Τι πρέπει να κάνει ένας κράτος όταν ο σύμμαχός του βρίσκεται σε κρίσιμη στρατιωτικά κατάσταση και ταυτόχρονα είναι βουτηγμένος στη διαφθορά; Αυτό είναι ένα βασικό δίλημμα που αντιμετωπίζει η Ουάσιγκτον σήμερα και σύμφωνα με τη The Wall Street Journal η απάντηση είναι ξεκάθαρα υπέρ της… συνέχισης της βοήθειας παρά τα συνεχόμενα σκάνδαλα.
Το αμερινακανικό δημοσίευμα έρχεται αμέσως μετά την παραίτηση του ισχυρού άνδρα του Κιέβου, του προσωπάρχη του Προέδρου, Αντρίι Γερμάκ, αφού οι αρχές κατά της διαφθοράς πραγματοποίησαν έρευνα στην οικία του.
Ο Γερμάκ μάλιστα υπήρξε ο σκληρότερος διαπραγματευτής της Ουκρανίας στις ειρηνευτικές συνομιλίες, αντιστεκόμενος σε προτάσεις των Αμερικανών.
Υπενθυμίζεται ότι το Κίεβο τράβηξε πρόσφατα ξανά τα διεθνή βλέμματα μετά την αποκάλυψη άλλου ένα σκανδάλου που εμπλέκει ανώτερους αξιωματούχους και υποτργούς της κυβέρνησης.
Η υπόθεση αφορά ένα υποτιθέμενο σχήμα ύψους 100 εκατ. δολαρίων με εμπλοκή της κρατικής εταιρείας πυρηνικής ενέργειας Energoatom. Οι εμπλεκόμενοι φέρονται να εκμεταλλεύτηκαν μια, λόγω στρατιωτικού νόμου, απαγόρευση αγωγών κατά σημαντικών κρατικών φορέων, απαιτώντας μίζες πριν οι ανάδοχοι λάβουν πληρωμή για το έργο τους.
Το σχήμα στην Energoatom φέρεται να αύξησε τις τιμές ηλεκτρικής ενέργειας, καθώς οι ανάδοχοι προσπαθούσαν να καλύψουν το κόστος των μιζών.
Για τη The Wall Street Journal όμως, δεν θα πρέπει αυτό το σκάνδαλο να υπερισχύσει των στρατηγικών συμφερόντων των ΗΠΑ στην υποστήριξη της Ουκρανίας, ιδίως εφόσον, όπως σημειώνει υπάρχουν λογικές δικλείδες ασφαλείας έναντι της υπεξαίρεσης της αμερικανικής βοήθειας. Δηλαδή οι ΗΠΑ πρέπει να συνεχίσου, να ενισχύουν την Ουκρανία, ακόμα και βρίσκεται στην105η θέση (2024) μεταξύ 180 χωρών στον Δείκτη Αντίληψης της Διαφθοράς (Corruption Perceptions Index) της Transparency International, από την 144η το 2013.
«Ο κόσμος γίνεται ολοένα και πιο επικίνδυνος, και η δυσάρεστη αλήθεια είναι ότι οι ΗΠΑ πρέπει να συνεργάζονται με συμμάχους πολύ πιο αμφιλεγόμενους από την Ουκρανία» αναφέρει το δημοσίευμα.
«Δεν κινδυνεύουν τα αμερικανικά χρήματα»
Στη συνέχεια υποστηρίζει ότι δεν υπάρχει καμία ένδειξη ότι υπεξαιρέθηκαν δυτικά κονδύλια και η διαφθορά δεν συνδέθηκε με λιγότερα αμυντικά μέσα.
«Μεγάλο μέρος από τα 187 δισ. δολάρια της αμερικανικής χρηματοδότησης που σχετίζεται με την Ουκρανία έχει δαπανηθεί εντός των ίδιων των ΗΠΑ, μεταξύ άλλων για την επιβολή κυρώσεων και για την αναπλήρωση των αμερικανικών αποθεμάτων αφού τα όπλα μεταφέρονται στην Ουκρανία. Είκοσι τέσσερις ομοσπονδιακοί εποπτικοί φορείς συμμετέχουν σε μια ομάδα εργασίας που διενεργεί ελέγχους, αξιολογήσεις και έρευνες σχετικά με την αμερικανική υποστήριξη προς την Ουκρανία. Πάνω από 50 πρωτοβουλίες εποπτείας βρίσκονται σε εξέλιξη στο τρέχον οικονομικό έτος».
Σύμφωνα με πρόσφατη έκθεση του Κογκρέσου Αμερικανοί ποινικοί ερευνητές με έδρα την Πολωνία, τη Γερμανία και την Ουκρανία εξετάζουν κάθε «καταγγελία για απάτη, διαφθορά και πιθανή εκτροπή όπλων και τεχνολογίας».
Μέχρι αυτόν τον μήνα, ο ποινικός ερευνητικός βραχίονας του Γραφείου Γενικού Επιθεωρητή του Υπουργείου Άμυνας δεν έχει αναφέρει κανένα περιστατικό διαφθοράς που να αφορά την αμερικανική υποστήριξη προς την Ουκρανία.
«Έχουμε συνεργαστεί με πολύ χειρότερους»
Εξάλλου, η Wall Street Journal υπογραμμίζει πως οι ΗΠΑ ήδη συνεργάζονται με αυταρχικά ή διεφθαρμένα κράτη, οπότε δεν θα πρέπει η Ουκρανία να αποτελεί εξαίρεση. ημειώνει πως
«Κι όμως, οι φωνές εναντίον της Ουκρανίας στο Κογκρέσο, στην Κυβέρνηση και στην τάξη των σχολιαστών επικαλούνται τη διαφθορά στο Κίεβο ως άξια μιας μοναδικής, ξεχωριστής καταδίκης» σημειώνει, προσθέτοντας ότι αυτό «υο κάνουν επειδή τη θεωρούν μία ακόμη δικαιολογία για να εγκαταλείψουν την Ουκρανία στην κυριαρχία του Βλαντιμίρ Πούτιν. Αν η μηδενική διαφθορά είναι το κριτήριο για σχέσεις με τον υπόλοιπο κόσμο, οι ΗΠΑ δεν θα έχουν πολλούς -αν έχουν καν- φίλους.
Έτσι για τη The Wall Street Journal, η αμερικανική υποστήριξη προς την Ουκρανία πρέπει να κρίνεται με βάση τα συνολικά αμερικανικά συμφέροντα, και το υπέρτατο συμφέρον είναι η εθνική ασφάλεια.
Βέβαια, το αμερικανικό άρθρο παραλείπει να αναφέρει ποια είναι ακριβώς εκείνα τα αμερικανικά συμφέροντα στο μαλακό υπογάστριο της Ρωσίας που αξίζουν την παράταση της σφαγής.
Η ιστορία διαψεύδει τη Wall Street Journal
Στο Νότιο Βιετνάμ – Πανωλεθρία (1955–1975) οι ΗΠΑ είχαν δώσει κάθε λογής τεράστια οικονομική βοήθεια, αλλά η κυβέρνηση ήτα βουτηγμένη στη διαφθορά, με στρατιώτες που δεν εμφανίστηκαν ποτέ, με τη μαύρη αγορά να θερίζει και με τρομερά φαινόμενα υπεξαίρεσης στρατιωτικού υλικού. Η βοήθεια διόγκωνε τη μαύρη οικονομία και ενίσχυε τις φατρίες, με τις εκθέσεις των αμερικανικών υπηρεσιών να υπογραμίζουν πως η διαφθορά υπονόμευσε το ηθικό, τη νομιμοποίηση και τις αμυντικές ικανότητες της χώρας να αντέξει και να νικήσει παρά τη βοήθεια.
Αρκετά χρόνια πιο πίση, η εθνικιστική κυβέρνηση του Τσιάνγκ Κάι-σεκ (1945–1949) λάμβανε επίσης σημαντική αμερικανική βοήθεια κατά τη διάρκεια του εμφυλίου με τις κομμουνιστικές δυνάμεις του Μάο Τσετούγκ. Ωστόσο, μαστιζόταν από πελατειακά δίκτυα, διευρημένη διαφθορά και κυβερνητική ανικανότητα. Η ξένη βοήθεια συνδέθηκε με υπερπληθωρισμό, κατάρρευση νομίσματος και μαζική μαύρη αγορά, διαβρώνοντας την υποστήριξη των αστικών και μεσαίων στρωμάτων. Το State Department πως: «χρόνια διαφθοράς και κακοδιαχείρισης υπονόμευσαν τη λαϊκή στήριξη της εθνικιστικής κυβέρνησης».
Στο πιο πρόσφατα παρελθόν, οι ΗΠΑ επένδυσαν εκατοντάδες δισ. δολάρια στο Αφγανιστάν για να στηθεί η διοίκηση και οι δομές. Ωστόσο, και πάλι υπήρχαν φαινόμενα, όπου ενώ αναφέρονταν στρατιώτες σε μισθοδοτικές λίστες, στην πραγματικότητα δεν υπήρχαν. Επίσης, έκαναν θραύση τα παράνομα δίκτυα αγορά όπλων και καυσίμων μέσω καρτέλ. Ο ειδικός επιθεωρητής SIGAR περιέγραφες πως η ξένη βοήθεια «διαστρέβλωσε την οικονομία και επιδείνωσε τη διαφθορά», υπονομεύοντας την ίδια τη σταθεροποίηση του κράτους.
Πηγή: in.gr
