν πρέπει να μείνει πίσω και κανείς δεν περισσεύει», όπως χαρακτηριστικά είπε προ ημερών από το βήμα της γενικής συνέλευσης του ΣΕΒ, ο πρόεδρός του Σπύρος Θεοδωρόπουλος.
Και μπορεί το εκπαιδευτικό σύστημα να διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη δεξιοτήτων, όμως η συνεχής κατάρτιση είναι ευθύνη και των εργοδοτών, όπως και η προσφορά ποιοτικών (και καλά αμειβόμενων) θέσεων εργασίας, αλλά και των ίδιων των ατόμων. Κατά συνέπεια οι επιχειρήσεις θα πρέπει κατά πολύ να ανεβάσουν «ταχύτητες», ειδικά όταν η ψηφιακή εποχή δεν περιμένει.
Στο πλαίσιο αυτό ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχουν ορισμένα σημεία πρόσφατης έρευνας (Global Workforce of the Future) του ομίλου Adecco, η οποία διαπιστώνει πως μόνον τo 11% των εργαζομένων διεθνώς θεωρούνται «προετοιμασμένοι» για το μέλλον, με το αντίστοιχο ποσοστό για την Ελλάδα να φτάνει μόλις στο 5%.
Οι οργανισμοί ανεξαρτήτως κλάδου αντιμετωπίζουν ραγδαίες αλλαγές: καλούνται να μετασχηματίσουν το ανθρώπινο δυναμικο τους για να ανταποκρίνεται στις εξελίξεις και καθώς μεταβαίνουν σε νέα επιχειρηματικά μοντέλα που έχουν στο επίκεντρο την ψηφιοποίησηκαι τον αυτοματισμό, ο αντίκτυπος στις απαιτούμενες δεξιότητες είναι αναπόφευκτος.
Για να δημιουργήσουν έναν ανθεκτικό και προσαρμοστικό ανθρώπινο δυναμικό οι επιχειρήσεις πρέπει να επενδύσουν σε στοχευμένες πρακτικές ανάπτυξης.
Τι μπορεί να περιλαμβάνει αυτό; Η έρευνα αναδεικνύει την αξιολόγηση δεξιοτήτων με χρήση data-driven εργαλείων για τον εντοπισμό κενών, τη διαφάνεια στις ευκαιρίες καριέρας ώστε να ενισχυθεί η κινητικότητα, καθώς και την παροχή εξατομικευμένων πλάνων ανάπτυξης που ανταποκρίνονται στις ανάγκες κάθε εργαζομένου. Ταυτόχρονα, η συνεχής εκπαίδευση μέσω upskilling και reskilling σε τεχνικές και δεξιότητες είναι κρίσιμη, ενώ η καλλιέργεια κουλτούρας μάθησης, με ηγεσία που δίνει το παράδειγμα, αποτελεί θεμέλιο για τη μακροπρόθεσμη βιώσιμη επιτυχία.
Παράλληλα, σημειώνει και το εξής: δύο στους τρεις επέλεξαν να καλύψουν το κενό στις ΑΙ δεξιότητες μέσω προσλήψεων και όχι εσωτερικής εκπαίδευσης.
Μία προσέγγιση όμως που ενέχει κινδύνους… Η Κωνσταντίνα Βαρδάκα, Talent Development Director της LHH, υπογράμμισε σχετικά: «δημιουργεί χάσμα δεξιοτήτων και αυξάνει το κόστος. Οι εταιρείες που επενδύουν στην ανάπτυξη δεξιοτήτων προστατεύουν την ανταγωνιστικότητά τους και ενισχύουν την ανθεκτικότητα». Και συμπλήρωσε: «Η δημιουργία “προτοιμασμένων για μέλλον” εργαζομένων δίνει ανταγωνιστικό πλεονέκτημα και ενισχύει την ανθεκτικότητα, καθώς οι οργανισμοί που επενδύουν σήμερα στις δεξιότητες του αύριο θα είναι οι νικητές της νέας εποχής εργασίας».
Και βέβαια η έλλειψη εξειδικευμένου προσωπικού, σε επίπεδο ΕΕ, ενδέχεται να επιδεινωθεί και λόγω δημογραφικών παραγόντων, καθώς όπως εκτιμούν αναλυτές η ΕΕ θα χάνει 1 εκατ. εργαζομένους κάθε χρόνο μέχρι το 2050… και προειδοποιούν ότι θα πρέπει να «τρέξει»πολύ πολύ γρήγορα για να παραμείνει ανταγωνιστική.
Τον περασμένο Μάρτιο, η Κομισιόν εγκαινίασε μια νέα πρωτοβουλία – την Ένωση Δεξιοτήτων – για την ενίσχυση της κατάρτισης προκειμένου να ενισχυθεί η ευρωπαϊκή ανταγωνιστικότητα.
Η προσέγγιση αυτή βασίζεται σε τέσσερις πυλώνες: Συνιστά την επένδυση στην εκπαίδευση και την κατάρτιση, την προώθηση της επαγγελματικής επανεκπαίδευσης, την ενθάρρυνση της κινητικότητας των φοιτητών και των εργαζομένων και την αύξηση της ελκυστικότητας της ΕΕ για τους ξένους εργαζομένους.
