«Μεταξύ των συναδέλφων μας, λέμε εδώ και μήνες ότι είναι απίστευτο που δεν έχει συμβεί τίποτα δραματικό ακόμα». Σε αυτή τη δήλωση της Ελίζ Μίλερ, υπεύθυνης αίθουσας και συνδικαλίστριας στο Μουσείο του Λούβρου, συνοψίζεται η… προαναγγελία, ουσιαστικά, της ληστείας στο μουσείο, που συγκλόνισε τον πολύ κόσμο, όχι, όμως και τους εργαζόμενους σε αυτό.
Η «κινηματογραφική» ληστεία από τέσσερα άτομα στο Λούβρο, με λεία κοσμήματα χρηματικής αξίας 88 εκατομμυρίων ευρώ και ανεκτίμητης καλλιτεχικής και ιστορικής αξίας, ανέδειξε μέσα σε λίγα λεπτά αυτό που -μάταια όμως αποδείχθηκε- προσπαθούν να αναδείξουν χρόνα τώρα όσοι δουλεύουν εκεί καθημερινά. Οτι η Γαλλία, που κατά τα άλλα λατρεύει να αναδεικνύει την πολιτιστική ιδιαιτερότητά της, δεν υποστηρίζει αυτή την ιδιαιτερότητα οικονομικά όσο θα έπρεπε.
Μήνες πριν τη ληστεία της 19ης Οκτωβρίου είχαν εκφραστεί διά του πιο επίσημου τρόπου παρατηρήσεις για υποχρηματοδότηση στο μουσείο, όπως επισημαίνει το Politico.
Η Γενική Διευθύντρια του Λούβρου, Κιμ Φαμ, μιλώντας στους νομοθέτες κατά τη διάρκεια κοινοβουλευτικής ακρόασης τον Φεβρουάριο, έκανε ξεκάθαρα λόγο για «κακή κατάσταση, μερικές φορές ερειπωμένη» των υποδομών του μουσείου, τονίζοντας ότι ήταν «απολύτως απαραίτητο» να εκσυγχρονιστούν μια σειρά από λειτουργίες, όπως η ασφάλεια.
Η συνδικαλίστρια Ελίζ Μίλερ δήλωσε ότι εκπρόσωποι σωματείων, όπως η ίδια, έχουν «επανειλημμένα και με επιμονή» προειδοποιήσει το γαλλικό υπουργείο Πολιτισμού για τη σοβαρότητα των προβλημάτων που συνδέονται με την υποχρηματοδότηση – συμπεριλαμβανομένης της «μείωσης του προσωπικού που ειδικεύεται στην ασφάλεια και την επιτήρηση» – χωρίς να υπάρξει ανταπόκριση.
Τιάρα από το σετ κοσμημάτων της βασίλισσας Μαρίας-Αμελίας και της βασίλισσας Ορτάνσης
Και μια εμπιστευτική έκθεση του ανώτατου ελεγκτικού συνεδρίου της Γαλλίας, μέρος της οποίας περιήλθε σε γνώση του Politico, επεσήμαινε «επίμονες» καθυστερήσεις και υποεπενδύσεις στην αντικατάσταση εξοπλισμού ασφαλείας, όπως κάμερες – μάλιστα, το 1/3 των δωματίων στην πτέρυγα του Λούβρου όπου έγινε η ληστεία φέρεται να μην έχει καθόλου κάμερες.
Αν και ο Εμανουέλ Μακρόν ανακοίνωσε τους προηγούμενους μήνες σχέδια για μια ιδιωτικά χρηματοδοτούμενη προσπάθεια εκσυγχρονισμού του μουσείου, ύψους 700 έως 800 εκατομμυρίων ευρώ, οι αλλαγές αυτές δεν αναμένεται να ολοκληρωθούν πριν από το 2031.
«Ηττηθήκαμε»
Περισσότερα από 230 χρόνια από τότε που ο Λουδοβίκος ΙΣΤ’ εκτελέστηκε με γκιλοτίνα ακριβώς έξω από το Λούβρο, πολλοί ζητούν και πάλι να… πέσουν κεφάλια.
Στο στόχαστρο της αντιπολίτευσης έχει μπει πρωτίστως η υπουργός Πολιτισμού Ρασίντα Ντάτι, η οποία παραδέχτηκε ότι η επιτυχία μπορεί να οφείλεται εν μέρει σε διοικητικές αδυναμίες, αλλά υποστήριξε ότι η ευθύνη ήταν κοινή μετά από «40 χρόνια εγκατάλειψης κατά τη διάρκεια των οποίων τα προβλήματα κρύφτηκαν κάτω από το χαλί».
Υπήρξαν επίσης εκκλήσεις για την παραίτηση της διευθύντριας του Λούβρου, Λοράνς ντε Καρ, η οποία βρέθηκε τρεις μέρες μετά τη ληστεία ενώπιον της επιτροπής πολιτισμού της Γαλλικής Γερουσίας, της άνω βουλής του κοινοβουλίου. Η Ντε Καρ αντιμετώπισε δύσκολες ερωτήσεις που αμφισβητούσαν την ηγεσία της.
Για πάνω από δύο ώρες, η αυστηρή 59χρονη επικεφαλής έδειξε να πασχίζει να πείσει για τον ισχυρισμό της ότι οι διαδικασίες ασφαλείας του Λούβρου είχαν ακολουθηθεί σωστά παρά την επιτυχία της διάρρηξης.
«Παρά τις προσπάθειές μας, ηττηθήκαμε», είπε η ίδια.
Η Ντε Καρ πρόσθεσε ότι καθ’ όλη τη διάρκεια της καριέρας της προσπάθησε να επιστήσει την προσοχή «στην κατάσταση υποβάθμισης και γενικής απαξίωσης του Λούβρου, των κτηρίων και των υποδομών του».
Μετά τη ληστεία, αρκετά δημοσιεύματα στον Τύπο ισχυρίστηκαν οικονομική κακοδιαχείριση από τη διευθύντρια του Λούβρου και υπέδειξαν ότι είχε διαθέσει πόρους σε μη επείγουσες ανάγκες, συμπεριλαμβανομένης μιας πολυτελούς τραπεζαρίας, με την ίδια να κάνει λόγο για παραποίηση της αλήθειας και προσωπικές επιθέσεις.
Οι αναγγελίες Μακρόν
Η ανακαίνιση του Λούβρου υποτίθεται ότι θα ήταν, όπως και η αποκατάσταση του καθεδρικού ναού της Παναγίας των Παρισίων μετά την καταστροφική πυρκαγιά εκεί πριν από πέντε χρόνια, ένα κόσμημα της κληρονομιάς από τη θητεία του Μακρόν.
Νωρίτερα φέτος, ανακοίνωσε σχέδια για μια «νέα Αναγέννηση του Λούβρου» – μια δαπανηρή ανακαίνιση του μουσείου για τον εκσυγχρονισμό της υποδομής και της ασφάλειάς του, καθώς και για τη μεταφορά του πιο επισκέψιμου πίνακα, της «Μόνα Λίζα» του Λεονάρντο ντα Βίντσι, σε ξεχωριστό χώρο.
Το έργο αυτό έχει πλέον αποκτήσει επείγοντα χαρακτήρα. Ο Μακρόν ζήτησε προτάσεις για την επιτάχυνση της εφαρμογής των πτυχών που σχετίζονται με την ασφάλεια – συμπεριλαμβανομένων των καμερών παρακολούθησης νέας γενιάς, της βελτιωμένης ανίχνευσης περιμέτρου και ενός νέου κεντρικού δωματίου ελέγχου ασφαλείας – να βρίσκονται στο γραφείο του μέχρι την επόμενη εβδομάδα, δήλωσε την Τετάρτη η εκπρόσωπος της κυβέρνησης.
Αυτό, φυσικά, έχει ένα κόστος, που για μια κυβέρνηση μειοψηφίας που ήδη παλεύει να περιορίσει τις δημόσιες δαπάνες, η ασφάλεια των μουσείων μπορεί να μην φαίνεται ο πιο πιεστικός λόγος για να καταφύγει στα κρατικά ταμεία.
