Οι αριθμοί και η πραγματικότητα

Καλά είναι τα νέα που φέρνει η κυβέρνηση για την οικονομία εάν πιστέψουμε τις προβλέψεις της κυβέρνησης όπως τις παρουσίασε την Πέμπτη με την κατάθεση στη βουλή του Κρατικού Προϋπολογισμού για το 2026, καθώς κάνει λόγο για ρυθμό ανάπτυξης που αναμένεται να ανέλθει σε 2,2% το 2025 και 2,4% το 2026, έναντι 1,3% και 1,2% για την Ευρωζώνη αντίστοιχα. Επίσης το ονομαστικό ΑΕΠ αναμένεται να αυξηθεί από τα 248,7 δισ. ευρώ το 2025 σε 260 δισ. ευρώ το 2026, ενώ η εκτίμηση που γίνεται για τον εγχώριο πληθωρισμό είναι πως θα αποκλιμακωθεί από 2,6% το 2025 σε 2,2% το 2026.

Την περασμένη εβδομάδα η Eurostat ανέδειξε τη χώρα μας στους πρωταθλητές των δημοσιονομικών πλεονασμάτων της Ευρώπης για το 2024, κατατάσσοντάς την τέταρτη όσον αφορά το ύψος  του πλεονάσματος, ενώ κατά μέσον όρο η Ε.Ε. και η Ευρωζώνη ήταν ελλειμματικές. Μάλιστα η χώρα μας έφτασε να αποπληρώσει πρόωρα δάνειο από τη Γαλλία καταβάλλοντας 11,8 δισ. ευρώ και βοηθώντας το Παρίσι σε μια δύσκολη οικονομική συγκυρία.

Μια εικόνα… ονειρική για τα οικονομικά επιτεύγματα της ελληνικής κυβέρνησης η οποία ωστόσο συσκοτίζει την πραγματικότητα που αντιμετωπίζουν τα λαϊκά νοικοκυριά, οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι, η νέα γενιά. Είναι αυτό που λέμε ότι «οι αριθμοί ευημερούν αλλά οι άνθρωποι υποφέρουν»!

Πρόσφατα ο καθηγητής Παναγιώτης Λιαργκόβας επισήμανε ότι «η επίτευξη πρωτογενών πλεονασμάτων δεν είναι αυτοσκοπός», προσθέτοντας ότι «το ζητούμενο είναι να μην επιτυγχάνεται μέσω υπερφορολόγησης, που στερεί ρευστότητα από την πραγματική οικονομία και αποθαρρύνει τις επενδύσεις». Ενώ «καμπανάκι» χτύπησε και ο γενικός διευθυντής του ΙΟΒΕ, Νίκος Βέττας, διαπιστώνοντας «σημάδια κόπωσης» όσον αφορά στην ανάπτυξη και ότι αν αυτή δεν ενισχυθεί υπάρχει κίνδυνος να υποχωρήσει προς το 1% από το περίπου 2% σήμερα.

Όσον αφορά τον καθημερινό αγώνα επιβίωσης που δίνουν εργαζόμενοι και συνταξιούχοι τα πράγματα δε φαίνεται να βελτιώνονται. Ο πληθωρισμός συνεχίζει να κινείται ανοδικά σε κρίσιμα αγαθά όπως π.χ. τα κρέατα, η σοκολάτα κ.α. αλλά και στη στέγαση, ενώ φόβοι διατυπώνονται για νέες αυξήσεις στην ενέργεια το επόμενο διάστημα.

Από την άλλη η εικόνα με τους μισθούς είναι απογοητευτική στην Ελλάδα. Οι μισθοί πλήρους απασχόλησης κυριολεκτικά έχουν «βαλκανοποιηθεί», όπως δείχνουν τα πρόσφατα στοιχεία της Eurostat για το 2024, όπου η Ελλάδα κατέγραψε τον δεύτερο χειρότερο μέσο μισθό στην ΕΕ με τους εργαζόμενους να λαμβάνουν κατά μέσο όρο μόλις 17.954 ευρώ, 2,2 φορές λιγότερα από τον μέσο ευρωπαϊκό μισθό που ήταν 39.800 ευρώ.

Το ΙΝΕ ΓΣΕΕ εκτιμά δε ότι στην τελευταία 15ετία ο μέσος ετήσιος πραγματικός μισθός μειώθηκε κατά 32,8%, ενώ την περίοδο 2019-2024, μειώθηκε 1,1%, παρά τις πολυδιαφημισμένες αυξήσεις στον κατώτατο των κυβερνήσεων της ΝΔ. Από την άλλη, η μειωμένη αγοραστική δύναμη μεγάλου τμήματος των εργαζομένων συνεχίζει να επηρεάζει αρνητικά τις συνθήκες διαβίωσής τους. Το 2024 το ποσοστό σοβαρής υλικής και κοινωνικής στέρησης των μισθωτών ανήλθε στη χώρα μας στο 8,8%, έναντι 8% το 2023 και 3,8% στην ΕΕ. Πρόκειται για το δεύτερο υψηλότερο ποσοστό στην ΕΕ, με την Ελλάδα να καταγράφει καλύτερη επίδοση μόνο από τη Βουλγαρία.  Σε ό,τι αφορά το μηνιαίο εισόδημα μόνο ένα 40% των ερωτηθέντων δηλώνει ότι ο μισθός του επαρκεί για την κάλυψη των μηνιαίων εξόδων, ενώ το 88% δηλώνει ότι έχει μειώσει τις δαπάνες του σε βασικά ήδη διατροφής προκειμένου να ανταπεξέλθει. Παράλληλα, 7 στους 10 εργαζομένους (71% των ερωτηθέντων) δηλώνει ότι είτε χρησιμοποιεί μέρος των αποταμιεύσεων του (34%), είτε ότι δεν διαθέτει καθόλου αποταμιεύσεις (37%), προκειμένου να αντιμετωπίσει τα έξοδα του μήνα.

Εάν σε αυτά τα μεγέθη δε φανεί ριζική βελτίωση που θα αφορά την πλειοψηφία της κοινωνίας και όχι τον «αφρό» της εγχώριας επιχειρηματικότητας που όντως βιώνει εποχές «παχιών αγελάδων», η κυβέρνηση δεν μπορεί να δηλώνει ικανοποιημένη από τους δείκτες που αυτή επιλεκτικά αρέσκεται να προβάλει…